Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z najgorszych książek jakie czytałam.

Jedna z najgorszych książek jakie czytałam.

Straszny gniot. Nigdy nie podobały mi się historie o wyznawaniu miłości po kilku dniach znajomosci. Tristan przeprowadzał przez pustkę tysiące dusz, ale to właśnie dusza Dylan była inna, wyjątkowa. Plan fabuły był ciekawy, jednak wyszło po prostu słabo. Styl pisania był dla mnie męczący i wręcz nudny. Dwie główne postacie były nijakie, bezbarwne. Dylan wręcz mnie irytowała, czytając jej myśli czy wypowiadane przez nią słowa często wywracałam oczami. Zmarnowany czas. Zakończenie było przewidywalne do bólu. Niestety widzę, że w planach jest kolejna część, po którą nie mam zamiaru sięgać.

Straszny gniot. Nigdy nie podobały mi się historie o wyznawaniu miłości po kilku dniach znajomosci. Tristan przeprowadzał przez pustkę tysiące dusz, ale to właśnie dusza Dylan była inna, wyjątkowa. Plan fabuły był ciekawy, jednak wyszło po prostu słabo. Styl pisania był dla mnie męczący i wręcz nudny. Dwie główne postacie były nijakie, bezbarwne. Dylan wręcz mnie irytowała,...

Ostatnio strasznie płacze przy książkach, który czytam. Nie jestem już pewna czy to z ich powodu czy jednak ja jestem ryczypipą. Jest to druga książka Adama Silvera, po którą sięgnęłam i zakochuje się w ich autorze coraz bardziej. Mniej więcej w połowie przeczytanej książki, zaczyna się naprawę rozumieć o czym jest i o co w ogóle chodzi. Silvera tworzy naprawdę fantastyczne postacie, przy których książkę pochłania się w kilka godzin. Ponownie nie było happy endu i za to również tak bardzo lubię jego twórczość. Strasznie przykry koniec, ale z pewnością za jakiś czas wrócę do tej książki. Bardzo mi się podobała.

Ostatnio strasznie płacze przy książkach, który czytam. Nie jestem już pewna czy to z ich powodu czy jednak ja jestem ryczypipą. Jest to druga książka Adama Silvera, po którą sięgnęłam i zakochuje się w ich autorze coraz bardziej. Mniej więcej w połowie przeczytanej książki, zaczyna się naprawę rozumieć o czym jest i o co w ogóle chodzi. Silvera tworzy naprawdę fantastyczne...

Początek książki nie był najłatwiejszy do pokonania, ale jak sobie człowiek poradzi, to później jest z górki. Książka jest fantastyczna, obrazuje radzenie sobie ze stratą bliskiej osoby przez nastolatków. Typowe lub mniej typowe problemy licealistów. Rodząca się przyjaźń po między, na pozór dwoma zupełnie różnymi osobami. Cliff poradził sobie ze wszystkim z pomocą nowych przyjaciół. Jedynym dla mnie minusem było sporo przekleństw i „głupich tekstów typowych nastolatków”. Jednak też kiedyś byłam w liceum i pamiętam jacy byliśmy. Książka bardzo mi się podobała, wzruszyłam się nie jeden raz i polecam poświecić jej trochę czasu.

Początek książki nie był najłatwiejszy do pokonania, ale jak sobie człowiek poradzi, to później jest z górki. Książka jest fantastyczna, obrazuje radzenie sobie ze stratą bliskiej osoby przez nastolatków. Typowe lub mniej typowe problemy licealistów. Rodząca się przyjaźń po między, na pozór dwoma zupełnie różnymi osobami. Cliff poradził sobie ze wszystkim z pomocą nowych...

Przeczytałam ją w kilka godzin, książka trafia na listę moich ulubionych. Sama zaczęłam się zastanawiać jak spędziłbym ostatni dzień swojego życia i czy z kimś podzieliłbym się informacją o mojej przedwczesnej śmierci. Ta książka była cudowna, podobało mi się w niej dosłownie wszystko, a dwóch głównych bohaterów skradło moje serce. Płakałam jak bóbr. Polecam wszystkich z całego serduszka.

Przeczytałam ją w kilka godzin, książka trafia na listę moich ulubionych. Sama zaczęłam się zastanawiać jak spędziłbym ostatni dzień swojego życia i czy z kimś podzieliłbym się informacją o mojej przedwczesnej śmierci. Ta książka była cudowna, podobało mi się w niej dosłownie wszystko, a dwóch głównych bohaterów skradło moje serce. Płakałam jak bóbr. Polecam wszystkich z...

Główna bohaterka przez sporą część książki była nie do wytrzymania. Mam bliską osobę, która jest niewidoma i również sporo przeszła, ale Parker nie dorasta jej do pięt. Na szczęście już pod koniec książki, przeszła zmianę i ją nawet polubiłam. Sama historia nie była jakaś zaskakująca i niepowtarzalna, ale postacie poboczne były cudowne. Książkę przeczytałam w jeden dzień, nie miałam żadnych problemów by ją skończyć. Chociaż szczerze ucieszyłam się, że to już koniec. :)

Główna bohaterka przez sporą część książki była nie do wytrzymania. Mam bliską osobę, która jest niewidoma i również sporo przeszła, ale Parker nie dorasta jej do pięt. Na szczęście już pod koniec książki, przeszła zmianę i ją nawet polubiłam. Sama historia nie była jakaś zaskakująca i niepowtarzalna, ale postacie poboczne były cudowne. Książkę przeczytałam w jeden dzień,...

Spodziewałam się czegoś innego, zdecydowanie lepszego. Jednak głos pasi Kasi, który mi czytał dużo zrekompensował.

Spodziewałam się czegoś innego, zdecydowanie lepszego. Jednak głos pasi Kasi, który mi czytał dużo zrekompensował.

Historia bardzo mi się podobała, jednak wydaje mi się, że na siłę była rozwleczona. Zbyt częste przeskoki w czasie, przez które często się gubiłam. Środek książki naprawdę był męczący. Bohaterowie zaś byli naprawdę cudowni i ciekawi, oprócz czarownicy, która irytowała mnie swoimi decyzjami i zachowaniem.

Historia bardzo mi się podobała, jednak wydaje mi się, że na siłę była rozwleczona. Zbyt częste przeskoki w czasie, przez które często się gubiłam. Środek książki naprawdę był męczący. Bohaterowie zaś byli naprawdę cudowni i ciekawi, oprócz czarownicy, która irytowała mnie swoimi decyzjami i zachowaniem.

Strasznie nudni i bezbarwni bohaterowie.

Strasznie nudni i bezbarwni bohaterowie.

Najgorsza moim zdaniem książka Johna Greena, gdzie jego poprzednie bardzo mi się podobały i czytałam je bardzo szybko. Do tej podchodziłam ponad trzy razy, szybko mnie nudziła jak i fabuła mało zachęcała do dalszego czytania.

Najgorsza moim zdaniem książka Johna Greena, gdzie jego poprzednie bardzo mi się podobały i czytałam je bardzo szybko. Do tej podchodziłam ponad trzy razy, szybko mnie nudziła jak i fabuła mało zachęcała do dalszego czytania.

Nie przesadzałabym z tym żeńskim Harry Potterm, jednak książka jest pełna magii. Mi osobiście bardzo się podobała, chociaż czasami się wlekła i musiałam robić dłuższe przerwy w czytaniu.

Nie przesadzałabym z tym żeńskim Harry Potterm, jednak książka jest pełna magii. Mi osobiście bardzo się podobała, chociaż czasami się wlekła i musiałam robić dłuższe przerwy w czytaniu.

Piękne ilustracje.

Piękne ilustracje.