Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Delirium mnie nie zachwycilo ale nie lubie zostawiac serii w polowie, zwlaszcza ze to tylko trylogia. I dobrze sie stalo ze czytalam dalej bo Pandemonium o wiele lepiej mi sie podobalo niz Delirium.
Dwujka jest podzielona na Teraz i Wtedy co sprawialo ze nie zdazalam sie znudzic jak nic sie nie dzialo. Gdyby fabula nie skakala ciagle miedzy teraz i wtedy polowa ksiazki skladalaby sie z Leny adaptowaniem w dziczy a druga polowa z tego jak siedziala z Julianem w celi. Skakanie co rozdzial w ta i spowrotem sprawialo ze nie bylo nudno i mozna czasem bylo zobaczyc jak Lena uzywa swoja wiedze z wtedy w czasie terazniejszym.
Brakowalo mi troche pieknych paragrafow ktorych jest mnostwo w Delirium, ktore sprawialy ze sie cofalam i czytalam to samo po 5 razy bo tak mi sie podobalo, tutaj znalazlam jedynie garstke. W ich miejsce jest troche wiecej akcji.
*uwaga spoilery*
Ogólnie ksiazka byla bardzo przewidywalna(np. mama Leny,ze Raven i Tack wiedzieli o porwaniu oraz powrót Alexa), mimo to przyjemnie mi sie czytalo, potrzebowalam akurat czegos lekkiego a Pandemonium sie doskonale nadawalo. Zaraz siegam po Requiem.

Delirium mnie nie zachwycilo ale nie lubie zostawiac serii w polowie, zwlaszcza ze to tylko trylogia. I dobrze sie stalo ze czytalam dalej bo Pandemonium o wiele lepiej mi sie podobalo niz Delirium.
Dwujka jest podzielona na Teraz i Wtedy co sprawialo ze nie zdazalam sie znudzic jak nic sie nie dzialo. Gdyby fabula nie skakala ciagle miedzy teraz i wtedy polowa ksiazki...

Oh, Patrick Ness, ty geniuszu... Doskonale zakonczenie, doskonalej serii.

Oh, Patrick Ness, ty geniuszu... Doskonale zakonczenie, doskonalej serii.