Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Struktura teorii stosunków międzynarodowych to klasyka realizmu, konkretnie tego strukturalnego. Jako jedna z pierwszych pozycji odeszła od ujmowania realizmu w stosunkach zagranicznych z pozycji antropologicznych (tu: ujmowania natury ludzkiej) na rzecz bardziej naukowego, opartego na analizach struktur, funkcji i aktorów. Analiza Waltza jest bardzo oszczędna, ale przy tym szczera intelektualnie. Autor nie twierdzi że zredukuje stosunki międzynarodowe w jedną, wieczną teorię. I bardzo cenię takie podejście, a jednocześnie ogromną wiedzę jaka jest zawarta w pracy. Bardzo pomaga zrozumieniu tej teorii fakt że książka ma mnóstwo odniesień do ekonomii, literatury czy wydarzeń historycznych. Pozwala to nam, czytelnikom, jaśniej zrozumieć skomplikowane kwestie w jasny sposób. Jednym mankamentem książki jest to, że autor w mojej opinii nazbyt często odwołuje się do teorii ekonomicznych aby wyjaśniać swoją myśl. W niektórych rozdziałach ekonomia miała mniej więcej tyle samo stron co tytułowe stosunki międzynarodowe! I jakkolwiek nie przeszkadzało mi to bardzo, to jednak mogła zostać zachowana lepsza proporcja. Mimo to oceniam lekturę pozytywnie. Jest zaskakująco krótka, nie wymaga wielkiej ekspertyzy (choć warto znać się trochę na filozofii i historii polityki XIX-XX wieku) i można ją przeczytać w jeden dłuższy wieczór.