Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobra, lekka książka - fabularnie nie powala, ale gwarantuje uśmiech i ciepło na sercu. Autorka dobrze zadbała o wielowątkowość historii innych postaci. Motyw planowanej zdrady przez Lenę - totalnie z czapy, równie dobrze mogłoby go wcale nie być i zostać zastąpionym przykładowo motywem odnajdywania siebie po rozstaniu etc. :)

Dobra, lekka książka - fabularnie nie powala, ale gwarantuje uśmiech i ciepło na sercu. Autorka dobrze zadbała o wielowątkowość historii innych postaci. Motyw planowanej zdrady przez Lenę - totalnie z czapy, równie dobrze mogłoby go wcale nie być i zostać zastąpionym przykładowo motywem odnajdywania siebie po rozstaniu etc. :)

Przyznam się szczerze, że sięgnęłam po tą książkę w bibliotece z przekonaniem, że skoro pióro Magdy Kordel skradło moje serce, to może i jej córka ma w sobie też coś pisarsko wyjątkowego. Niestety się zawiodłam.

Porządek chronologiczny fabuły niby był zachowany, niby każdy "rozdzialik" (tak to bym prędzej nazwała, niż pełnym rozdziałem) jest "zatytułowany" odniesieniem do czasu rozgrywanych wydarzeń, ale i tak miałam chaos. Wydaje mi się, że zamysłem autorki było kreowanie fabuły w taki sposób, by tymi niewiadomymi zachęcać do dalszego czytania, jednak nagle ich zaczęło być tak wiele, że aż po kilku próbach całkowicie zrezygnowałam z czytania.

Jedyne, co mi się najbardziej spodobało w tej książce to kreacja postaci Łukasza - spośród wszystkich bohaterów wydawał mi on być najbardziej dopracowanym, z którym faktycznie gdzieś można się utożsamić, zrozumieć jego motywy i zachowania.

Przyznam się szczerze, że sięgnęłam po tą książkę w bibliotece z przekonaniem, że skoro pióro Magdy Kordel skradło moje serce, to może i jej córka ma w sobie też coś pisarsko wyjątkowego. Niestety się zawiodłam.

Porządek chronologiczny fabuły niby był zachowany, niby każdy "rozdzialik" (tak to bym prędzej nazwała, niż pełnym rozdziałem) jest "zatytułowany" odniesieniem do...