Chemik

Ciekawe, czy Meyer napisze kiedyś coś, co zmieni pierwsze skojarzenie z jej nazwiskiem, o ile jest znane. “Chemik” to kolejna książka ‘dla dorosłych’, niemająca w sobie nic fantastycznego, może poza zwrotami akcji, na które ewidentnie wpłynęły sensacyjnie puszczone wodze fantazji autorki. Mimo opornego początku poczynania tajnej trucicielki w którymś momencie nabierają pędu, wciągając wielbicieli efektownych blockbusterów w wydaniu papierowym. Zaskakująco dobra pozycja jak na literaturę tego typu.

Ciekawe, czy Meyer napisze kiedyś coś, co zmieni pierwsze skojarzenie z jej nazwiskiem, o ile jest znane. “Chemik” to kolejna książka ‘dla dorosłych’, niemająca w sobie nic fantastycznego, może poza zwrotami akcji, na które ewidentnie wpłynęły sensacyjnie puszczone wodze fantazji autorki. Mimo opornego początku poczynania tajnej trucicielki w którymś momencie nabierają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fajna zabawa!

I aż dziw bierze, że tak wielu czytelników podchodzi do tej książki tak poważnie.
Wszystkie te gruntowne analizy fabuły i uwagi że autorka zbytnio wdaje się w szczegóły.
Dogłębne rozpracowywanie wszelakich postaci, kto chłop - kto baba, kto pies - kto żaba. Naprawdę?
Przecież to jest taki zwyczajny sensacyjny thrillerek, nie jakiś Dostojewski czy inny Kafka!
Czytając recenzje niektórych osób, mam wrażenie że ich oczekiwania odnośnie literatury popularnej są co najmniej na poziomie traktatów filozoficznych...
Ja bynajmniej miałem fun, jeśli podejdzie się do tej pozycji z właściwymi intencjami (czyli po prostu licząc na rozrywkę). To niewątpliwie podzieli się ona z nami wszystkim co w sobie niesie. A jest tego niemało, specjalistka od tortur (tak, chemicznych tortur!), organizacje tak tajne, że chyba już same nie wiedzą o swoim istnieniu :)
Pościgi, pułapki, intrygi, nieoczekiwane zwroty akcji, tresowane bestie no i love story (która notabene była faktycznie nużąca).
Ja tam w swoim codziennym życiu takich atrakcji nie doświadczam, więc jak dla mnie, było to doskonałe oderwanie się od codzienności.
Why so serious? Have fun :)

Wszystkim, jak mój niewybrednym i mało-analitycznym umysłom powiadam - poczytać warto.

Fajna zabawa!

I aż dziw bierze, że tak wielu czytelników podchodzi do tej książki tak poważnie.
Wszystkie te gruntowne analizy fabuły i uwagi że autorka zbytnio wdaje się w szczegóły.
Dogłębne rozpracowywanie wszelakich postaci, kto chłop - kto baba, kto pies - kto żaba. Naprawdę?
Przecież to jest taki zwyczajny sensacyjny thrillerek, nie jakiś Dostojewski czy inny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z początku strasznie się ciągnie, za pierwszym podejściem dosłownie zasnęłam przy czytaniu, ale im dalej tym lepiej. Rozkręca się powoli, ale mocno wciąga.

Z początku strasznie się ciągnie, za pierwszym podejściem dosłownie zasnęłam przy czytaniu, ale im dalej tym lepiej. Rozkręca się powoli, ale mocno wciąga.

Pokaż mimo to

Książka długo się rozkręca, ale nie warto się poddawać, ponieważ potem akcja się toczy jedna za drugą i ciężko się od niej oderwać. Epilog trochę nie pasuje do całości i jest przekombinowany, ale mimo to polecam

Książka długo się rozkręca, ale nie warto się poddawać, ponieważ potem akcja się toczy jedna za drugą i ciężko się od niej oderwać. Epilog trochę nie pasuje do całości i jest przekombinowany, ale mimo to polecam

Pokaż mimo to

Dla mnie jest to jedna z tych książek "jeszcze tylko jedna rozdział...." trudno się z nią rozstać. Trzyma cały czas w napięciu, trudno przewidzieć dalsze losy bohaterów, historia która mogła by się wydarzyć.
Polecam

Dla mnie jest to jedna z tych książek "jeszcze tylko jedna rozdział...." trudno się z nią rozstać. Trzyma cały czas w napięciu, trudno przewidzieć dalsze losy bohaterów, historia która mogła by się wydarzyć.
Polecam

Pokaż mimo to

Stephanie Meyer udowadnia raz za razem, ze nie jest tylko ''pisarka jednej powiesci'' ba..nawet nie ''jednego gatunku''. Jej powiesc S-F pt. ''Intruz'' tez odniosla sukces.
Przyznaje, ze nigdy wczesniej nawet nie pomyslalam o zlapanie za powiesc o tajnych agentach (badz bylych tajnych agentach). Powiesc zaciekawia juz po pierwszych paru kartkach a gdy wszystko sie komplikuje juz na poczatku , zaraz po akcji porwania rzekomego ''nauczyciela terrorysty'' to tylko jeszcze mocniej ksiazka wciaga. Taki zwrot akcji -nikt nie podejrzewa.
W ksiazce oczywiscie jest duzo ''szpiegowskich'' zagrywek, planowania pulapek i forteli, zwrotow akcji, ale jest tu tez miejsce na watek romantyczno-milosny. Moze w tej okrutnej sytacji w jakiej znalazla sie nasza bohaterka bedzie jeszcze miejsce na przyjazn i milosc? Moze uda jej sie raz na zawsze uwolnic od agencji?
Ksiazke czyta sie w mgnieniu oka. A im dalej w powiesci tym mocniej sie akcja rozkreca i bardziej nas wciaga. Oby wiecej takich pozycji.

Stephanie Meyer udowadnia raz za razem, ze nie jest tylko ''pisarka jednej powiesci'' ba..nawet nie ''jednego gatunku''. Jej powiesc S-F pt. ''Intruz'' tez odniosla sukces.
Przyznaje, ze nigdy wczesniej nawet nie pomyslalam o zlapanie za powiesc o tajnych agentach (badz bylych tajnych agentach). Powiesc zaciekawia juz po pierwszych paru kartkach a gdy wszystko sie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Okładka intrygująca, natomiast tekst bardzo słaby. Książka nie zaciekawiła mnie nawet w najmniejszym stopniu. Bardzo prosta historia, wręcz przewidywalna. Nie jest to pozycja na długie wieczory.

Okładka intrygująca, natomiast tekst bardzo słaby. Książka nie zaciekawiła mnie nawet w najmniejszym stopniu. Bardzo prosta historia, wręcz przewidywalna. Nie jest to pozycja na długie wieczory.

Pokaż mimo to

Szczerze mówiąc to taka średniawka. Przez pierwsze 200 stron w ogóle mnie nie zaciekawiła, podchodziłam kilka razy i czytałam żeby przeczytać. Później trochę się poprawiło, akcja nabrała tempa. Ogólnie zauważyłam bardzo dużo literówek, nie popisali się. Najfajniejszy wątek jak dla mnie w tej książce to wątek związany z psami, bardzo fajnie przedstawione. Reszta bez szału.

Szczerze mówiąc to taka średniawka. Przez pierwsze 200 stron w ogóle mnie nie zaciekawiła, podchodziłam kilka razy i czytałam żeby przeczytać. Później trochę się poprawiło, akcja nabrała tempa. Ogólnie zauważyłam bardzo dużo literówek, nie popisali się. Najfajniejszy wątek jak dla mnie w tej książce to wątek związany z psami, bardzo fajnie przedstawione. Reszta bez szału.

Pokaż mimo to

Preczytałam kilka opinii i dziwię się zarzutom o zbyt długie opisy. Nic takiego nie odczułam. Książkę czytało się w mojej opinii płynnie.

Pomysł i sam tytuł mnie musiał zaciekawić i największymi atutami są w tej książce opisy pracy Alex, jej zabezpieczenia i opis ostatnich 3 lat ucieczki. Spodobał mi się również pomysł watahy :)

Największy problem miałam z zakończeniem książki. Jest ono zbyt cukierkowate i przez to niewiarygodne - niczym nie zaskakuje. W momencie odnalezienia ciała Daniela po akcji 'przesłuchania' byłam zaskoczona i od razu zaczęłam spekulować jak potoczy się relacja Kevina i Alex (albo bardziej szybka kowersacja i pożegnanie, może zabójstwo Alex), a tu oczywiście happy end. Nie tak się kończy takie historie.

I czemu nie rozwinęli bardziej postaci Val :( Choć może w tym tkwi urok, w tej tajemnicy i domysłach...

Reasumując: pomysł na książkę jak najbardziej na plus, ciekawy wątek psów i dobrze poprowadzona postać Kevina, intrygująca Val. Na minus: DANIEL.

Mrtn

Preczytałam kilka opinii i dziwię się zarzutom o zbyt długie opisy. Nic takiego nie odczułam. Książkę czytało się w mojej opinii płynnie.

Pomysł i sam tytuł mnie musiał zaciekawić i największymi atutami są w tej książce opisy pracy Alex, jej zabezpieczenia i opis ostatnich 3 lat ucieczki. Spodobał mi się również pomysł watahy :)

Największy problem miałam z zakończeniem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka fajna, ale zdecydowanie nie stanowi wyjątkowej pozycji po którą w przyszłości ponownie z chęcią sięgnę. Za dużo opisów- szczególnie pierwsze 50 stron.

Książka fajna, ale zdecydowanie nie stanowi wyjątkowej pozycji po którą w przyszłości ponownie z chęcią sięgnę. Za dużo opisów- szczególnie pierwsze 50 stron.

Pokaż mimo to