Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo, że o Ani Shirley zostało powiedziane już chyba wszystko- pragnę podzielić się swoją opinią. Książkę, czytałam tylko raz. Na dzień dzisiejszy to było miliony lat temu, jednakże wcale nie tak dawno. Ania Shirley jest młodą, nieporadną dziewczynką z ognistymi włosami i podobnym temperamentem. Osoba ambitna, z głową pełną zwariowanych pomysłów. Z jednej strony zazdrościłam jej wszystkich jej cech, z drugiej cieszyłam się ze swojego "twardego" stąpania po ziemi. Zakochałam się zarówno w jej postaci, pobocznych bohaterach, czy też sielankowej otoczce- jednak nigdy nie odważyłam się do niej wrócić.

Nie chciałam by moje zdanie o tej książce się zmieniło. I nie chciałam wracać do uczuć, które pojawiły się podczas lektury. A były to smutek, tęsknota i nostalgia.
Ania w trakcie trwania powieści bardzo się zmieniła. Przestała być szalona, niezdarna i przestała nosić głowę w chmurach. Stała się osobą, poważnie myślącą o życiu. Ta właśnie książka uświadomiła mi jedną ważną rzecz. A dokładniej istnienie przemijalności.
Zmiana Ani, nie wynikła z jakiś osobistych tragedii, wybuchem nuklearnym, przyjazdem kosmitów, czy ugryzieniem przez wampira jak to była w dzisiejszej literaturze. Ania po prostu dorosła.

Dla mnie jako dziecka było to coś okropnego. Zdołałam poznać małą, rudą sierotkę, pokochać ją, a kilkadziesiąt stron później pożegnać ją, gdyż z czasem przestała nią być. Jest o także powód dla którego nadal nie sięgnęłam po dalsze części serii. Wiem, że bohaterka moich dziecięcych fantazji, zaniknie i stanie się częścią odpowiedzialnego świata dorosłych. A ja nie chcę pożegnać się ze swoją, starą ukochaną Anią Shirley z Zielonego Wzgórza.

I tak naprawdę nie wiem, czy będę kiedykolwiek na to gotowa.

Mimo, że o Ani Shirley zostało powiedziane już chyba wszystko- pragnę podzielić się swoją opinią. Książkę, czytałam tylko raz. Na dzień dzisiejszy to było miliony lat temu, jednakże wcale nie tak dawno. Ania Shirley jest młodą, nieporadną dziewczynką z ognistymi włosami i podobnym temperamentem. Osoba ambitna, z głową pełną zwariowanych pomysłów. Z jednej strony...

Zdecydowanie, najlepsza część PLL jaką do tej pory przeczytałam ;3

Zdecydowanie, najlepsza część PLL jaką do tej pory przeczytałam ;3

Przeczytałam.

Po wszystkich spoilerach byłam przygotowana na rozróbę roku.Miały być trupy, łzy, krew, wojna.
I były.
Ale jednak spodziewałam się czegoś więcej.O wiele więcej.
Trzeba jednak przyznać, że książka wyszła Cassie niesamowicie.Teksty wszystkich bohaterów, sceny walki wszystko było naprawdę fajne ;)
Jednak spodziewałam się czegoś więcej ;> To w końcu finał Darów Anioła ! Ostatnia część.Miało być więcej trupów (albo przynajmniej jakieś przyzwoite sceny śmierci), więcej łez (chociaż po rozdziale 23 ryczałam jak głupia), więcej krwii (tam w ogóle jakaś była ? o.O ) i więcej wojny (niby była, ale w sumie wojna dla Sebastiana oznacza "Zabiję kogoś tu, zabiję tam, postraszę Clary, gdzie jest CLARY ?)

Nie żeby to była negatywna opinia, nie.
Nie wiem co by się musiało stać bym dała negatywną opinię książce Cassie.
Mimo wszystko bardzo lubię tą książką, co nie zmienia faktu że jest jedną z najgorszych książek w tej serii ;>

Przeczytałam.

Po wszystkich spoilerach byłam przygotowana na rozróbę roku.Miały być trupy, łzy, krew, wojna.
I były.
Ale jednak spodziewałam się czegoś więcej.O wiele więcej.
Trzeba jednak przyznać, że książka wyszła Cassie niesamowicie.Teksty wszystkich bohaterów, sceny walki wszystko było naprawdę fajne ;)
Jednak spodziewałam się czegoś więcej ;> To w końcu finał Darów...