Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moje szare komórki niestety nie pracują tak dobrze jak Poirota, ale i tak uwielbiam książki z tym "śmiesznym cudzoziemcem" :D Wszystkiego dowiadywałam się krok po kroku razem z Poirotem, jednak zakończenie znowu mnie zaskoczyło. Polecam wszystkim!

Moje szare komórki niestety nie pracują tak dobrze jak Poirota, ale i tak uwielbiam książki z tym "śmiesznym cudzoziemcem" :D Wszystkiego dowiadywałam się krok po kroku razem z Poirotem, jednak zakończenie znowu mnie zaskoczyło. Polecam wszystkim!

Ja nie mam pojęcia, jak z takiej książki udało się stworzyć taki cudowny film. Ciężko się ją czytało. Postaciom zabrakło głębi, którą otrzymaliśmy w filmie. Nie zżyłam się z bohaterami, nie kibicowałam im. Forma napisania tej książki - emaile/listy była wkurzająca. Wszystkiego dowiadywałam się po łebkach, wydarzenia nie były dokładnie opisane. Były w stylu: "Dzięki Alex, że wpadłeś na moje urodziny" - "Spoko, miło było Cię zobaczyć". W kółko rozmawiali o tym samym, a rozmowy te były płytkie. Brakowało im emocji. Zawiodłam się na tej książce. Film kocham, książki nie lubię. A to nowość :)

Ja nie mam pojęcia, jak z takiej książki udało się stworzyć taki cudowny film. Ciężko się ją czytało. Postaciom zabrakło głębi, którą otrzymaliśmy w filmie. Nie zżyłam się z bohaterami, nie kibicowałam im. Forma napisania tej książki - emaile/listy była wkurzająca. Wszystkiego dowiadywałam się po łebkach, wydarzenia nie były dokładnie opisane. Były w stylu: "Dzięki...

Książka przez cały czas trzymała w napięciu. Nie mogłam się od niej oderwać. Nie wiem, czy tylko ja się dałam nabrać, ale czytając wstawki z przeszłości automatycznie założyłam, że to wspomnienia Niny. Dopiero na końcu książki, jak wróciłam do tych fragmentów to zauważyłam, że nie było w opisie czasowników wskazujących na kobietę! No to było genialne. Podobało mi się, że wszystkich informacji dowiadujemy się z bohaterką, wiemy dokładnie to samo co ona. Zakończenie bardzo zaskakujące, jednak już sam moment kulminacyjny i wytłumaczenie, kim jest morderca jakoś mnie nie porwało. Jednak uważam, że jest to świetna książka.

Książka przez cały czas trzymała w napięciu. Nie mogłam się od niej oderwać. Nie wiem, czy tylko ja się dałam nabrać, ale czytając wstawki z przeszłości automatycznie założyłam, że to wspomnienia Niny. Dopiero na końcu książki, jak wróciłam do tych fragmentów to zauważyłam, że nie było w opisie czasowników wskazujących na kobietę! No to było genialne. Podobało mi się, że...