Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trylogia naprawdę miała moim zdaniem potencjał.
Pierwsza część była dosyć mocno męcząca, dwójka podobała mi się najbardziej, natomiast trójka znów lekko spadła jeśli chodzi o poziom.
Mnóstwo, ale to mnóstwo wątków potencjalnie ciekawych zostało zaniedbanych. Morderstwo męża przez siostrę bliźniaczkę głównej bohaterki? Świetny pomysł, tylko dlaczego sprawa tak szybko ucichła? Przecież to był pierwszy raz kiedy ta bohaterka stała się (przynajmniej w moich oczach) ciekawa. A tak to dostaliśmy postać, która jest nie wiadomo kim, bo tak naprawdę nie wiemy czego ona chciała i o co jej właściwie chodzi. Druga siostra poza tym, że była sympatyczna, to nic więcej sobą nie reprezentowała, a przecież jej wątek też mógł być potencjalnie ciekawy.
Główny bohater - nudny. Po prostu. Totalnie nie wykorzystano jego potencjału połączenia z krainą elfów.
Główna bohaterka - całkiem ciekawa. Byłoby bardzo miło gdyby nie "umierała prawie" w co drugim rozdziale, ale poza tym nie jest zła. Co prawda w pierwszym tomie jej przeciwnicy zachowują się jakby stali i czekali co zrobi, ale w drugim i trzecim tomie jest już lepiej.

Podsumowując: świetny pomysł, z wykonaniem już gorzej. Plus za to, że czyta się szybko i dosyć przyjemnie, nie zmienia to jednak tego, że potencjał został po prostu niewykorzystany.

Trylogia naprawdę miała moim zdaniem potencjał.
Pierwsza część była dosyć mocno męcząca, dwójka podobała mi się najbardziej, natomiast trójka znów lekko spadła jeśli chodzi o poziom.
Mnóstwo, ale to mnóstwo wątków potencjalnie ciekawych zostało zaniedbanych. Morderstwo męża przez siostrę bliźniaczkę głównej bohaterki? Świetny pomysł, tylko dlaczego sprawa tak szybko...

Osobiście jestem zachwycona tą pozycją. Jest to pierwsza książka Pani Jadowskiej, którą przeczytałam i jestem pewna, że sięgnę po więcej.
Cudownie wykreowani bohaterowie - każdy zupełnie inny, nie sposób ich pomylić i nie sposób ich nie lubić. Jest to moim zdaniem główny atut tej książki, dzięki sympatii łatwiej było mi wczuć się w historię.
Świat dobrze wykreowany, choć nie bez wad.
Czyta się szybko i łatwo, idealna pozycja na mózg zmęczony szarą codziennością. Idealna, aby się rozluźnić i pośmiać.
W końcu nie każda książka musi być pouczająca, są również takie, które mają nas bawić.
Spotkałam się z opinią, że nie wiadomo dla kogo jest przeznaczona. Z pewnością nie dla dzieci - swojemu bym jej na pewno nie przeczytała.
Myślę, że to pozycja dla infantylnych/zmęczonych szarą codziennością dorosłych. Wygląda na to, że wpasowałam się w tą kategorię :).

Osobiście jestem zachwycona tą pozycją. Jest to pierwsza książka Pani Jadowskiej, którą przeczytałam i jestem pewna, że sięgnę po więcej.
Cudownie wykreowani bohaterowie - każdy zupełnie inny, nie sposób ich pomylić i nie sposób ich nie lubić. Jest to moim zdaniem główny atut tej książki, dzięki sympatii łatwiej było mi wczuć się w historię.
Świat dobrze wykreowany, choć...

Opowieść tak dobra, że mimo upływu czasu, nadal jest w moim umyśle i sercu.
Historia opowiedziana w tak doskonały sposób, że w trakcie czytania sama wahałam się czy potrafię wybaczyć przyjaciółce głównej bohaterki. Czułam złość, irytację, frustrację - mało która książka potrafi wywołać we mnie tak silną paletę emocji.
Czytałam z zapartym tchem, jak większość książek tej autorki i każdemu gorąco ją polecam.

Opowieść tak dobra, że mimo upływu czasu, nadal jest w moim umyśle i sercu.
Historia opowiedziana w tak doskonały sposób, że w trakcie czytania sama wahałam się czy potrafię wybaczyć przyjaciółce głównej bohaterki. Czułam złość, irytację, frustrację - mało która książka potrafi wywołać we mnie tak silną paletę emocji.
Czytałam z zapartym tchem, jak większość książek tej...