Cooooo-

Cooooo-

Polecam📚

Polecam📚

Bardzo chciałabym dać tej książce chociaż 2/3 gwiazdki, ale próbowałam znaleźć cokolwiek co by mi się w niej podobało i niestety muszę stwierdzić że zupełnie nic. Książka jest ucieleśnieni wszystkich najgorszych rzeczy, które można upchnąć na kilkuset stronach wypocin, które według autorki maja poruszać jakieś trudne tematy. W rzeczywistości jedyny poruszony tutaj temat to usilne zaleczenia wszystkiego "miłością".
Główni bohaterowie są płytcy i więź między nimi wytworzona jest tylko i wyłącznie na podstawie stwierdzenia "podobasz mi się". Pan super przystojny sportowiec nie szanuje żadnych granic głównej bohaterki i przerzuca ją sobie przez ramię jak jaskiniowiec już na drugim spotkaniu. Nie wspominając, że ciągle za nią łazi i wkłada nos w nie swoje sprawy. Główna bohaterka jest użalająca się nad sobą wredną osobą. Przez całą książkę jedyne co robi to obraża swój obiekt uczuć, ale on nic sobie z tego nie robi bo przecież postanowił sobie "ona jest moja" więc co go to obchodzi :)
Pseudo ważna tematy opisane w książce są tak niewiarygodne, że zamiast współczuć głównym bohaterom śmiałam się finezji osoby która pisała takie bzdury. Wątek morderstwa rodziców głównej bohaterki w którym ona jest oskarżona o współudział chociaż nie było jej w domu i nie ma absolutnie żadnego motywu było taką absurdalną głupotą, że ręce mi opadły po przeczytaniu tego. Nie mogłam uwierzyć, że to naprawdę z tego powodu musiała uciekać 12 STANÓW DALEJ. Już nie wspominając, że odwrócili się od niej bliscy, szczególnie dziadkowie, z którymi (tak wywnioskowałam bo temat był poruszony bardzo pobieżnie) wcześniej miała dobry kontakt. Trudno mi uwierzyć, żeby dorośli ludzie znienawidzili swoją wnuczkę za coś na co nie miała wpływu, zamiast jej pomóc.
Kiedy główna bohaterka wsiada do auta z bratem mordercy żeby wziąć z nim ślub w więzieniu straciłam resztki szacunku do tej książki. Chłopak jest absolutnie nieporuszony tym, że jego młodszy brat zabił dwójkę osób i wiezie do niego jego byłą dziewczynę żeby mogli być razem, jakby... CO? XD Czy w tym miasteczku w którym urodziła się główna bohaterka wszyscy są psychicznie niezrównoważeni?
Absurd goni absurd w tej książce i naprawdę ciężko opisać wszystkie idiotyczne sytuacje, które udało się upchnąć na tych kilkuset kartkach książki. Zdecydowanie nie polecam jeżeli szanujecie swój czas.

Bardzo chciałabym dać tej książce chociaż 2/3 gwiazdki, ale próbowałam znaleźć cokolwiek co by mi się w niej podobało i niestety muszę stwierdzić że zupełnie nic. Książka jest ucieleśnieni wszystkich najgorszych rzeczy, które można upchnąć na kilkuset stronach wypocin, które według autorki maja poruszać jakieś trudne tematy. W rzeczywistości jedyny poruszony tutaj temat to...

Bardzo ciekawa i wciągająca książka. Autorka cudownie bawi się słowem! Jest w tym naprawdę dobra! Dawno nie czytałam takiej książki... Jej styl pisania jest fenomenalny! Temat książki.. przeczytajcie opis - niektóre watki dziwne, niektóre fajne ale warto przeczytać żeby zobaczyć jej styl pisania! CUDO! 😍

Bardzo ciekawa i wciągająca książka. Autorka cudownie bawi się słowem! Jest w tym naprawdę dobra! Dawno nie czytałam takiej książki... Jej styl pisania jest fenomenalny! Temat książki.. przeczytajcie opis - niektóre watki dziwne, niektóre fajne ale warto przeczytać żeby zobaczyć jej styl pisania! CUDO! 😍

"Be My Ever" to historia Everlee i Mavericka. Ich ścieżki krzyżują się na studiach. Choć oboje nie grzeszą urodą to życie ich nie oszczędzało.
Everlee ucieka przed swoją przeszłością. Uczelnię wybrała na drugim końcu kraju żeby przeszłość jej nie dosięgnęła. Jednak nie doceniła długości jej macek.
Maverick choć sprawia wrażenie zadufanego w sobie członka drużyny futbolowej ma wiele warstw jak cebula lub ogr, które odkrywa nie tylko przed czytelnikiem, ale i Everlee. Chce jej pokazać, że każdy może mieć jakąś przeszłość, z którą musi się uporać i żyć każdego dnia.
Ogólnie dzięki świetnym dialogom książkę czytało mi się bardzo dobrze. Jednak nie rozumiałam pewnych zabiegów, które zostały użyte przez autorkę. Chodzi mi tutaj na przykład o używanie tylko amerykańskiej nazwy Święta Dziękczynienia.
Kolejną zadrą jest dziwne rozwlekanie tajemnicy przeszłości Everlee. W pewnym momencie było to już tak męczące, że w ogóle nie poruszyła mnie końcówka książki, choć działo się naprawdę sporo.
Mimo wszystko książkę polecam. Opowiada historię dwóch osób, których życie nie oszczędzało. Do tego noszą one ciężar i poczucie winy, które nie należą do nich.
Nie jest to "To nie jest do diabła love story", ale tylko Ella i Jonasz mogą być władcami Nutelli. Poza tym życie byłoby zbyt nudne gdyby czytać ciągle historie tych samych bohaterów.

"Be My Ever" to historia Everlee i Mavericka. Ich ścieżki krzyżują się na studiach. Choć oboje nie grzeszą urodą to życie ich nie oszczędzało.
Everlee ucieka przed swoją przeszłością. Uczelnię wybrała na drugim końcu kraju żeby przeszłość jej nie dosięgnęła. Jednak nie doceniła długości jej macek.
Maverick choć sprawia wrażenie zadufanego w sobie członka drużyny futbolowej...

Miałam chęć na młodzieżowy romans taki właśnie w stylu Julii, lekki, zabawny, z elementam hate-love. Taki gdzie wiem, że spełni swoje zadanie, taki autorski pewniak gatunkowy. Jestem zaskoczona, ale tak pozytywnie, że pojawił się tutaj taki element, gdzie brakuje słodyczy, a bohaterka sama stawia czoła i musi przełknąć gorzką pigułkę z przeszłości.

Fabuła toczy się dwutorowo, gdzie poznajemy Everlee uciekającą od przeszłości dziewczynę (no może nie tak dokładnie) i Mavericka, który to jest wraz z kumplami szkolną gwiazdą.

Można powiedzieć o tej historii, że trafił swój na swego, a przeszłość jaka została spisana dla bohaterów nieświadomie ich połączyła. Czasami los nieświadomie kieruje drogami ludzi i potrafi nakierować na siebie podobne przeżycia..
Jednak Everlee zbudowała wokół siebie tak gruby mur, że jej samej ciężko z niego wyjść..

Historia mimo swojego ciętego humoru, zabawy słowem i dodatków poetyckich zawiera sporo emocjonalnych momentów. Poleciało także kilka łez więc może wrażliwe dusze wzruszyć. Julia Biel porusza tutaj tematy trudne i bolesne, ukazując nie tylko miłe strony lecz także te łamiące serce.

Miałam chęć na młodzieżowy romans taki właśnie w stylu Julii, lekki, zabawny, z elementam hate-love. Taki gdzie wiem, że spełni swoje zadanie, taki autorski pewniak gatunkowy. Jestem zaskoczona, ale tak pozytywnie, że pojawił się tutaj taki element, gdzie brakuje słodyczy, a bohaterka sama stawia czoła i musi przełknąć gorzką pigułkę z przeszłości.

Fabuła toczy się...

Niestety książka jest słaba. Męczyły mnie postacie, męczyły dialogi. Dziwna końcówka. I choć wiem, że to część pierwsza, zupełnie nie mam ochoty na część drugą. Nie moj klimat i styl autorki.

Niestety książka jest słaba. Męczyły mnie postacie, męczyły dialogi. Dziwna końcówka. I choć wiem, że to część pierwsza, zupełnie nie mam ochoty na część drugą. Nie moj klimat i styl autorki.

To moje pierwsze spotkanie z autorką. Obiecałam sobie, że w tym roku dam szansę polskim autorom, mimo z dotychczas spotykałam się raczej z rozczarowaniami (no z kilkoma wyjątkami).
I ocenę tej książki muszę podzielić na dwie części. Przez siedemdziesiąt procent książki bawiłam się całkiem dobrze. Było przyjemnie, było ciekawie.
Ale potem pojawiła się przyszłość Lee i postawiła żądania. Absurdalne. A Lee się zgodziła, bo uwierzyła w bajerę i zamiast wytłumaczyć to chłopakowi, gdy miała okazję, odrzuciła go - kolejny raz. A na końcu to on odrzucił ją.
Przy tej scenie stawiania warunków - nie chcę zdradzać za dużo - poczułam takie 'serio? Szkoda'. Szkoda, bo choć historia nie jest jakaś wybitna i mocno się wyróżniająca, była ok. Ale w tym momencie wszystko siadło.
Na liście mam jeszcze jedną książkę autorki, ale chyba na razie zrobię przerwę. Może za jakiś czas, wszak jest dopiero początek roku :)

To moje pierwsze spotkanie z autorką. Obiecałam sobie, że w tym roku dam szansę polskim autorom, mimo z dotychczas spotykałam się raczej z rozczarowaniami (no z kilkoma wyjątkami).
I ocenę tej książki muszę podzielić na dwie części. Przez siedemdziesiąt procent książki bawiłam się całkiem dobrze. Było przyjemnie, było ciekawie.
Ale potem pojawiła się przyszłość Lee i...

Zachęcona wieloma zachwytami nad książką "Be My Ever" w końcu po nią sięgnęłam. Mam jednak problem, żeby ją ocenić. Może dlatego, że miałam co do niej duże oczekiwania? Nie wiem.
Akcja książki działa się powoli i nie mogłam się w nią na początku wkręcić. Dałam jej jednak szansę pomimo, że główną bohaterka lekko mnie irytowała. Na szczęście historia z czasem coraz bardziej mnie zaciekawiła i wciągnęła. Wtedy już z przyjemnością czytałam, aby dowiedzieć się co będzie dalej. Dużym plusem dla mnie była narracja z dwóch perspektyw bohaterów, a także liściki, które pisał Maveric do Everlee 🥰 zakończenie jednak na plus i z pewnością sięgnie po druga część (już czeka na półce).

Zachęcona wieloma zachwytami nad książką "Be My Ever" w końcu po nią sięgnęłam. Mam jednak problem, żeby ją ocenić. Może dlatego, że miałam co do niej duże oczekiwania? Nie wiem.
Akcja książki działa się powoli i nie mogłam się w nią na początku wkręcić. Dałam jej jednak szansę pomimo, że główną bohaterka lekko mnie irytowała. Na szczęście historia z czasem coraz bardziej...

Zbierałam się do przeczytania tej książki bardzo długi czas. I jacie, widziałam o niej wiele pozytywnych opinii, wiele zachwytów, dlatego miałam nadzieję, że mi też się spodoba. I jacie, nie było to złe. Nie było to też dla mnie dobre. Raczej nie miałam wobec niej zbyt wysokich wymagań. Chciałam, żeby tylko była przyjemną lekturą na czas wolny od szkoły. I taka była, ale rozczarowała mnie.

Największym minusem byli dla mnie bohaterowie. Maverick i Everlee. Nie potrafiłam na początku zrozumieć postępowania Mavericka. Był taki dziwny. Potem z biegiem fabuły zrozumiałam go trochę lepiej. Wiele przeżył, a przez to starał się innym pomagać, ale dalej mnie trochę irytował. Co do Everlee, ciekawiła mnie jej przeszłość. To, co wydarzyło się w jej poprzednim życiu. I to tak naprawdę tyle. Już o niej zapomniałam. Nie zapadła ona w mojej pamięci na długo.

Fanką tego stylu pisania i humoru w książce też nie zostałam. Czytało się to szybko, ale ja potrzebuję tego czegoś, co mi zapadnie na dłużej w pamięci.

Początek był dla mnie trudny. Nie potrafiłam wciągnąć się od pierwszej strony. Ale potem gdzieś pod koniec wciągnęłam się. Stało się ciekawiej i ta końcówka. No jacie, nie spodziewałam się, a rozdarła mi trochę serce i jestem ciekawa, jak historia Mav i Ever potoczy się dalej.

Zbierałam się do przeczytania tej książki bardzo długi czas. I jacie, widziałam o niej wiele pozytywnych opinii, wiele zachwytów, dlatego miałam nadzieję, że mi też się spodoba. I jacie, nie było to złe. Nie było to też dla mnie dobre. Raczej nie miałam wobec niej zbyt wysokich wymagań. Chciałam, żeby tylko była przyjemną lekturą na czas wolny od szkoły. I taka była, ale...