-
Artykuły„Kobiety rodzą i wychowują cywilizację” – rozmowa z Moniką RaspenBarbaraDorosz1
-
ArtykułyMagiczne sekrety babć (tych żywych i tych nie do końca…)corbeau0
-
ArtykułyNapisz recenzję powieści „Kroczący wśród cieni” i wygraj pakiet książek!LubimyCzytać2
-
ArtykułyLiam Hemsworth po raz pierwszy jako Wiedźmin, a współlokatorka Wednesday debiutuje jako detektywkaAnna Sierant1
Biblioteczka
2019-02
2019-03-01
Treść przekazana przez autora jest cenna i pomaga troszkę inaczej spojrzeć na naszą rzeczywistość. Miało być z przymrużeniem oka, a wyszło gawędziarsko. Przydługie wywody, z dygresjami i żarcikami w stylu wujka na imieninach gubią faktyczną treść. Dużo wodolejstwa, które utrudnia odbiór. Rozdział o samoświadomości całkowicie niespójny, z jednej strony negowanie naukowych prac, bo zbyt łatwo przechodzą z korelacji na wynikanie (zgoda), a dalej autor używa „musimy przyznać, że”
Treść przekazana przez autora jest cenna i pomaga troszkę inaczej spojrzeć na naszą rzeczywistość. Miało być z przymrużeniem oka, a wyszło gawędziarsko. Przydługie wywody, z dygresjami i żarcikami w stylu wujka na imieninach gubią faktyczną treść. Dużo wodolejstwa, które utrudnia odbiór. Rozdział o samoświadomości całkowicie niespójny, z jednej strony negowanie naukowych...
więcej mniej Pokaż mimo to2019-01
Super forma opisu tych samych problemów perspektywy różnych kultur. Opisy poszczególnych bohaterów są tylko przykładami dla danej części, śle ich różnorodność i odmienność w stosunku do naszego punktu siedzenia sprawiają wrażenie reprezentatywnych przykładów. Autor poza główna narracją przemycił trochę faktów o nierównościach, jednak to raczej dodaje wartości tej książce.
Super forma opisu tych samych problemów perspektywy różnych kultur. Opisy poszczególnych bohaterów są tylko przykładami dla danej części, śle ich różnorodność i odmienność w stosunku do naszego punktu siedzenia sprawiają wrażenie reprezentatywnych przykładów. Autor poza główna narracją przemycił trochę faktów o nierównościach, jednak to raczej dodaje wartości tej książce.
Pokaż mimo to
Nie dotrwałem do końca. Opisy filozoficzne mnie zabiły. Straciłem zainteresowanie jak skończy się fabuła.
Mam za złe Marcinowi Mellerowi, że tak bardzo wypromował tak słabą książkę.
Nie dotrwałem do końca. Opisy filozoficzne mnie zabiły. Straciłem zainteresowanie jak skończy się fabuła.
Mam za złe Marcinowi Mellerowi, że tak bardzo wypromował tak słabą książkę.
2017-09-19
Byłem za młody kiedy Pieprz i wanilia była emitowana w TV, niemniej książka bardzo mnie wciągała jako opowieść o ciekawym człowieku. Biografia pozwala poznać Halika.
Czytając miałem chwilami wrażenie, jakbym osobiście go spotkał osobiście i doświadczał jego entuzjazmu, odwagi czy fantazjowania. Autor dobrze opisał jak Tony Halik pokazywał to co chciał, a swoje młodzieńcze historie, według niego wstydliwe, skrzętnie skrywał.
Podoba mi się chronologia książki. Pozwala ona poznawać coraz bliżej poznawać bohatera. Czytając ostatnie strony nawet się wzruszyłem.
Byłem za młody kiedy Pieprz i wanilia była emitowana w TV, niemniej książka bardzo mnie wciągała jako opowieść o ciekawym człowieku. Biografia pozwala poznać Halika.
Czytając miałem chwilami wrażenie, jakbym osobiście go spotkał osobiście i doświadczał jego entuzjazmu, odwagi czy fantazjowania. Autor dobrze opisał jak Tony Halik pokazywał to co chciał, a swoje młodzieńcze...
2013-11-10
Gdyby książkę ograniczyć do zagranicznych, historycznych felietonów moja ocena byłaby znacznie wyższa. Niestety autor zdecydował się zwiększyć jej objętość znacznym plikiem felietonów na tematy polityczne i bieżące (w momencie ich pisania), w których brakuje ponadczasowości. Czytanie wielu felietonów na podobne tematy (Polski, Polaków, polityków) w których często tezy są takie same staje się męczące. Z czasem zrozumienie dla autora zamienia się w irytację, wynikającą z ich narzekającego wydźwięku.
Gdyby książkę ograniczyć do zagranicznych, historycznych felietonów moja ocena byłaby znacznie wyższa. Niestety autor zdecydował się zwiększyć jej objętość znacznym plikiem felietonów na tematy polityczne i bieżące (w momencie ich pisania), w których brakuje ponadczasowości. Czytanie wielu felietonów na podobne tematy (Polski, Polaków, polityków) w których często tezy są...
więcej mniej Pokaż mimo to
Fajna mroczna fabuła. Język pasujący do klimatu - mnie nie raził. Detale nocnego, narkotywego życia brzmią wiarygodnie (nie znam się żeby to ocenić). Wstawki ze snami bohatera to jakiś dramat, nic nie zrozumiałem.
Fajna mroczna fabuła. Język pasujący do klimatu - mnie nie raził. Detale nocnego, narkotywego życia brzmią wiarygodnie (nie znam się żeby to ocenić). Wstawki ze snami bohatera to jakiś dramat, nic nie zrozumiałem.
Pokaż mimo to