Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bierz, co dają. Rób, co musisz. Nie zadręczaj się tym, czego nie zmienisz.

Bierz, co dają. Rób, co musisz. Nie zadręczaj się tym, czego nie zmienisz.

-Podobno czas leczy rany - rzuciłam, gapiąc się gdzieś w dal. Vince pogłaskał delikatnie moje plecy, co sprawiło, że ciarki radośnie przebiegły przez moje plecy. - To nieprawda, Hailie. Tak głębokich ran, jak twoja, czas wcale nie uleczy. Uniosłam głowę, ale policzek wciąż przyciskałam do jego klatki piersiowej. - Sprawi tylko, że stopniowo przywykniesz do bólu, ale to już coś.

-Podobno czas leczy rany - rzuciłam, gapiąc się gdzieś w dal. Vince pogłaskał delikatnie moje plecy, co sprawiło, że ciarki radośnie przebi...

Choć czerpała z podejmowania wyzwań dużą przyjemność, to i tak zawsze ją stresowały. Uznawała to jednak za coś normalnego. Paraliżujący strach był problemem. Stres? Częścią każdej przygody.

Choć czerpała z podejmowania wyzwań dużą przyjemność, to i tak zawsze ją stresowały. Uznawała to jednak za coś normalnego. Paraliżujący stra...

Tatiana potrafiła zgubić się w jego oczach. Diego był w stosunku do niej, jej zdaniem, zbyt nachalny. Stale ją wyróżniał i nie przeszkadzało mu, że wszyscy inni to widzą. Dobrze też pamiętała pocałunek, który wziął sobie bez pytania. A jednak równocześnie sprawiał, że czuła się przy nim bezpieczna. Miał głowę na karku, był inteligentny, a co najważniejsze dojrzały.

Tatiana potrafiła zgubić się w jego oczach. Diego był w stosunku do niej, jej zdaniem, zbyt nachalny. Stale ją wyróżniał i nie przeszkadzało...

Fascinating. You look all frail and breakable, but you're really a violent little thing, aren't you?

Fascinating. You look all frail and breakable, but you're really a violent little thing, aren't you?

-Rozumiem cię. - Cisza przeciągała się przez chwilę.- Tak samo mam z uprawianiem ogródka i czytaniem. Tylko ja i to, co robię, albo świat, o którym czytam, i nic więcej. -Brzmi, jakbyś robiła to, by uciec. [...] -A ty? Przed czym uciekasz? Minęło kilka sekund, zanim odpowiedział. -Zabawna rzecz z tą ucieczką. Nigdy tak naprawdę ci się to nie udaje. Może tymczasowo, ale nie całkowicie.

-Rozumiem cię. - Cisza przeciągała się przez chwilę.- Tak samo mam z uprawianiem ogródka i czytaniem. Tylko ja i to, co robię, albo świat, o...

- Ham, te rzeczy kosztują. -Wszystko kosztuje - odrzekł Ham. -Ale czym są pieniądze? Materialnym przedstawieniem abstrakcyjnej koncepcji wysiłku.

- Ham, te rzeczy kosztują. -Wszystko kosztuje - odrzekł Ham. -Ale czym są pieniądze? Materialnym przedstawieniem abstrakcyjnej koncepcji wys...

-Ach, Valette, nie pozwól im się zmusić, byś zaczęła traktować siebie zbyt poważnie. Nie warto.

-Ach, Valette, nie pozwól im się zmusić, byś zaczęła traktować siebie zbyt poważnie. Nie warto.

-Twój przyjaciel dobrze się bawi. Wzruszyłam ramionami. -Mal zawsze był taki. Możesz go wrzucić do obozu pełnego fjerdańskich zabójców, a on wróci z niego niesiony przez nich na rękach. Rozkwita, gdziekolwiek go posadzić. -A ty? -Ja bardziej przypominam chwast - odparłam cierpko. Tamar uśmiechnęła się szeroko. W walce była jak zimny i milczący ogień, ale poza nią chętnie się uśmiechała. -Lubię chwasty - powiedziała odsuwając się od relingu i zbierając rozrzucone kawałki liny. - Wszystko zniosą.

-Twój przyjaciel dobrze się bawi. Wzruszyłam ramionami. -Mal zawsze był taki. Możesz go wrzucić do obozu pełnego fjerdańskich zabójców, a on...