Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudna w treści i formie. Chaotyczna, pełna przeskoków w czasie i miejscach, zawsze o rzeczach ciężkich , smutnych, bez ciepła i światła. Widać zaangażowanie autorki w sprawy społeczne i obnażanie ukrywanych faktów przez tych, którzy udają, że pracują na rzecz najbiedniejszych. Ale wszystko to jest zbyt oparte na emocjach a za mało przemyślanej kompozycji i spójnie zbudowanych postaci. Dobrze, że ten debiut przeczytałam po kilku innych książkach Axelsson, już znacznie dojrzalszych literacko.

Trudna w treści i formie. Chaotyczna, pełna przeskoków w czasie i miejscach, zawsze o rzeczach ciężkich , smutnych, bez ciepła i światła. Widać zaangażowanie autorki w sprawy społeczne i obnażanie ukrywanych faktów przez tych, którzy udają, że pracują na rzecz najbiedniejszych. Ale wszystk...

Rozwiń

Zwiń

Początkowo książkę czytałam z dużym zainteresowaniem. W lekki, nawet żartobliwy sposób, autor opisywał życie zagrodowych, bardzo biednych chłopów z początku XX w w Szwecji. Krótkie rozdziały zawierały fragmenty zdarzeń i charakterystycznych zachowań. I to było ciekawe. Ale potem miałam wrażenie, ze autor idzie w stronę karykatury. Niekiedy wydawało mi się, że bohaterowie są żywcem wzięci z średniowiecza. Zacofanie chłopów stało się zbyt groteskowe a szybki rozwój kulturowy głównego bohatera cały czas podkreślał tylko upośledzenie jego otoczenia. Myślę , ze nowelka albo dłuższe opowiadanie o wiele lepiej i bardziej interesująco przekazało by przekaz i tematykę.

Początkowo książkę czytałam z dużym zainteresowaniem. W lekki, nawet żartobliwy sposób, autor opisywał życie zagrodowych, bardzo biednych chłopów z początku XX w w Szwecji. Krótkie rozdziały zawierały fragmenty zdarzeń i charakterystycznych zachowań. I to było ciekawe. Ale potem miałam ...

Rozwiń

Zwiń

Z jednej strony jest to prosta i przewidywalna fabuła zbudowana na biało-czarnych schematach. Przerysowane dialogi i postacie przestają jednak być rażące, jeśli przyjmie się, że Reymont zastosował konwencję teatralną, dopasowując formę do treści . Z drugiej strony udało się pokazać coś więcej. Czy naiwność i prostolinijność to zaleta czy jednak brak dojrzałości? Czy bezkompromisowe podążanie za pasją i marzeniami oznacza zawsze spełnienie? Czy Idealizm może stać się przyczyną jej nieszczęścia.? A główny temat Komediantki : sztuka , jej posłannictwo i zależność od publiczności i krytyków jest zawsze aktualny i dyskusyjny.

Z jednej strony jest to prosta i przewidywalna fabuła zbudowana na biało-czarnych schematach. Przerysowane dialogi i postacie przestają jednak być rażące, jeśli przyjmie się, że Reymont zastosował konwencję teatralną, dopasowując formę do treści . Z drugiej strony udało się pokazać coś wi...

Rozwiń

Zwiń

Autor porwał się na wielkie zadanie . Przedstawił nie tylko sytuację Norwegów podczas okupacji niemieckiej , nie tylko pokazał różne rodzaje zachowań i postaw , ale spróbował zmierzyć się z jeszcze trudniejszym pytaniem: co powoduje, że podejmujemy takie a nie inne decyzje i czy łudzi można podzielić na winnych i niewinnych. W książce mamy dwa duże obszary tematyczne. Pierwszy to środowisko ruchu oporu i sytuacje zdrady oraz kolaboracji z wrogiem. Drugi to wspomnienia narratora z czasów młodości, które pod koniec książki połączą się piękną klamrą z opisywaną teraźniejszością i sprowokują do bardzo filozoficznych, egzystencjalnych przemyśleń. Książka jest pięknie napisana, bohaterowi bardzo prawdziwi a rzeczywistość społeczna sprzed stu lat bardzo wiarygodnie oddana. To książka o wielkich sprawach, ale zwykłych ludziach

Autor porwał się na wielkie zadanie . Przedstawił nie tylko sytuację Norwegów podczas okupacji niemieckiej , nie tylko pokazał różne rodzaje zachowań i postaw , ale spróbował zmierzyć się z jeszcze trudniejszym pytaniem: co powoduje, że podejmujemy takie a nie inne decyzje i czy łudzi możn...

Rozwiń

Zwiń

Czeski Forest Gump- nie tylko radzi sobie dobrze w świecie , ale i zostaje milionerem. Niestety nie omija go trudna historia XX w, ale i z nią jakoś sobie radzi. Książka Hrabala oparta jest na prostych , emocjonalnych motywach i absurdalnych sytuacjach. Przez tę konwencję autor przebija się z przekazem o wartości zwykłego , prostolinijnego życia, w którym najważniejsze jest mieć marzenia, lubić to co się robi i podchodzić do wszystkiego z pasją. Książka nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia, ale polubiłam ją za jej ciepło, humor, optymizm i wewnętrzną niezależność głównego bohatera.

Czeski Forest Gump- nie tylko radzi sobie dobrze w świecie , ale i zostaje milionerem. Niestety nie omija go trudna historia XX w, ale i z nią jakoś sobie radzi. Książka Hrabala oparta jest na prostych , emocjonalnych motywach i absurdalnych sytuacjach. Przez tę konwencję autor przebija si...

Rozwiń

Zwiń

Błyszcząca ,wzorzysta okładka wskazuje na lekki kryminał i jest to prawda w tym sensie, że nie ma tu brutalności, wulgarności i świata przestępczego Jest za to świetny ,rasowy thriller, urozmaicony dodatkowym wątkiem miedzy rozdziałami. Przede wszystkim jest to bardzo dobrze napisana książka : mocno pokomplikowane wątki są w logiczny sposób połączone, postaci wyraziste, dialogi autentyczne, wątek romansowy nie jest dodatkiem, ale pełni ważną rolę w rozwiązywaniu zagadki przez główną bohaterkę, tropy są ciągle zmieniane a nowe motywy utrzymują ciągłe napięcie. Klamra spinającą całość jest niebanalne uchylenie szczegółów z pracy pisarskiej autorki

Błyszcząca ,wzorzysta okładka wskazuje na lekki kryminał i jest to prawda w tym sensie, że nie ma tu brutalności, wulgarności i świata przestępczego Jest za to świetny ,rasowy thriller, urozmaicony dodatkowym wątkiem miedzy rozdziałami. Przede wszystkim jest to bardzo dobrze napisana k...

Rozwiń

Zwiń

W świetnym tłumaczeniu Magdy Heydel te opowiadania "same się czytają" i pokazują jak uniwersalnych i egzystencjalnych tematów dotyka Conrad . W zebranych utworach ujawnia się cały geniusz literacki autora, gawędziarski , wielopoziomowy styl, umiejętność budowania napięcia, wyraziste sylwetki bohaterów , silne emocje i pokazywanie skomplikowanych dylematów, w których pokazuje się siła i słabość człowieczeństwa.

W świetnym tłumaczeniu Magdy Heydel te opowiadania "same się czytają" i pokazują jak uniwersalnych i egzystencjalnych tematów dotyka Conrad . W zebranych utworach ujawnia się cały geniusz literacki autora, gawędziarski , wielopoziomowy styl, umiejętność budowania napięcia, wyra...

Rozwiń

Zwiń

W książkach dla młodszych Pratchett wyraźnie nie może się zdecydować. Z jednej strony jesteśmy w świecie fantastycznym a z drugiej strony autor ciągle przypomina czytelnikom, że magia to tylko ukryta mądrość i nierozpoznane, całkiem ludzkie moce. Widać w tym wyraźne przesłanie dydaktyczne co zaburza lekkość i kreatywność wyobraźni z innych książek

W książkach dla młodszych Pratchett wyraźnie nie może się zdecydować. Z jednej strony jesteśmy w świecie fantastycznym a z drugiej strony autor ciągle przypomina czytelnikom, że magia to tylko ukryta mądrość i nierozpoznane, całkiem ludzkie moce. Widać w tym wyraźne przesłanie dydaktyczn...

Rozwiń

Zwiń

Tylko Dostojewski potrafi tak balansować między sacrum i profanum, między kiczem i wzniosłością , miedzy dramatyzmem a groteską. Młokos to bogaty obraz złożoności motywów i zachowań głównych postaci. Współczucie wobec głównego bohatera mieszało się cały czas z irytacją. Niestety w którymś momencie nadmiar intryg i dziwnych zachowań różnych postaci wzbudził we mnie podejrzenie, że chyba należność za ilość stron przewyższyła naturalny nurt powieści.

Tylko Dostojewski potrafi tak balansować między sacrum i profanum, między kiczem i wzniosłością , miedzy dramatyzmem a groteską. Młokos to bogaty obraz złożoności motywów i zachowań głównych postaci. Współczucie wobec głównego bohatera mieszało się cały czas z irytacją. Niestety w którym...

Rozwiń

Zwiń