Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Witajcie, dzisiejsza recenzja dotyczy książki Rainbow Rowell Eleonora i Park. Do lektury zabrałam się z podobnego powodu jak w przypadku Czerwonej Królowej. Zachęciła mnie medialna otoczka i obietnice, których w przypadku tej pierwszej nie udało się spełnić. Tutaj na szczęście było inaczej. Przeżyłam cudowną przygodę z pewnym romansidłem dla nastolatek, które poruszyło moje serce do głębi.
Zazwyczaj nie czytam powieści opierających się tylko na wątku romantycznym, ponieważ w takich pozycjach najczęściej ilość czułych słówek i wyszukanych epitetów może czytelnika doprowadzić do bólu głowy, strasznej migreny, a w skrajnych przypadkach wymiotów.
Eleonora i Park to książka łamiąca schematy, nie ma tutaj fajerwerków i niemożliwych do zdarzenia się w realnym życiu sytuacji. Jest prawdziwa młodzieńcza miłość, problemy i wyzwania, którym musi sprostać każdy nastolatek. To właśnie sprawia, ze tą opowieść możemy zrozumieć i wyssać z niej to co miała nam przekazać, ale nie musimy w tym celu korzystać ze słownika.
Język autorki jest przejrzysty i prosty, ale jednocześnie nie denerwujący. Nie miałam wrażenia, że Rainbow Rowell pisze Eleonorę i Parka na czas. Wszystko było przemyślane przy zachowaniu lekkości i naturalności

Jak pisałam oprócz błękitnego nieba i motylków w brzuchu są także problemy. Świat Parka jest idealny, przykładowa, szczęśliwa rodzinka, piękny dom,racjonalna liczba rodzeństwa, niedzielne obiady u dziadków i sumiennie rozwijana pasja. Życie Eleonory jest totalnym przeciwieństwem pozornego raju Parka. Matka, której tak na prawdę nie obchodzi zbytnio życie jej córki, nowy ojczym siejący terror, cała gromadka braci i sióstr, chcący tak jak starsza siostra (Eleonora) namiastki normalnego życia i mały dom w którym miejscem przeznaczonym do spania jest podłoga.
Jak więc doszło do tego, że tą dwójkę połączyło coś więcej niż zwykła znajomość i jak to wszystko się skończy?

To prawda, że historia z pozoru wydaje się nierealna, ale czy naszym życiem także nie rządzi przypadek? Na przykład skąd mieliśmy wiedzieć, gdy pierwszy raz siadaliśmy w ławce, że osoba zajmująca miejsce obok zostanie naszym przyjacielem na długie lata? Nie mogliśmy tego wiedzieć, bo nie mieliśmy na to wpływu. To działo się samo :) Mam nadzieje, że rozumiecie co mam na myśli.

Na zakończenie chciałabym dodać, że naprawdę warto sięgnąć po Eleonorę i Parka, przeżyć wspaniałą przygodę i może jak w moim przypadku uronić kilka łez.

OCENA KSIĄŻKI: 9/10

http://ksiezniczkaksiazek.blogspot.com/

Witajcie, dzisiejsza recenzja dotyczy książki Rainbow Rowell Eleonora i Park. Do lektury zabrałam się z podobnego powodu jak w przypadku Czerwonej Królowej. Zachęciła mnie medialna otoczka i obietnice, których w przypadku tej pierwszej nie udało się spełnić. Tutaj na szczęście było inaczej. Przeżyłam cudowną przygodę z pewnym romansidłem dla nastolatek, które poruszyło moje...

Hej, dzisiaj poopowiadam trochę na temat książki Will Grayson Will Grayson autorstwa Johna Greena, którego na pewno każdy z Was zna i Davida Levithana, z którego twórczością nie miałam jeszcze okazji się spotkać. Jestem na prawdę mile zaskoczona, obawiałam się odrobinę tematyki tutaj poruszonej, ale moje obawy okazały się bezpodstawne.
Książka opowiada o odkrywaniu samego siebie i akceptowaniu tego, kim się jest, niezależnie od opinij innych, o miłości i przyjaźni, która jest w stanie przetrwać każdą próbę. Porusza także temat homoseksualizmu i tolerancji, która nie zawsze jest taka prosta.
Mile zaskoczyli mnie bohaterowie. Will Grayson, którego główną zasadą było siedzieć cicho, drugi Will Grayson chorujący na depresję nastolatek z bardzo niskim poczuciem własnej wartości i ich kompletne przeciwieństwo, Kruchy, który pomimo swojej pokaźniej sylwetki i odmiennej orientacji seksualnej jest szczęśliwy oraz nie wstydzi się tego kim jest.
Główny wątek trzyma się wokół musicalu realizowanego właśnie przez niego, nie czytałam jeszcze książki o takim temacie więc było to bardzo miłe doświadczenie.

Nie jestem wstanie napisać Wam bardzo długiej recenzji, bo książka po prostu była dobra, może nie powalająca, ale wszystko było na swoim miejscu. Dużym plusem był realizm. Prosty język, bez tysiąca wyszukanych metafor, nie miałam problemu ze ,,wbiciem się,, w tą historię oraz styl wypowiadania się postaci był adekwatny do ich wieku (tzn. zdarzały się wulgaryzmy), ale dla żadnego nastolatka przeklinanie nie jest nowością.

Podsumowując Green już trzeci raz mnie nie zawiódł (czytałam W śnieżną noc i Gwiazd naszych wina), tak samo jak pan Levithan, razem stworzyli naprawdę ciekawą historię, którą z czystym sumieniem mogę Wam polecić.

OCENA KSIĄŻKI : 8/10

http://ksiezniczkaksiazek.blogspot.com/

Hej, dzisiaj poopowiadam trochę na temat książki Will Grayson Will Grayson autorstwa Johna Greena, którego na pewno każdy z Was zna i Davida Levithana, z którego twórczością nie miałam jeszcze okazji się spotkać. Jestem na prawdę mile zaskoczona, obawiałam się odrobinę tematyki tutaj poruszonej, ale moje obawy okazały się bezpodstawne.
Książka opowiada o odkrywaniu samego...

http://ksiezniczkaksiazek.blogspot.com/

http://ksiezniczkaksiazek.blogspot.com/

Na prawdę fajna książka. Przez chwilę nie czułam się jak Mugol...

Na prawdę fajna książka. Przez chwilę nie czułam się jak Mugol...