Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Jest to wyjątkowa monografia, która prowokuje do głębokiego zastanowienia nad naszym ludzkim losem. Autor wnikliwie analizuje różne aspekty losu, odsłaniając jego tajemnice i paradoksy.

Książka skupia się na determinantach kształtu życia, które leżą poza wpływem człowieka. To nieodmienne sytuacje, które nas otaczają i wpływają na nasze losy. Stachewicz zadaje trudne pytania dotyczące wolności, przypadku i konieczności, prowokując czytelnika do współmyślenia.

Jego analizy są dogłębne, a monografia jest jedną z najbardziej rozległych i najgłębszych prac na temat losu, jaką miałem okazję przeczytać. Choć nie jest to lekka lektura, to z pewnością warto się z nią zapoznać. Książka, która zostaje w pamięci i daje do myślenia.

Jest to wyjątkowa monografia, która prowokuje do głębokiego zastanowienia nad naszym ludzkim losem. Autor wnikliwie analizuje różne aspekty losu, odsłaniając jego tajemnice i paradoksy.

Książka skupia się na determinantach kształtu życia, które leżą poza wpływem człowieka. To nieodmienne sytuacje, które nas otaczają i wpływają na nasze losy. Stachewicz zadaje trudne...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

“Hollywood” to powieść autobiograficzna, w której Bukowski opisuje swoje doświadczenia z pisania scenariusza i kręcenia filmu “Ćma barowa”. Jest to ironiczny i bezkompromisowy portret świata filmowego, pełen absurdów, kłamstw i hipokryzji. Bukowski nie oszczędza nikogo, ani siebie, ani producentów, reżyserów, aktorów czy krytyków. Jego styl jest wyrafinowany, szorstki, genialny, razi i przyciąga. Nie boi się pokazać prawdy o życiu, alkoholu, seksie i sztuce.

“Hollywood” to powieść autobiograficzna, w której Bukowski opisuje swoje doświadczenia z pisania scenariusza i kręcenia filmu “Ćma barowa”. Jest to ironiczny i bezkompromisowy portret świata filmowego, pełen absurdów, kłamstw i hipokryzji. Bukowski nie oszczędza nikogo, ani siebie, ani producentów, reżyserów, aktorów czy krytyków. Jego styl jest wyrafinowany, szorstki,...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Człowiek, państwo, wojna to klasyka teorii stosunków międzynarodowych, która analizuje trzy poziomy wyjaśniania przyczyn wojen: indywidualny, państwowy i systemowy. Autor pokazuje, jak różne podejścia do tych poziomów prowadzą do różnych wniosków i implikacji dla polityki zagranicznej. Książka jest nie tylko znakomitym wprowadzeniem do teorii stosunków międzynarodowych, ale także inspirującym źródłem refleksji nad naturą ludzką, państwową i systemową. Autor nie narzuca swojej wizji świata, ale zachęca czytelnika do krytycznego myślenia i poszukiwania własnych odpowiedzi. Książka jest aktualna i ponadczasowa, ponieważ porusza problemy, które nadal stanowią wyzwanie dla współczesnej polityki międzynarodowej.

Człowiek, państwo, wojna to klasyka teorii stosunków międzynarodowych, która analizuje trzy poziomy wyjaśniania przyczyn wojen: indywidualny, państwowy i systemowy. Autor pokazuje, jak różne podejścia do tych poziomów prowadzą do różnych wniosków i implikacji dla polityki zagranicznej. Książka jest nie tylko znakomitym wprowadzeniem do teorii stosunków międzynarodowych, ale...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

“Mdłości” to powieść filozoficzna, która przedstawia losy Antoinea Roquentina, historyka badającego życie markiza de Rollebon. Roquentin prowadzi dziennik, w którym opisuje swoje doświadczenia i refleksje na temat istnienia, wolności i samotności. Jego światopogląd ulega zmianie, gdy zaczyna odczuwać mdłości, czyli niepokojące uczucie, że wszystko jest absurdalne i zbędne. Roquentin odkrywa, że rzeczy nie mają żadnej istoty ani sensu, a ludzie próbują nadać im znaczenie poprzez projekty i iluzje.

Arcydzieło literatury i manifest egzystencjalizmu. Autor pokazuje, że człowiek jest skazany na wolność i odpowiedzialność za swoje wybory, a jednocześnie jest obcy i samotny w świecie, który nie ma żadnego celu ani porządku. Powieść porusza wiele ważnych i aktualnych problemów, takich jak kryzys wartości, alienacja, nihilizm, twórczość i autentyczność. Oczywiście, z teoriami Sartre’a można się nie zgodzić, a nawet należy poddać je krytycznej analizie, co nie umniejsza wartości jego dzieła, które stanowi ważny wkład do filozofii i literatury.Jest to dzieło wybitnego intelektualisty, który potrafił połączyć głębię myśli z mistrzostwem słowa.

“Mdłości” to powieść filozoficzna, która przedstawia losy Antoinea Roquentina, historyka badającego życie markiza de Rollebon. Roquentin prowadzi dziennik, w którym opisuje swoje doświadczenia i refleksje na temat istnienia, wolności i samotności. Jego światopogląd ulega zmianie, gdy zaczyna odczuwać mdłości, czyli niepokojące uczucie, że wszystko jest absurdalne i zbędne....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Jeśli szukasz książki, która przedstawi ci prawdziwe oblicze polskiej polityki w czasie wojny na Ukrainie, to nie sięgnij po “Polska na wojnie” Zbigniewa Parafianowicza. To książka pełna plotek, uproszczeń i tendencyjnych ocen, która nie wnosi nic nowego do zrozumienia tego skomplikowanego konfliktu. Autor opiera się głównie na anonimowych źródłach, które często sprzeczają się ze sobą i z oficjalnymi informacjami. Nie ma tu żadnej głębszej analizy, tylko powierzchowne opisy wydarzeń i osobowości. Książka jest napisana chaotycznie i nudnie, bez żadnej pasji i zaangażowania. Nie polecam tej książki nikomu, kto chce dowiedzieć się czegoś więcej o Polsce na wojnie. To strata czasu i pieniędzy.

Jeśli szukasz książki, która przedstawi ci prawdziwe oblicze polskiej polityki w czasie wojny na Ukrainie, to nie sięgnij po “Polska na wojnie” Zbigniewa Parafianowicza. To książka pełna plotek, uproszczeń i tendencyjnych ocen, która nie wnosi nic nowego do zrozumienia tego skomplikowanego konfliktu. Autor opiera się głównie na anonimowych źródłach, które często sprzeczają...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka Aliny Mitek-Dziemby jest nie tylko znakomitym studium nad twórczością trzech wybitnych myślicieli i pisarzy: Fryderyka Nietzschego, Oscara Wilde’a i Richarda Shustermana, ale także ważnym głosem w dyskusji nad rolą sztuki i estetyki w kształtowaniu życia ludzkiego. Autorka podejmuje ambitne zadanie zbadania, jak nowoczesna filozoficzna świadomość rozumie i praktykuje ideę życia jako sztuki, czyli indywidualnego i społecznego doskonalenia się przy użyciu środków retorycznych i literackich. W tym celu analizuje nie tylko treści filozoficzne, ale także formy literackie, w jakich się one wyrażają, pokazując, jak obie te sfery wzajemnie się przenikają i warunkują.

Książka jest napisana w jasnym i przystępnym języku, bogato ilustrowana cytatami i przykładami z dzieł filozoficznych i literackich. Autorka wykazuje się erudycją, krytycznym umysłem i oryginalnością interpretacji. Nie ogranicza się do opisu czy oceny poglądów swoich bohaterów, ale stara się wydobyć z nich aktualne i inspirujące wskazówki dla współczesnego czytelnika. Pokazuje, że literatura i filozofia nie są odległymi od życia dyscyplinami, ale mogą być źródłem twórczej refleksji nad sobą i światem. Książka jest więc nie tylko wartościowym wkładem w badania nad filozofią i literaturą, ale także zachętą do poszukiwania własnej sztuki życia.
Z przykrością jednak muszę dodać, że zgodnie z mądrością wielkiego pisarza, ta książka jest przeznaczona jedynie dla tych, którzy nie musieli kupować mebli po jej lekturze, ponieważ już wcześniej mieli w głowie wystarczająco dużo umeblowania

Książka Aliny Mitek-Dziemby jest nie tylko znakomitym studium nad twórczością trzech wybitnych myślicieli i pisarzy: Fryderyka Nietzschego, Oscara Wilde’a i Richarda Shustermana, ale także ważnym głosem w dyskusji nad rolą sztuki i estetyki w kształtowaniu życia ludzkiego. Autorka podejmuje ambitne zadanie zbadania, jak nowoczesna filozoficzna świadomość rozumie i...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Odzyskanie czasu to książka, która zaskakuje, fascynuje i prowokuje do refleksji nad losem ludzkości i wszechświata. Jest to fanowskie uzupełnienie trylogii “Wspomnienie o przeszłości Ziemi” Cixina Liu, które zostało zaaprobowane przez samego autora. Baoshu, chiński pisarz science fiction, podjął się nie lada wyzwania, aby kontynuować historię rozpoczętą przez Liu i nadać jej nowy wymiar.
Akcja książki skupia się na Yun Tianmingu, bohaterze znanym z poprzednich tomów, który został wysłany jako szpieg do floty trisolariańskiej. Po tysiącach lat spędzonych w kosmosie Tianming ma szansę odkupić swoją zdradę i pomóc w walce z zagrożeniem, które może zniszczyć cały wszechświat. Jednak nie jest to prosta misja, ponieważ Tianming musi zmierzyć się z własnymi emocjami, moralnością i lojalnością.
Baoshu tworzy wiarygodną i bogatą kontynuację świata stworzonego przez Liu, zachowując jego styl i klimat. Jednocześnie wprowadza wiele oryginalnych pomysłów i rozwiązań, które rozwijają i pogłębiają znane motywy. Czytelnik dowie się więcej o Trisolarianach, ich kulturze i technologii, a także o tajemniczym Duchu, który rządzi wszechświatem. Baoshu porusza też ważne kwestie filozoficzne i etyczne, takie jak sens życia, wolna wola czy odpowiedzialność za losy innych istot.
Odzyskanie czasu to książka dla fanów trylogii Liu, ale także dla wszystkich miłośników ambitnej fantastyki naukowej. Jest to lektura pełna napięcia, emocji i zaskakujących zwrotów akcji. Baoshu udowadnia, że jest godnym następcą Liu i potrafi stworzyć dzieło na wysokim poziomie literackim i intelektualnym.

Odzyskanie czasu to książka, która zaskakuje, fascynuje i prowokuje do refleksji nad losem ludzkości i wszechświata. Jest to fanowskie uzupełnienie trylogii “Wspomnienie o przeszłości Ziemi” Cixina Liu, które zostało zaaprobowane przez samego autora. Baoshu, chiński pisarz science fiction, podjął się nie lada wyzwania, aby kontynuować historię rozpoczętą przez Liu i nadać...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Jest to książka, która zaskakuje, fascynuje i niepokoi. Autor przedstawia nową teorię znaczenia, opartą na koncepcji ucieleśnionych symulacji. Według niej, kiedy słyszymy lub czytamy słowa, nasz mózg tworzy wewnętrzne obrazy, które odzwierciedlają nasze doświadczenia sensoryczne i motoryczne. To znaczy, że kiedy słyszymy słowo “latająca świnia”, nasz mózg symuluje widok, dźwięk i ruch takiego zwierzęcia, nawet jeśli nigdy go nie widzieliśmy. Bergen twierdzi, że to właśnie dzięki tym symulacjom możemy rozumieć znaczenie słów i komunikować się z innymi ludźmi.
Książka jest napisana w przystępny i dowcipny sposób, pełen jest ciekawych przykładów i anegdot z życia codziennego i naukowego. Autor pokazuje, jak ucieleśnione symulacje wpływają na nasze myślenie, pamięć, emocje, wyobraźnię i kreatywność. Wyjaśnia też, jak różne czynniki, takie jak kontekst, kultura czy emocje, mogą modyfikować nasze symulacje i wprowadzać błędy lub nieścisłości w naszym rozumieniu. Bergen pokazuje, jak język może wywoływać silne reakcje fizjologiczne i emocjonalne u odbiorców i jak można go wykorzystywać do manipulacji i perswazji.
Latające świnie. Jak umysł tworzy znaczenie to książka pouczająca, inspirująca i przerażająca zarazem. Pouczająca, bo uczy nas o tym, jak działa nasz umysł i jak rozumiemy świat za pomocą języka. Inspirująca, bo zachęca nas do eksperymentowania z własnymi symulacjami i odkrywania nowych znaczeń i możliwości. Przerażająca, bo uświadamia nam, jak łatwo możemy być wprowadzeni w błąd lub zmanipulowani przez słowa innych ludzi lub przez nasze własne uprzedzenia i ograniczenia. To książka, która zmienia sposób patrzenia na język i na siebie.

Jest to książka, która zaskakuje, fascynuje i niepokoi. Autor przedstawia nową teorię znaczenia, opartą na koncepcji ucieleśnionych symulacji. Według niej, kiedy słyszymy lub czytamy słowa, nasz mózg tworzy wewnętrzne obrazy, które odzwierciedlają nasze doświadczenia sensoryczne i motoryczne. To znaczy, że kiedy słyszymy słowo “latająca świnia”, nasz mózg symuluje widok,...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Wejście na orbitę. Okamgnienie. to zbiór esejów, felietonów i tekstów publicystycznych Stanisława Lema, napisanych w latach 1954-1960. Książka jest podzielona na trzy części, w których autor porusza różne tematy związane z literaturą, nauką i kulturą. W pierwszej części Lem krytycznie analizuje współczesną mu literaturę, zarówno polską, jak i zagraniczną, wskazując na jej niedostatki i błędy. W drugiej części Lem pisze o rozwoju nauki i techniki, zwłaszcza o energii atomowej, astronautyce i sztucznej inteligencji. W trzeciej części Lem bawi się formą humoreski, tworząc zabawne i ironiczne teksty o różnych aspektach życia codziennego.
Książka ta jest ciekawym świadectwem myśli i osobowości Lema, który był nie tylko wybitnym pisarzem science fiction, ale także erudytą i wizjonerem. Jego eseje są pełne trafnych spostrzeżeń, oryginalnych pomysłów i błyskotliwego humoru. Lem wykazuje się szeroką wiedzą i zainteresowaniami, które obejmują literaturę, filozofię, fizykę, matematykę, biologię, psychologię, historię i sztukę. Jego teksty są napisane językiem prostym i przystępnym, ale jednocześnie bogatym i eleganckim.
Jest to książka nie tylko interesująca i pouczająca, ale także zabawna i inspirująca. Stanowi ona dowód na to, że Lem był nie tylko genialnym pisarzem, ale także wyjątkowym człowiekiem.

Wejście na orbitę. Okamgnienie. to zbiór esejów, felietonów i tekstów publicystycznych Stanisława Lema, napisanych w latach 1954-1960. Książka jest podzielona na trzy części, w których autor porusza różne tematy związane z literaturą, nauką i kulturą. W pierwszej części Lem krytycznie analizuje współczesną mu literaturę, zarówno polską, jak i zagraniczną, wskazując na jej...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Autor w swej książce proponuje głęboką i oryginalną refleksję nad ludzkim losem w obliczu śmierci. Bada, jak różne kultury i okresy historyczne radziły sobie z nieuchronnością śmiertelności i jak konstruowały różne strategie nieśmiertelności, aby sobie z nią poradzić. Twierdzi, że śmierć nie jest tylko biologicznym faktem, ale także społecznym i kulturowym zjawiskiem, które kształtuje nasze tożsamości, wartości, instytucje i przekonania.
Bauman śledzi ewolucję ludzkich postaw wobec śmierci od starożytności, kiedy śmierć była postrzegana jako naturalna i nieunikniona część życia, po epokę nowoczesną, kiedy śmierć stała się tabu i źródłem lęku. Analizuje, jak różne religie i ideologie oferowały różne wizje nieśmiertelności, od zmartwychwstania ciała po przenikanie duszy, od wiecznego powrotu po wieczny postęp. Bada także, jak nowoczesna nauka i technologia podważyły tradycyjne pojęcia śmierci i nieśmiertelności, poprzez przedłużanie długości życia, manipulowanie genami, tworzenie sztucznej inteligencji i eksplorację kosmosu.
Książka Baumana nie jest tylko historycznym i porównawczym studium śmierci i nieśmiertelności, ale także filozoficznym i etycznym zapytaniem o sens i wartość ludzkiego życia. Kwestionuje założenia i implikacje różnych strategii nieśmiertelności i zaprasza nas do przemyślenia naszego własnego stosunku do śmierci.
Jest to pozycja błyskotliwa i prowokacyjna, która stawia nam jedno z najbardziej podstawowych pytań naszego istnienia: co znaczy być człowiekiem w obliczu śmierci? To książka, która zainteresuje każdego, kto interesuje się socjologią, filozofią, religią, kulturą, historią lub psychologią. To także książka, która wzbogaci i przekształci nasze osobiste i zbiorowe doświadczenie życia i śmierci.

Autor w swej książce proponuje głęboką i oryginalną refleksję nad ludzkim losem w obliczu śmierci. Bada, jak różne kultury i okresy historyczne radziły sobie z nieuchronnością śmiertelności i jak konstruowały różne strategie nieśmiertelności, aby sobie z nią poradzić. Twierdzi, że śmierć nie jest tylko biologicznym faktem, ale także społecznym i kulturowym zjawiskiem, które...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Cztery lata w Białym Domu. Wspomnienia to książka autorstwa Zbigniewa Brzezińskiego, który pełnił funkcję doradcy do spraw bezpieczeństwa państwa w administracji prezydenta Jimmy’ego Cartera w latach 1977-1981. Książka jest cennym źródłem informacji o polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych w tym okresie, a także o osobistych doświadczeniach i poglądach autora na różne kwestie międzynarodowe. Brzeziński opisuje m.in. kryzys irański, inwazję sowiecką na Afganistan, stosunki z Chinami i ZSRR, a także rolę Polski i Solidarności w walce z komunizmem. Książka jest napisana w sposób żywy i anegdotyczny, a jednocześnie analityczny i krytyczny. Autor nie unika oceniania swoich własnych działań, jak i tych podejmowanych przez prezydenta Cartera i innych członków administracji. Jednak jako że autor nie był pisarzem, książka ma niską jakość literacką i stylistyczną. Niektóre fragmenty są zbyt długie i nudne, a inne są zbyt skrótowe i niejasne. Książka wymagałaby lepszego opracowania redakcyjnego i korekty językowej.

Cztery lata w Białym Domu. Wspomnienia to książka autorstwa Zbigniewa Brzezińskiego, który pełnił funkcję doradcy do spraw bezpieczeństwa państwa w administracji prezydenta Jimmy’ego Cartera w latach 1977-1981. Książka jest cennym źródłem informacji o polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych w tym okresie, a także o osobistych doświadczeniach i poglądach autora na różne...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka ta opowiada o niezwykłej historii Christophera Knighta, który porzucił cywilizację i zaszył się w lesie, gdzie żył w całkowitej izolacji przez 27 lat. Jego samotne życie zostało przerwane kiedy został aresztowany za kradzież z okolicznych domków letniskowych i obozu dla dzieci. Autor książki, Michael Finkel, jest znanym reporterem, który postanowił poznać i zrozumieć motywy i doświadczenia Knighta. W oparciu o rozmowy z nim, świadkami i ekspertami, Finkel stworzył fascynujący portret człowieka, który wybrał życie w samotności, odrzucając wszelkie kontakty społeczne i technologiczne.
Książka ta jest nie tylko ciekawym reportażem o niecodziennym przypadku, ale także głęboką refleksją nad rolą samotności, natury i społeczeństwa w ludzkim życiu. Finkel zadaje ważne pytania o to, co sprawia, że czujemy się szczęśliwi, wolni i spełnieni. Czy Knight był szaleńcem, ofiarą czy bohaterem? Czy jego życie było tragedią czy triumfem? Czy można żyć bez ludzi i bez sensu? Na te pytania każdy czytelnik musi odpowiedzieć sobie sam.
Książka ta jest napisana w prostym i przystępnym języku, z licznymi anegdotami i ciekawostkami. Autor umiejętnie buduje napięcie i zainteresowanie czytelnika, przenosząc go w świat Knighta i jego niezwykłej historii. Książka ta jest przeznaczona dla wszystkich, którzy interesują się ludzką psychiką, naturą i społeczeństwem. Jest to książka, która skłania do myślenia i dyskusji nad sensem życia i wartością samotności.

Książka ta opowiada o niezwykłej historii Christophera Knighta, który porzucił cywilizację i zaszył się w lesie, gdzie żył w całkowitej izolacji przez 27 lat. Jego samotne życie zostało przerwane kiedy został aresztowany za kradzież z okolicznych domków letniskowych i obozu dla dzieci. Autor książki, Michael Finkel, jest znanym reporterem, który postanowił poznać i...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Wielki głód. Tragiczne skutki polityki Mao 1958-1962 to książka, która porusza jeden z najbardziej dramatycznych i zapomnianych epizodów historii Chin. Autor, Frank Dikötter, jest uznanym historykiem i sinologiem, który oparł swoją pracę na bogatym materiale źródłowym, często niedostępnym dla zachodnich badaczy. Jego relacja jest zarówno naukowa, jak i literacka, pełna szczegółów i świadectw ludzi dotkniętych przez wielką klęskę głodu.
Książka przedstawia przyczyny, przebieg i skutki polityki Mao Zedonga, która miała uczynić Chiny jednym z najpotężniejszych państw świata, ale doprowadziła do śmierci kilkudziesięciu milionów ludzi. Dikötter pokazuje, jak w ramach tzw. Wielkiego Skoku Naprzód Mao wprowadził szereg absurdalnych i szkodliwych reform, takich jak kolektywizacja rolnictwa, przekształcanie wsi w komuny ludowe, forsowna industrializacja i walka z “czterema szkodnikami” (myszami, muchami, komarami i wróblami). Autor nie oszczędza czytelnika drastycznych opisów głodu, chorób, kanibalizmu i terroru, które były codziennością w Chinach w latach 1958-1962.
Książka Diköttera jest nie tylko ważnym dokumentem historycznym, ale także ostrzeżeniem przed skutkami totalitaryzmu i fanatyzmu ideologicznego.

Wielki głód. Tragiczne skutki polityki Mao 1958-1962 to książka, która porusza jeden z najbardziej dramatycznych i zapomnianych epizodów historii Chin. Autor, Frank Dikötter, jest uznanym historykiem i sinologiem, który oparł swoją pracę na bogatym materiale źródłowym, często niedostępnym dla zachodnich badaczy. Jego relacja jest zarówno naukowa, jak i literacka, pełna...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Autor analizuje współczesne problemy społeczne i kulturowe, takie jak depresja, ADHD, syndrom wypalenia, brak prywatności, przymus miłości i konsumpcji. Autor stawia tezę, że każda epoka ma swoje dominujące choroby, a nasza epoka jest epoką zmęczenia i cierpienia.
Uważam, że autor pisze w sposób jasny, trafny i oryginalny. Podoba mi się, że odwołuje się do wielu źródeł z filmu, literatury i filozofii, aby zilustrować swoje poglądy. Myślę, że książka ta jest ważna i aktualna, ponieważ porusza kwestie, które dotyczą wielu ludzi w dzisiejszym świecie. Książka ta skłania do refleksji nad własnym życiem i społeczeństwem, w którym żyjemy.

Autor analizuje współczesne problemy społeczne i kulturowe, takie jak depresja, ADHD, syndrom wypalenia, brak prywatności, przymus miłości i konsumpcji. Autor stawia tezę, że każda epoka ma swoje dominujące choroby, a nasza epoka jest epoką zmęczenia i cierpienia.
Uważam, że autor pisze w sposób jasny, trafny i oryginalny. Podoba mi się, że odwołuje się do wielu źródeł z...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

“Kruchy dom duszy” to książka, która opowiada o historii i rozwoju neurochirurgii. Autor przedstawia sylwetki i dokonania pionierów tej dziedziny medycyny, którzy ryzykowali życie i zdrowie swoich pacjentów, aby odkryć tajemnice ludzkiego mózgu. Książka jest napisana w ciekawy i barwny sposób, łącząc fakty naukowe z anegdotami i dramatycznymi scenami operacyjnymi. Thorwald pokazuje, jak neurochirurgia stała się pełnoprawną gałęzią medycyny dzięki rewolucji technologicznej i zmianie sposobu myślenia lekarzy. Uważam, że jest to interesująca i pouczająca lektura dla osób zainteresowanych historią medycyny i neurologią. Książka ma jednak kilka wad, które obniżają jej wartość. Po pierwsze, jest to dość stara publikacja (pierwsze wydanie z 1963 roku), więc nie uwzględnia najnowszych osiągnięć i badań w dziedzinie neurochirurgii. Po drugie, autor nie kryje swojej sympatii i podziwu dla niektórych postaci historycznych, co może wpływać na obiektywność jego relacji. Po trzecie, książka ma dość chaotyczną strukturę i nie zawsze trzyma się chronologii wydarzeń.
Podsumowując, “Kruchy dom duszy” to książka godna polecenia dla fanów literatury popularnonaukowej, ale nie należy oczekiwać od niej aktualnego i rzetelnego przeglądu stanu wiedzy o neurochirurgii. To raczej fascynująca opowieść o ludziach, którzy przyczynili się do poznania kruchego domu duszy - ludzkiego mózgu.

“Kruchy dom duszy” to książka, która opowiada o historii i rozwoju neurochirurgii. Autor przedstawia sylwetki i dokonania pionierów tej dziedziny medycyny, którzy ryzykowali życie i zdrowie swoich pacjentów, aby odkryć tajemnice ludzkiego mózgu. Książka jest napisana w ciekawy i barwny sposób, łącząc fakty naukowe z anegdotami i dramatycznymi scenami operacyjnymi. Thorwald...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

"Powieść" Paczesia ma być komedią o problemach, uczuciach i marzeniach. Niestety, humor autora jest nierówny, często wulgarny i niesmaczny. Niektóre żarty mogą bawić, ale większość jest po prostu żenująca i infantylna. Nie pomaga też fakt, że bohaterowie są mało sympatyczni i wiarygodni. Ich motywacje są niewyjaśnione lub banalne, a ich decyzje są absurdalne i nielogiczne.
Powieść Paczesia nie jest też dobrze napisana pod względem językowym i stylistycznym. Autor posługuje się prostym i potocznym językiem, który nie budzi emocji ani zainteresowania czytelnika. Dialogi są sztuczne i nienaturalne, a narracja jest chaotyczna i pełna zbędnych dygresji. Nie ma też w książce żadnej głębi ani przesłania. To tylko płytkie i trywialne opowiadanie.
Podsumowując, “Grube wióry” to książka, która zawodzi na wielu poziomach. Nie jest to zabawna ani mądra komedia, ale raczej kiepski żart autora, który nie potrafi przenieść swojego talentu scenicznego na papier. Nie polecam tej książki nikomu, kto szuka dobrej literatury lub dobrego humoru.

"Powieść" Paczesia ma być komedią o problemach, uczuciach i marzeniach. Niestety, humor autora jest nierówny, często wulgarny i niesmaczny. Niektóre żarty mogą bawić, ale większość jest po prostu żenująca i infantylna. Nie pomaga też fakt, że bohaterowie są mało sympatyczni i wiarygodni. Ich motywacje są niewyjaśnione lub banalne, a ich decyzje są absurdalne i...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

“Dociekania filozoficzne” to jedno z najważniejszych dzieł filozofii XX wieku, które ukazało się pośmiertnie w 1953 roku1. Książka jest zbiorem uwag i refleksji Wittgensteina na temat języka, znaczenia, logiki, gier językowych, języka prywatnego i wielu innych zagadnień. Autor krytykuje tradycyjne pojęcia filozofii i proponuje nowe sposoby badania i rozumienia rzeczywistości.
Nie ma tu ciągłego wywodu ani systematycznego ujęcia problemów. Wittgenstein często zadaje pytania, podważa założenia, podsuwa przykłady i analogie, porównuje różne sytuacje i konteksty. Jego styl jest prosty, klarowny i bezpośredni, ale też pełen ironii i paradoksów.
Książka nie jest łatwa do zrozumienia ani jednoznaczna w interpretacji. Nie ma tu gotowych odpowiedzi ani dogmatycznych tez. Wittgenstein nie chce narzucać swojego poglądu czytelnikowi, ale skłonić go do samodzielnego myślenia i dociekania prawdy. Jego celem jest nie tyle rozwiązywanie problemów filozoficznych, co wykazywanie ich nonsensowności lub błędności. Chce pokazać, że wiele kwestii filozoficznych wynika z niewłaściwego użycia języka lub z przyjmowania fałszywych założeń. Jego metoda polega na analizowaniu konkretnych przypadków użycia języka w różnych sytuacjach życiowych i porównywaniu ich ze sobą. Nie ma tu mowy o uniwersalnych definicjach czy regułach, ale o wielości znaczeń i funkcji języka.
“Dociekania filozoficzne” to książka fascynująca i inspirująca, która stawia wiele wyzwań intelektualnych i wymaga aktywnego udziału czytelnika. To dzieło jest świadectwem osobistego rozwoju i zmiany poglądów Wittgensteina, który odszedł od swojej wcześniejszej koncepcji przedstawionej w “Traktacie logiczno-filozoficznym”. Uważam, że autorowi zabrakło błysku geniuszu objawionego w traktacie.

“Dociekania filozoficzne” to jedno z najważniejszych dzieł filozofii XX wieku, które ukazało się pośmiertnie w 1953 roku1. Książka jest zbiorem uwag i refleksji Wittgensteina na temat języka, znaczenia, logiki, gier językowych, języka prywatnego i wielu innych zagadnień. Autor krytykuje tradycyjne pojęcia filozofii i proponuje nowe sposoby badania i rozumienia...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

“Fałszywa historia, błędna polityka” to zbiór tekstów, w których prof. Bronisław Łagowski krytycznie analizuje wpływ zafałszowanej historii na politykę polskich władz. Autor pokazuje, jak mitologizacja przeszłości prowadzi do irracjonalnych i szkodliwych decyzji w sferze wewnętrznej i zagranicznej. Łagowski nie szczędzi słów krytyki dla postsolidarnościowych partii, które opierają swoją tożsamość na kulcie klęsk i bohaterstwa zastępczego. Według autora, Polska jest państwem stanu powstańczego, które zwalcza nieistniejącego wroga i odmawia dialogu z innymi podmiotami historycznymi.
Książka jest napisana językiem prostym i przystępnym, a zarazem ostrym i bezkompromisowym. Autor nie boi się stawiać kontrowersyjnych tez i podważać utartych stereotypów. Nie jest to jednak dzieło propagandowe czy tendencyjne, lecz oparte na solidnych argumentach i źródłach. Łagowski nie tylko krytykuje, ale także proponuje alternatywne spojrzenie na historię i politykę, oparte na racjonalności, prawdzie i otwartości.
“Fałszywa historia, błędna polityka” to książka ważna i potrzebna, zwłaszcza w czasach narastającego nacjonalizmu i populizmu. To książka dla tych, którzy chcą zrozumieć mechanizmy kształtowania się polskiej mentalności i tożsamości. To książka dla tych, którzy nie boją się zmierzyć z trudną prawdą o naszej przeszłości i teraźniejszości.

“Fałszywa historia, błędna polityka” to zbiór tekstów, w których prof. Bronisław Łagowski krytycznie analizuje wpływ zafałszowanej historii na politykę polskich władz. Autor pokazuje, jak mitologizacja przeszłości prowadzi do irracjonalnych i szkodliwych decyzji w sferze wewnętrznej i zagranicznej. Łagowski nie szczędzi słów krytyki dla postsolidarnościowych partii, które...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Kissinger analizuje w książce okres kongresu wiedeńskiego i jego następstwa, kiedy to Europa po upadku Napoleona próbowała stworzyć nowy porządek międzynarodowy oparty na równowadze sił, współpracy i poszanowaniu suwerenności państw. Autor przedstawia sylwetki dwóch głównych architektów tego porządku: austriackiego kanclerza Metternicha i brytyjskiego ministra spraw zagranicznych Castlereagha, którzy pomimo różnic kulturowych i interesów narodowych potrafili znaleźć wspólny język i zapobiec większym konfliktom na kontynencie przez ponad trzydzieści lat.
Kissinger nie tylko opisuje fakty historyczne, ale także próbuje wyjaśnić motywy, cele i strategie działania poszczególnych państw i ich przywódców. Pokazuje, jak ważną rolę odgrywały w polityce zagranicznej czynniki takie jak położenie geograficzne, struktura wewnętrzna, doświadczenia historyczne, ideologia czy osobowość. Zwraca także uwagę na znaczenie dyplomacji jako sztuki negocjacji, kompromisu i perswazji.
Książka ta jest nie tylko ciekawym i bogatym źródłem informacji o historii Europy po wojnach napoleońskich, ale także inspirującą lekturą dla wszystkich zainteresowanych teorią i praktyką polityki międzynarodowej. Kissinger pokazuje, że historia nie jest tylko zbiorem przypadkowych wydarzeń, ale także wynikiem świadomych decyzji ludzi, którzy kształtują losy świata.

Kissinger analizuje w książce okres kongresu wiedeńskiego i jego następstwa, kiedy to Europa po upadku Napoleona próbowała stworzyć nowy porządek międzynarodowy oparty na równowadze sił, współpracy i poszanowaniu suwerenności państw. Autor przedstawia sylwetki dwóch głównych architektów tego porządku: austriackiego kanclerza Metternicha i brytyjskiego ministra spraw...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

“Dzieci czasu” to książka science fiction, która opowiada o losach ludzkości po zagładzie Ziemi. Ostatni ocalali wyruszają w kosmos, szukając nowego domu na obcych planetach. Jednak nie wszystkie światy są gościnne dla ludzi, a niektóre skrywają niebezpieczne sekrety.
Książka jest pełna napięcia, akcji i zaskakujących zwrotów akcji. Autor stworzył fascynujący i oryginalny świat, w którym ewolucja przebiega w przyspieszonym tempie dzięki nanowirusowi. Na jednej z planet rozwinęła się zaawansowana cywilizacja, która stanowi zagrożenie dla ludzi. Konflikt jest nieunikniony i może zadecydować o przyszłości.
“Dzieci czasu” to książka, która zasługuje na wysoką ocenę. Jest to pasjonująca i inteligentna opowieść, która zadowoli fanów science fiction i nie tylko.

“Dzieci czasu” to książka science fiction, która opowiada o losach ludzkości po zagładzie Ziemi. Ostatni ocalali wyruszają w kosmos, szukając nowego domu na obcych planetach. Jednak nie wszystkie światy są gościnne dla ludzi, a niektóre skrywają niebezpieczne sekrety.
Książka jest pełna napięcia, akcji i zaskakujących zwrotów akcji. Autor stworzył fascynujący i oryginalny...

więcej Pokaż mimo to