Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Genialna, zabawna i trzymająca w napięciu do samego końca! Choć zakończenie powieści nieco mnie zaskoczyło i osobiście inaczej sobie je wyobrażałam, to jednak nadal uważam, że jest to jedna z najlepszych serii.

Genialna, zabawna i trzymająca w napięciu do samego końca! Choć zakończenie powieści nieco mnie zaskoczyło i osobiście inaczej sobie je wyobrażałam, to jednak nadal uważam, że jest to jedna z najlepszych serii.

Uwielbiam klimat tej książki! Trudno powiedzieć, czy bohaterowie są dobrzy lub źli, ale czuje się sympatię do każdego z nich, dzięki zastosowaniu przez autorkę rozdziałów prowadzonych z punktu widzenia poszczególnych postaci. Historia każdej z nich była bardzo interesująca, a najlepsze było to, że pomimo tak różnych charakterów, celów i kłótni między nimi, wszyscy mogli liczyć na siebie nawzajem.

Fabuła wymyślona przez autorkę jest genialna, byłam zaskoczona zwrotami akcji oraz tym, jak dobrze wszystkie elementy do siebie pasują i się zazębiają. Czytelnik do końca nie wie, czy bohaterom uda się wyjść cało oraz czy osiągną zamierzony cel. Nie wiadomo też, czy to wszystko zostało przez bohaterów zaplanowane, czy może tym razem ponieśli porażkę. I choć trochę naiwne jest to, jak wszystko im się udaje i jak wiele mają szczęścia, bardzo dobrze bawiłam się czytając tę książkę, kibicując im jednocześnie przy każdym kolejnym pomyśle.

Uwielbiam klimat tej książki! Trudno powiedzieć, czy bohaterowie są dobrzy lub źli, ale czuje się sympatię do każdego z nich, dzięki zastosowaniu przez autorkę rozdziałów prowadzonych z punktu widzenia poszczególnych postaci. Historia każdej z nich była bardzo interesująca, a najlepsze był...

Rozwiń

Zwiń

Leigh Bardugo stworzyła bardzo ciekawy świat, a zakończenie serii jest dobre, ponieważ nie jest ani za słodkie, ani zbyt mroczne.

Trzeci tom jest trochę nużący, zwłaszcza jeśli przez ponad 300 stron czeka się z niecierpliwością na zakończenie. Jest trochę zbędnych opisów i dialogów, co spowalnia akcję, ale końcówka jest zadowalająca.

Dużym błędem z mojej strony było jednak przeczytanie ostatniego tomu serii po obejrzeniu serialu. Nie mogę uwierzyć jak bardzo serial różni się od książek i nie jestem momentami pewna, czy to dobrze czy źle.

Nie mniej jednak polecam serię „Grisza”, zwłaszcza jeśli ktoś zamierza czytać kolejne serie Bardugo.

Leigh Bardugo stworzyła bardzo ciekawy świat, a zakończenie serii jest dobre, ponieważ nie jest ani za słodkie, ani zbyt mroczne.

Trzeci tom jest trochę nużący, zwłaszcza jeśli przez ponad 300 stron czeka się z niecierpliwością na zakończenie. Jest trochę zbędnych opisów i dialogów, co s...

Rozwiń

Zwiń

Drugi tom serii trzyma poziom poprzedniego, jednak nie za sprawą Aliny i Mala, których relacja niezbyt mnie interesuje. Nikolaj oraz rodzeństwo - Tamar i Tolya to najlepsze postaci tej serii i gdyby nie oni, to nie wiem, czy dałabym radę dotrzeć do końca powieści.

Bardzo podobał mi się wątek polityczny powieści i ukazanie, że sojusze międzypaństwowe, taktyka i strategia oraz odpowiednie przygotowanie militarne też są ważne, nawet jeśli ma się za wroga kogoś takiego jak Zmrocz. To pokazało, że nie należy pokładać całej nadziei w Alinie - Żywej Świętej oraz liczyć biernie na cud.

Drugi tom serii trzyma poziom poprzedniego, jednak nie za sprawą Aliny i Mala, których relacja niezbyt mnie interesuje. Nikolaj oraz rodzeństwo - Tamar i Tolya to najlepsze postaci tej serii i gdyby nie oni, to nie wiem, czy dałabym radę dotrzeć do końca powieści.

Bardzo podobał mi się w...

Rozwiń

Zwiń

"Vortex" Anny Benning to chyba pierwsza powieść z wątkiem podróży w czasoprzestrzeni, która mnie nie zawiodła. Wcześniejsze były nudne i mało porywające, a historia opisana w "Vortexie" wciągnęła mnie od samego początku.

Dystopijna przyszłość, nowe technologie i zmutowane postaci to motywy, których się obawiałam. Spodziewałam się wątków znanych chociażby z "Igrzysk śmierci" czy "Niezgodnej", jednak myliłam się. Nie sądziłam, że z tego wszystkiego powstanie jedna z najlepszych powieści fantasy, jaką do tej pory czytałam.

Główna bohaterka jest odważna i niezależna. Pokazuje, że wie, czego chce oraz umie samodzielnie myśleć i podejmować decyzje. Główny bohater z kolei przykuwa uwagę swoim charakterem i słowami, które wypowiada. Do obojga czuć od razu sympatię. Ich relacja, pomimo tego, że jest slow burn, została bardzo dobrze opisana.

Podziwiam autorkę, która z wielką wnikliwością opisała wykreowany przez siebie świat, który jest wyjątkowy i oryginalny. Powieści z tej serii zasługują na uwagę każdego fana dystopii!

"Vortex" Anny Benning to chyba pierwsza powieść z wątkiem podróży w czasoprzestrzeni, która mnie nie zawiodła. Wcześniejsze były nudne i mało porywające, a historia opisana w "Vortexie" wciągnęła mnie od samego początku.

Dystopijna przyszłość, nowe technologie i zmuto...

Rozwiń

Zwiń

Nie rozumiem fenomenu tej powieści! Oczekiwałam czegoś więcej po wcześniejszym przeczytaniu bardzo dobrych opinii innych czytelników, ale trochę się zawiodłam.

W relacji głównych bohaterów nie ma nic oryginalnego, jest ona przewidywalna. Brakuje też fajerwerków i "tego czegoś", co nadawałoby całej historii wyjątkowości.

W powieści denerwujące były dwie kwestie. Po pierwsze, sprzeczność charakteru Adama, który od początku opisywany jest jako okrutny i pozbawiony empatii, a tymczasem w relacji z Olive jest zupełnie inny. Zabrakło mi tutaj konfliktu charakterów, pokazania, jak bardzo główni bohaterowie się od siebie różnią, a mimo to są razem. Drugą kwestią jest infantylność Olive, która nie byłaby zła, gdyby dotyczyła tylko kilku drobnych rzeczy. Tymczasem bohaterka zachowuje się momentami jak dziecko. Szkoda, że autorka nie opisała Olive jako bardziej odważnej i pewnej siebie, która nie potrzebuje mężczyzny, aby pójść dalej.

To, co zasługuje na uwagę to przede wszystkim poruszanie w powieści takich problemów jak mobbing, wykorzystywanie wysokiej pozycji na uczelni przez naukowców, uczelniania rywalizacja czy dyskryminacja kobiet w świecie nauki. Na tle tego wszystkiego, historia jest ciekawa i przejmująca, ale moim zdaniem relacja głównych bohaterów pozostawia wiele do życzenia.

Nie rozumiem fenomenu tej powieści! Oczekiwałam czegoś więcej po wcześniejszym przeczytaniu bardzo dobrych opinii innych czytelników, ale trochę się zawiodłam.

W relacji głównych bohaterów nie ma nic oryginalnego, jest ona przewidywalna. Brakuje też fajerwerków i "tego czegoś",...

Rozwiń

Zwiń

Urocza, słodka i pełna humoru - w tych kilku słowach mogę zawrzeć całą moją opinię na temat "The cheat sheet". Nathan i Bree są cudowni zarówno jako przyjaciele, jak i para, a ich relacja została świetnie ukazana. W ich historii zabrakło mi natomiast czegoś poważniejszego, jakiegoś dramatu, kłótni czy trudniejszej sytuacji, które wystawiłyby ich idealny związanek na próbę.

Fajnie, że autorka zdecydowała się na rozdziały prowadzone z punktu widzenia obu postaci, dzięki czemu czytelnik wie, co myśli i czuje ta druga osoba. Uczucia i myśli Nathana i Bree są jednak takie same, oboje od samego początku boją się powiedzieć, co do siebie czują. Czytając rozdziały z obu perspektyw, odniosłam wrażenie, że zdania są takie same, a zmienia się tylko osoba, która je mówi.

Nie mniej jednak, dobrze się bawiłam, czytając tę książkę. Jest prosta, zabawna i nie wymaga od czytelnika wysiłku, idealna, aby się "odmóżdżyć".

Urocza, słodka i pełna humoru - w tych kilku słowach mogę zawrzeć całą moją opinię na temat "The cheat sheet". Nathan i Bree są cudowni zarówno jako przyjaciele, jak i para, a ich relacja została świetnie ukazana. W ich historii zabrakło mi natomiast czegoś poważniejszego, jakieg...

Rozwiń

Zwiń