Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie zauważają kolory dnia jedynie na jego początku i końcu, choć dla mnie jest oczywiste, że zmieniają się one z każdą chwilą, w całej mnogości odcieni i tonacji. Jedna godzina może się składać z tysięcy różnych barw. Woskowych żółcieni i chmurnych błękitów. Mrocznych ciemności.

Ludzie zauważają kolory dnia jedynie na jego początku i końcu, choć dla mnie jest oczywiste, że zmieniają się one z każdą chwilą, w całej mn...

Adam jest jak ciepła kąpiel, głęboki oddech, jak 5 dni lata zamkniętych w 5 palcach, które piszą opowiadania na moim ciele. Ja jestem żałosnym chaosem impulsów nerwowych(...).

Adam jest jak ciepła kąpiel, głęboki oddech, jak 5 dni lata zamkniętych w 5 palcach, które piszą opowiadania na moim ciele. Ja jestem żałosn...

Przyjdź i przypomnij mi, że jeszcze żyję.

Przyjdź i przypomnij mi, że jeszcze żyję.

(…)nieszczęście obrastało ich jak winorośl.

(…)nieszczęście obrastało ich jak winorośl.

Jesteś ślepy. Nie całkiem, szepnął, wpatrując się w jej twarz.(...) Wiesz, czego żałuję?(...) Że mam tylko jedną parę oczu, by patrzeć na ciebie.(...) Że mam tylko jedną parę uszu, żeby cię słuchać.(...) Że mam tylko jedną parę rąk, by cię dotykać.(...) Że mam tylko jedne usta, żeby cię całować.(...) Że mam tylko jeden język, żeby cię smakować. (...) Chcesz wiedzieć, czego jeszcze żałuję, szepnął do niej, kiedy wiedział, że śpi i nie słyszy. Żałuję, że mam tylko jedno serce, żeby cię kochać. Żałuję, że mogę cię kochać tylko przez jedno krótkie życie.

Jesteś ślepy. Nie całkiem, szepnął, wpatrując się w jej twarz.(...) Wiesz, czego żałuję?(...) Że mam tylko jedną parę oczu, by patrzeć na ci...

Czy naprawdę wierzył, że wszystko przemija? Że tak po prostu znika? Samo z siebie? Że wystarczy oddzielić przeszłość grubą kreską, wciągnąć do płuc świeże powietrze i zacząć wszystko od nowa? Nie wiem. Może nie rozumiał, że życie już zawsze będzie bolało, tylko na wiele nowych, zaskakujących sposobów.

Czy naprawdę wierzył, że wszystko przemija? Że tak po prostu znika? Samo z siebie? Że wystarczy oddzielić przeszłość grubą kreską, wciągnąć ...

Miałam ochotę krzyknąć, że nazywanie nas rodziną to gruba przesada, że nie jesteśmy niczym innym jak tylko resztkami z obiadu i że obie z mamą będziemy gnić w lodówce, dopóki nie wyrzucą nas do kosza.

Miałam ochotę krzyknąć, że nazywanie nas rodziną to gruba przesada, że nie jesteśmy niczym innym jak tylko resztkami z obiadu i że obie z ma...

Czytając książki, chciała znaleźć się jak najdalej od samej siebie.

Czytając książki, chciała znaleźć się jak najdalej od samej siebie.