Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W życiu się tak nie wynudziłam! Banalne, przesłodzone dialogi i ludzie bez charakteru, płascy jak naleśnik :/

W życiu się tak nie wynudziłam! Banalne, przesłodzone dialogi i ludzie bez charakteru, płascy jak naleśnik :/

Dobra powieść dla młodzieży. Jestem pozytywnie zaskoczona. Mając w pamięci naprawdę słabą "Królową lata", rozczarowującą "Klątwę tygrysa" i ten nieszczęsny "Zmierzch", nie dawałam szansy "Córce dymu i kości". Toteż jakie okazało się moje zdziwienie, gdy wprost nie mogłam oderwać się od czytania (a przynajmniej przez pierwszą połowę książki)! Nie sposób odmówić tej pozycji oryginalności, nawet jeśli pojawiają się później te aniołowo podobne stwory. Moją ulubioną postacią był Brimstone. Ach! Co za gość! Zachwycałabym się nim nawet, jeśli miałby głowę krokodyla! :D Wtajemniczeni wiedzą o co chodzi... ;)
Mimo, że historia ma parę słabszych momentów i tak ją polecam, a nastolatkom w szczególności.
Niezła książka, po prostu ;)

Dobra powieść dla młodzieży. Jestem pozytywnie zaskoczona. Mając w pamięci naprawdę słabą "Królową lata", rozczarowującą "Klątwę tygrysa" i ten nieszczęsny "Zmierzch", nie dawałam szansy "Córce dymu i kości". Toteż jakie okazało się moje zdziwienie, gdy wprost nie mogłam oderwać się od czytania (a przynajmniej przez pierwszą połowę książki)! Nie sposób odmówić tej pozycji...

Rewelacyjna książka, której zakończenie trudno przewidzieć. Czyta się szybko, przyjemnie, z rosnącym zaciekawieniem. Dialogi i opisy są takie, jakie lubię. Realistyczne, niewydumane, budujące nastrój, zdradzające jacy naprawdę są poszczególni bohaterowie, a jest ich nie z mała. Moim ulubieńcem był "delikatny elf" pan Wendell :D Silny charakter w drobnym ciele. Książkę polecam panom, w równym stopniu, co paniom. To nie jest jakieś tam głupkowate romasidło osadzone w kryminalnym światku. Ta książka spodoba się wszystkim.
Minusy? Eee, może okładka i te ogromne, wręcz krzyczące, napisy na niej? Nie współgra z powieścią :-/

Rewelacyjna książka, której zakończenie trudno przewidzieć. Czyta się szybko, przyjemnie, z rosnącym zaciekawieniem. Dialogi i opisy są takie, jakie lubię. Realistyczne, niewydumane, budujące nastrój, zdradzające jacy naprawdę są poszczególni bohaterowie, a jest ich nie z mała. Moim ulubieńcem był "delikatny elf" pan Wendell :D Silny charakter w drobnym ciele. Książkę...

Cóż mogę powiedzieć? Opowiadania yaoi to nie to samo, co opowiadania m/m, powiedzmy to sobie wyraźnie. W całej antologii znalazłam tylko jedno opowiadanie posiadające cechy m/m, co nie oznacza, że pozostałe twory były naprawdę złe (w sumie podobały mi się jeszcze trzy). Po prostu absolutnie nie jestem miłośniczką podobnego stylu. Bliższy jest mi realizm w powieściach (nie mylić z gatunkiem książek =_=). Co do ilustracji wewnątrz... (tak, są ilustracje, nie - ta książka nie jest dla dzieci) są naprawdę niezłe,jestem pozytywnie zaskoczona. Umiliły czytanie :).

Cóż mogę powiedzieć? Opowiadania yaoi to nie to samo, co opowiadania m/m, powiedzmy to sobie wyraźnie. W całej antologii znalazłam tylko jedno opowiadanie posiadające cechy m/m, co nie oznacza, że pozostałe twory były naprawdę złe (w sumie podobały mi się jeszcze trzy). Po prostu absolutnie nie jestem miłośniczką podobnego stylu. Bliższy jest mi realizm w powieściach (nie...

Ojejejejej O_o Nie wiem czy się śmiać, czy płakać. Jeśli przebrnę przez to do końca, będzie to prawdziwy cud. Ale już wymiękam.

Ojejejejej O_o Nie wiem czy się śmiać, czy płakać. Jeśli przebrnę przez to do końca, będzie to prawdziwy cud. Ale już wymiękam.

Osiem prac, w których trzy były naprawdę słabe, wręcz wołające o dobrą redakcję, lub całkowite usunięcie z antologii. Naciągani bohaterowie, słabe dialogi, absurdalne i żenujące zachowanie postaci.
W tej samej antologii znajdą się też perełki. Mocno wybijają się na tle innych ,,dzieł". Wolałabym jednak kupić cieniutką książeczkę z paroma dobrymi opowiadaniami, niż grubą z onetowymi wypocinami nastolatek nie umiejących pisać. Czy żałuję zakupu? Nie. W antologii są naprawdę niezłe opowiadania, dla których warto wyłożyć kasę. Poza tym to, co napisałam powyżej to bardzo subiektywne odczucia.

Osiem prac, w których trzy były naprawdę słabe, wręcz wołające o dobrą redakcję, lub całkowite usunięcie z antologii. Naciągani bohaterowie, słabe dialogi, absurdalne i żenujące zachowanie postaci.
W tej samej antologii znajdą się też perełki. Mocno wybijają się na tle innych ,,dzieł". Wolałabym jednak kupić cieniutką książeczkę z paroma dobrymi opowiadaniami, niż grubą z...

Mam mieszane uczucia co do tej historii. Autorce udało się napisać coś naprawdę interesującego, by to potem zniszczyć w kolejnych tomach. ,,Przeobrażenie" jest wciągające, czyta się nieprawdopodobnie szybko. Mamy tu dwójkę bohaterów, tak różnych od siebie, jak ogień i woda. Temperamentnego księcia i dojrzałego, altruistycznego Seyonnea. Mimo, iż z początku ich relacje nie są najlepsze, w końcu udaje im się zaprzyjaźnić, choć Aleksandrowi to słowo z trudem przechodzi przez gardło ;) W dwóch kolejnych tomach mamy długaśne pojedynki z demonami i innymi wypierdkami i po jakimś czasie człowiek przestaje miętosić z emocji okładkę, bo zwyczajnie obojętnieje z tego nadmiaru i w końcu zaczyna mu być już wszystko jedno. A przynajmniej ja miałam takie uczucia. W powieści występują negatywni bohaterowie, na przykład żona Seyonnea - Ysanne, która jest zgorzkniałą, nieczułą babą, skoncentrowaną wyłącznie na własnych problemach. Seyonne wciąż podkreśla, jakaż to ich wyjątkowa więź łączyła i nieeeeprawdopodobna miłość, jednak w trakcie czytania można wywnioskować coś całkiem odwrotnego. Nie spodobało mi się coś jeszcze w fabule... Po tym wszystkim, co Aleksander przeszedł wraz z Seyonnem, nie raz książę zwątpił w dobre zamiary przyjaciela. Zdążył oskarżyć go o zdradę i próbę zamachu na niego. To przynajmniej dziwne, zwłaszcza jeśli pamięta się tom pierwszy, w którym Seyonne naraża się życiem, aby tamtego chronić, a jego zachowanie względem swojego księcia jest wręcz opiekuńcze. Nie przemawia to do mnie, w ogóle. Mimo koszmarnego tomu drugiego i troszkę bardziej znośnego trzeciego, pierwszy tom to prawdziwa perełka :)
Ach! Co do okładki, tak naprawdę Seyonne ma brązowe włosy. To dla tych, co tak jak ja uwielbiają czepiać się szczegółów ;)

Mam mieszane uczucia co do tej historii. Autorce udało się napisać coś naprawdę interesującego, by to potem zniszczyć w kolejnych tomach. ,,Przeobrażenie" jest wciągające, czyta się nieprawdopodobnie szybko. Mamy tu dwójkę bohaterów, tak różnych od siebie, jak ogień i woda. Temperamentnego księcia i dojrzałego, altruistycznego Seyonnea. Mimo, iż z początku ich relacje nie...

Bardzo interesujący bohaterowie. Lee z tymi swoimi długimi wywodami i milczący Allerton to doprawdy nieźle dobrana para ;) Mimo, że czytało się dobrze, a w niektórych momentach można się nawet pośmiać, nie zrozumiałam zakończenia książki. Wstęp autorski niewiele mi w tym pomógł :/ Jednak polecam. Skomplikowani, niepapierowi bohaterowie, ich - nie do końca jasne - relacje... Tylko potem pozostaje takie nieprzyjemne dławienie w gardle :/

Bardzo interesujący bohaterowie. Lee z tymi swoimi długimi wywodami i milczący Allerton to doprawdy nieźle dobrana para ;) Mimo, że czytało się dobrze, a w niektórych momentach można się nawet pośmiać, nie zrozumiałam zakończenia książki. Wstęp autorski niewiele mi w tym pomógł :/ Jednak polecam. Skomplikowani, niepapierowi bohaterowie, ich - nie do końca jasne -...

Czytałam do póki nie rozbolały mnie oczy. I to nie to, że fabuła wciąga... jest interesująca, jednak to właśnie bohaterowie nie pozwolili mi oderwać się od książki. Szukam powieści, które dostarczą mi mnóstwa wrażeń. ,,Wyższa magia" się do nich zalicza!

Czytałam do póki nie rozbolały mnie oczy. I to nie to, że fabuła wciąga... jest interesująca, jednak to właśnie bohaterowie nie pozwolili mi oderwać się od książki. Szukam powieści, które dostarczą mi mnóstwa wrażeń. ,,Wyższa magia" się do nich zalicza!