Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta ocena dotyczy wydania - od dawna nabieram coraz gorszego zdania o Naszej Księgarni i Ronja na pewno jej nie poprawi: wszystkie dwustronne ilustracje są zniszczone przez sposób druku (centrum jest praktycznie wessane do środka - już lepiej by zrobili zmniejszając je i kładąc na boku, tak by zajęły jedną stronę).
Naprawdę nie wiem, kto dopuścił to do sprzedaży - ja bym się wstydziła.

P.S. Dzieci z Bullerbyn to był koszmar podstawówkowy, Bracia Lwie serce (mimo podwójnego samobójstwa na końcu), to rozpaczliwa nuda... Ronja ma dobre momenty, ale obawiam się, że widzę je wyłącznie dzięki dorosłości - w dzieciństwie bym tego nie zdzierżyła 5/10

Ta ocena dotyczy wydania - od dawna nabieram coraz gorszego zdania o Naszej Księgarni i Ronja na pewno jej nie poprawi: wszystkie dwustronne ilustracje są zniszczone przez sposób druku (centrum jest praktycznie wessane do środka - już lepiej by zrobili zmniejszając je i kładąc na boku, tak...

Rozwiń

Zwiń

Kreska nawet ma swój urok, ale... reszta to tylko ciąg przypadkowych zdarzeń urabianych na komedię (bo inaczej byłoby zbyt mrocznie i dołująco, jak zauważa sam autor). Najciekawszy był fragment o pracy gazownika, zaś bezdomność i odwyk... są dość żenujące, pomimo silenia się na zabawną kreskę. Po prostu niezwykle trudno współczuć autorowi, bo z całej tej historii (a innego dostępu do jego przeżyć nie mamy), wyłania się obraz człowieka, który po prostu CHCE być schlany, grzebiący w śmietnikach, łażący bez celu, oszukiwany przez ludzi i poganiany do roboty (jeśli już jakąś ma). Właściwie cały ten komiks można podsumować tekstami z dwóch kadrów: "Zrobiłem się potem trochę sławny, a rysowanie dla magazynu SF było swoistym spełnieniem marzeń. Nim się zorientowałem, rzuciłem pracę, dostałem depresji i uciekłem, wróciłem do domu, uciekłem i pracowałem w gazowni, zostałem alkoholikiem". Tyle - więcej głębi nie dostaniemy.

Kreska nawet ma swój urok, ale... reszta to tylko ciąg przypadkowych zdarzeń urabianych na komedię (bo inaczej byłoby zbyt mrocznie i dołująco, jak zauważa sam autor). Najciekawszy był fragment o pracy gazownika, zaś bezdomność i odwyk... są dość żenujące, pomimo silenia się na zabawną kre...

Rozwiń

Zwiń

Oryginał to dla mnie tylko romansidło na leniwe wieczory, więc nie jestem w stanie oburzać się na pomysł. Tylko że wykonanie jest tak marne... Zresztą, oto 3 zdania z tej książki, jeśli uważacie je za równie słabe, co ja, nie marnujcie czasu na te wypociny - to nawet nie jest śmieszna parodia:
"Panno Bennet, przypominam, że brakuje pani podstaw sztuk walki. Pani mistrz był chińskim mnichem - moi ninja zaś pochodzą z najlepszych dojo w Japonii".
" Padł na podłogę, a wnętrzności wylewały mu się tak szybko, że nie nadążał z upychaniem ich z powrotem do środka. Elżbieta schowała miecz do pochwy, uklękła przy ninja i udusiła go jego własnym jelitem grubym".

Oryginał to dla mnie tylko romansidło na leniwe wieczory, więc nie jestem w stanie oburzać się na pomysł. Tylko że wykonanie jest tak marne... Zresztą, oto 3 zdania z tej książki, jeśli uważacie je za równie słabe, co ja, nie marnujcie czasu na te wypociny - to nawet nie jest śmieszna paro...

Rozwiń

Zwiń

Plusy:
- jak na dzisiejsze standardy dość mało przekleństw
- prawie nic o seksie

Minusy:
- schematyczna, robiona jak na zamówienie
- papierowi bohaterowie bez głębi (i czasem logiki)
- seryjny morderca gadający z martwą matką? Brzmi jak niezła zrzyna (albo autoparodia)
- nie będę nosić przepaski alarmowej, panie władzo, bo taka ze mnie silna i niezależna kobieta, i mam w nosie, że seryjny morderca wie, gdzie mieszkam!

Od biedy można przeczytać - są na pewno gorsze kryminały i sensacje.

Plusy:
- jak na dzisiejsze standardy dość mało przekleństw
- prawie nic o seksie

Minusy:
- schematyczna, robiona jak na zamówienie
- papierowi bohaterowie bez głębi (i czasem logiki)
- seryjny morderca gadający z martwą matką? Brzmi jak niezła zrzyna (albo autoparodia)
- nie będę nosić pr...

Rozwiń

Zwiń