Niestety, mocno zawiodłam się na tej pozycji. Myślałam, że "Chemik" będzie dorównywał poziomem poprzedniej powieści autorki, tj. "Intruzowi", niemniej moim zdaniem między tymi pozycjami jest bardzo duża przepaść. O ile w "Intruzie" cała historia była bardzo dobrze i ciekawie zarysowana, a bohaterowie realni, o tyle tutaj wszystko zostało potraktowane po macoszemu. Ani główna bohaterka nie jest przekonywająca, ani bohaterowie, których spotyka. Sama intryga także jest grubymi nićmi szyta. No i te dialogi, które wydają się kompletnie nie przystawać do rzeczywistości, w dodatku doprawione humorem, który pewnie bawiłby mnie jako nastolatkę, a nie osobę dorosłą.

Jeśli ktoś ma silną potrzebę przeczytać coś od Pani Meyer, to wspomniany wcześniej "Intruz" będzie o wiele lepszym wyborem. A jeśli macie go już za sobą, to polecam poszukać ciekawej pozycji u innej autorki - przy tej człowiek się męczy.

Niestety, mocno zawiodłam się na tej pozycji. Myślałam, że "Chemik" będzie dorównywał poziomem poprzedniej powieści autorki, tj. "Intruzowi", niemniej moim zdaniem między tymi pozycjami jest bardzo duża przepaść. O ile w "Intruzie" cała historia była bardzo dobrze i ciekawie zarysowana, a bohaterowie realni, o tyle tutaj wszystko zostało potraktowane po macoszemu. Ani...

Naprawdę solidne 8/10. Stephenie Meyer po prostu nie zawodzi. Nie miałam jeszcze możliwości przeczytania jej kultowego "Zmierzchu", ale jestem wielką fanką tej ekranizacji. Idąc tym tokiem myślenia, uznałam, że autorka na pewno poczyniła świetne dzieło i kupiłam "Chemika".
I gorąco polecam tę pozycję. Nie jest to raczej mój ulubiony styl literacki, ale to, jak trzyma w napięciu i nie pozwala odłożyć książki na bok... to coś naprawdę świetnego. Ta historia wyjęła mi 2 dni z życiorysu i ani trochę nie żałuję.
Dużo akcji, ciekawych zwrotów, ciekawej tematyki, wątek romantyczny i lekko przerażający. Historia ma w sobie kilka niedociągnięć, zepchniętych na bok wątków, dlatego nie jest idealna, ale nie licząc kilku małych potknięć autorki, pozycja jest, moim zdaniem, świetna.
Po prostu - szczerze polecam. Nie tylko fanom/kom akcji i tematyki szpiegowskiej, ale także tym, którzy chcą spróbować czegoś nowego.

Naprawdę solidne 8/10. Stephenie Meyer po prostu nie zawodzi. Nie miałam jeszcze możliwości przeczytania jej kultowego "Zmierzchu", ale jestem wielką fanką tej ekranizacji. Idąc tym tokiem myślenia, uznałam, że autorka na pewno poczyniła świetne dzieło i kupiłam "Chemika".
I gorąco polecam tę pozycję. Nie jest to raczej mój ulubiony styl literacki, ale to, jak trzyma w...

Trafiłem na tę książkę przypadkiem… Leżała na stercie tanich książek w Carrefourze, zauważyłem znane nazwisko i kupiłem dwa/ trzy lata temu… Kilka dni temu chciałem zrobić sobie przerwę od czytania czegoś konkretnego i przypomniałem sobie o tym tytule. Nie nastawiałem się na nic, pomyślałem, że jeżeli ta książka będzie słaba, to po prostu ją odłożę. Jakie było moje zdziwienie! Zakochałem się w tej książce! Czytało się ją bardzo dobrze, szybko. Książka rozwijała się powoli, ale było w niej coś takiego, że nie mogłem przestać jej czytać. Główni bohaterowie książki bardzo wyraźni, prawdziwi. Polecam!

Trafiłem na tę książkę przypadkiem… Leżała na stercie tanich książek w Carrefourze, zauważyłem znane nazwisko i kupiłem dwa/ trzy lata temu… Kilka dni temu chciałem zrobić sobie przerwę od czytania czegoś konkretnego i przypomniałem sobie o tym tytule. Nie nastawiałem się na nic, pomyślałem, że jeżeli ta książka będzie słaba, to po prostu ją odłożę. Jakie było moje...

Książka opowiadająca o życiu agentki specjalnej, która oprócz zadań specjalnych jest zafascynowana chemią. W swoim tajnym laboratorium tworzy mikstury, które pomagają jej w pracy. Podczas jednego ze zleceń nasza bohaterka wpada jak śliwka w kompot w szpony miłości. Zupełnie niespodziewanie. Historia niestety przydługa i przynudzająca. Książka jak cegłówka a w środku pomiędzy akcją dowiadujemy się o technikach makijażu i o innych, zupełnie niepotrzebnych historiach, które nic nie wnoszą do całej opowieści. Poza tym mamy tutaj do czynienia z syndromem sztokholmskim, na który żaden bohater książki nie zwraca uwagi.

Książka opowiadająca o życiu agentki specjalnej, która oprócz zadań specjalnych jest zafascynowana chemią. W swoim tajnym laboratorium tworzy mikstury, które pomagają jej w pracy. Podczas jednego ze zleceń nasza bohaterka wpada jak śliwka w kompot w szpony miłości. Zupełnie niespodziewanie. Historia niestety przydługa i przynudzająca. Książka jak cegłówka a w środku...

Polecam. Ciekawa fabuła i w moim odczuciu oryginalna. Nie wypowiadam się jako znawca literatury, bo chociaż dużo czytam, to również z czytania wielu książek rezygnuję, gdy po paru-kilku rozdziałach treść mnie nie wciągnie lub coś mnie odrzuci. Czasami wystarczy by lektor kiepsko czytał – to też nie słucham.
No więc „Chemik” ma oryginalną fabułę. Jest również dobrze napisany.
Gdybym miała określić „Chemika” jednym słowem to powiedziałabym: „skrajności”. Ciągle mnie to uderzało – skrajności. Począwszy od głównej bohaterki, która była drobna i krucha z wyglądu, ale z powodu specyficznej wiedzy i umiejętności – była niesamowicie niebezpieczną osobą wobec swoich przeciwników. To taki drobiazg na początek. Potem było coraz więcej skrajności. Scena okrucieństwa przechodzi w bardzo rozbudowany wątek romantyczny. A sposób pisania też mi się kojarzy ze skrajnościami. Nawet zastanawiałam się, czy książkę tę pisał równolegle ze Stephenie Meyer ktoś jeszcze. Sceny medyczne i chemiczne są napisane bardzo realistycznie, rzetelnie, fachowo – z dopieszczonymi szczegółami. I nagle „zgrzyt” – jakaś niechlujność w dopracowaniu szczegółów akcji romantyczno-sensacyjnej. Mianowicie wyjeżdżając z posesji bohaterowie zabierają z sobą całe zapasy żywności, a było ich dużo. A zaraz potem brakuje im jedzenia. Alex kupuje tylko po parę batoników na stacjach benzynowych – żeby się nie rzucać w oczy. No a dwa wielkie psy co jedzą? Nic? No i pies ranny w jedną łapę musi być noszony, jakby psy nie umiały chodzić na trzech łapach… No dobrze, ale to tylko raz mi tak „zgrzytnęło”. Prawdę mówiąc denerwuje mnie w książkach tylko brak spójności, natomiast baśniowa nierzeczywistość może dodać fabule uroku. I tak jest w „Chemiku”. Taki pies jak Einstein jest postacią całkowicie jak z bajki, jak z marzeń, ale to takie sympatyczne. Jego treser też ma nadprzyrodzone zdolności treserskie i nie tylko. No i więcej jest takich bajkowych momentów, ale to takie urocze i miłe, tym bardziej że przeciwnicy są źli, okrutni i bezwzględni.
Z zainteresowaniem słuchałam czytaną przez bardzo dobrego lektora Krzysztofa Plewako-Szczerbiński.

Polecam. Ciekawa fabuła i w moim odczuciu oryginalna. Nie wypowiadam się jako znawca literatury, bo chociaż dużo czytam, to również z czytania wielu książek rezygnuję, gdy po paru-kilku rozdziałach treść mnie nie wciągnie lub coś mnie odrzuci. Czasami wystarczy by lektor kiepsko czytał – to też nie słucham.
No więc „Chemik” ma oryginalną fabułę. Jest również dobrze...

Baaardzoo długo trwało przeczytanie tej książki. Książka z ciekawą fabułą, aczkolwiek dla mnie zbyt dużo polityki amerykańskiej i niezrozumiałych treści. Książka zaczyna wciągać na ostatnich 100 stronach. Po rozwinięciu akcji już całkiem przyzwoicie się czyta. Można w niej poznać sztuczki stosowane przez służby specjalne.

Baaardzoo długo trwało przeczytanie tej książki. Książka z ciekawą fabułą, aczkolwiek dla mnie zbyt dużo polityki amerykańskiej i niezrozumiałych treści. Książka zaczyna wciągać na ostatnich 100 stronach. Po rozwinięciu akcji już całkiem przyzwoicie się czyta. Można w niej poznać sztuczki stosowane przez służby specjalne.

Super wykreowane postacie, czułam się jakbym rozmawiała z nimi naprawdę i znała ich, również poboczne. Na początku klimat nieziemski. Te wszystkie opisy bronii i zabawek głównej bohaterki na bardzo duży plus. Niestety akcja później rozwija się trochę wolno. Dla mnie 6,5.

Super wykreowane postacie, czułam się jakbym rozmawiała z nimi naprawdę i znała ich, również poboczne. Na początku klimat nieziemski. Te wszystkie opisy bronii i zabawek głównej bohaterki na bardzo duży plus. Niestety akcja później rozwija się trochę wolno. Dla mnie 6,5.

Czytając mnóstwo pozytywnych opinii, skusiłam się na tę pozycję. Książka miała więcej nudnych niż ciekawych fragmentów, ale być może po prostu nie trafiła w mój gust. Na pewno warto wyrobić swoje zdanie. Ja do książki na pewno nie wrócę.

Czytając mnóstwo pozytywnych opinii, skusiłam się na tę pozycję. Książka miała więcej nudnych niż ciekawych fragmentów, ale być może po prostu nie trafiła w mój gust. Na pewno warto wyrobić swoje zdanie. Ja do książki na pewno nie wrócę.

Nie było takie złe, ale stanowczo za dużo wątku romantycznego. Przez większość spędzonego czasu nad tą książką czułam się jakbym czytała raczej romans z wątkiem kryminalnym, a nie kryminał z wątkiem romantycznym.

Nie było takie złe, ale stanowczo za dużo wątku romantycznego. Przez większość spędzonego czasu nad tą książką czułam się jakbym czytała raczej romans z wątkiem kryminalnym, a nie kryminał z wątkiem romantycznym.

Bardzo wciągająca pozycja. Książka napisana przyjemnym językiem. Ciekawa akcja, rozwijająca się w odpowiednim tempie, interesujący bohaterowie - każdy "był jakiś", miał swoją historię i konkretne cechy charakteru. Momentami zabawna, momentami wzruszająca, trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Bardzo wciągająca pozycja. Książka napisana przyjemnym językiem. Ciekawa akcja, rozwijająca się w odpowiednim tempie, interesujący bohaterowie - każdy "był jakiś", miał swoją historię i konkretne cechy charakteru. Momentami zabawna, momentami wzruszająca, trzyma w napięciu do ostatniej strony.