Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł fajny, fatalnie wykorzystany. Bohaterowie irytujący.

Pomysł fajny, fatalnie wykorzystany. Bohaterowie irytujący.

"Zaginiona biblioteka alchemika" to następna porcja przygód Ignacia, Wilema i Uberta. Ale jeśli ktoś nie czytał "Handlarza ksiąg przeklętych" to nic straconego. Obie powieści łączy jedynie trójka bohaterów , a w książce jest niewiele odniesień do wcześniejszego tomu.

Moim zdaniem druga powieść Simoniego jest o wiele lepsza od poprzedniej. Widać, że młody pisarz dopiero się rozkręca. Fabuła bardziej zagmatwana, a i akcja toczy się szybciej. Wiele odniesień do faktów historycznych, szczególnie - kampanii przeciwko katarom.
Trochę nużące są alchemiczno-filozoficzne rozważania (może dlatego, że niewiele z tego rozumiem). Mimo wszystko fajna lektura na długie wieczory.

"Zaginiona biblioteka alchemika" to następna porcja przygód Ignacia, Wilema i Uberta. Ale jeśli ktoś nie czytał "Handlarza ksiąg przeklętych" to nic straconego. Obie powieści łączy jedynie trójka bohaterów , a w książce jest niewiele odniesień do wcześniejszego tomu.

Moim zdaniem druga powieść Simoniego jest o wiele lepsza od poprzedniej. Widać, że młody pisarz dopiero się...

Na okładce książki możemy przeczytać "Wyobraźcie sobie klimat z Imienia Róży.Zakurzona biblioteka, zakapturzeni mnisi, kroki rozlegające się w wilgotnych wnętrzach..."

Dla mnie jest to wystarczająca zachęta aby sięgnąć po daną pozycję. Ale zakurzonych bibliotek tu niewiele a i mnichów jak na lekarstwo. Nie chcę przez to powiedzieć, że książka jest zła , natomiast do furii mnie doprowadza upodobanie wydawców do porównywania książek, aby zachęcić czytelnika do zakupu.

Handlarza ksiąg przeklętych z Imieniem Róży łączy jedynie epoka.
Określiłabym ją raczej jako powieść przygodową. Bohaterowie poszukują pewnej księgi, podczas swojej wędrówki muszą rozwiązać wiele zagadak, rozszyfrować kilka kodów i zmierzyć się z niebezpiecznymi przeciwnikami. Fabuła dość prosta, intryga przewidywalna, akcja wartka, zakończenie nawet trochę zaskakujące.
Reasumując na kolana nie powala , ale można przeczytać.

PS
Zaintrygowało mnie jedno zdanie w ksiązce - "Przedarcie się przez ALPY nie nastręczało trudności,chociaż Uberto zauważył, że stoki po stronie francuskiej są bardziej wyboiste niż te po stronie hiszpańskiej.
Od kiedy granica francusko-hiszpańska przebiega przez ALPY ???!!!

Na okładce książki możemy przeczytać "Wyobraźcie sobie klimat z Imienia Róży.Zakurzona biblioteka, zakapturzeni mnisi, kroki rozlegające się w wilgotnych wnętrzach..."

Dla mnie jest to wystarczająca zachęta aby sięgnąć po daną pozycję. Ale zakurzonych bibliotek tu niewiele a i mnichów jak na lekarstwo. Nie chcę przez to powiedzieć, że książka jest zła , natomiast do furii...