Oj nie poszło tak szybko. Wiele razy odkładałam książkę po przeczytaniu 2 stron. Jednego jestem pewna...szkoda dzieci.

Oj nie poszło tak szybko. Wiele razy odkładałam książkę po przeczytaniu 2 stron. Jednego jestem pewna...szkoda dzieci.

Nie za bardzo nie wiem jaką opinię wystawić. Główna bohaterka wkurzała mnie niemal bez przerwy i nie jest mi jej żal za to co ją spotykało. Zasłużyła sobie na wszystko.
Ciężko nie oceniać Larissy. Jej postać jest według mnie tak nierealna.
Czasem książkę czytałam z zapartym tchem a czasem zastanawiałam się czy jest warta mojego czasu i nerwów.
Wiem jedno - więcej razy po nią nie sięgnę.

Nie za bardzo nie wiem jaką opinię wystawić. Główna bohaterka wkurzała mnie niemal bez przerwy i nie jest mi jej żal za to co ją spotykało. Zasłużyła sobie na wszystko.
Ciężko nie oceniać Larissy. Jej postać jest według mnie tak nierealna.
Czasem książkę czytałam z zapartym tchem a czasem zastanawiałam się czy jest warta mojego czasu i nerwów.
Wiem jedno - więcej razy po...

To piękna i przejmująca książka, która naprawdę wciąga. Niby zwykły romans, a jednak jest taki niezwykły, refleksyjny.. super!

To piękna i przejmująca książka, która naprawdę wciąga. Niby zwykły romans, a jednak jest taki niezwykły, refleksyjny.. super!

Główna bohaterka trochę irytująca . Posiada wszystko co teoretycznie potrzebne do szczęścia. Mąż , dzieci , dom . Jednak wciąż czegoś jej do szczęścia brakowało , dlatego zdecydowała się na romans i później na porzucenie rodziny . Polecam . Ogółem książka ciekawa , porusza ważne kwestie , pozwala na refleksję .

Główna bohaterka trochę irytująca . Posiada wszystko co teoretycznie potrzebne do szczęścia. Mąż , dzieci , dom . Jednak wciąż czegoś jej do szczęścia brakowało , dlatego zdecydowała się na romans i później na porzucenie rodziny . Polecam . Ogółem książka ciekawa , porusza ważne kwestie , pozwala na refleksję .

Początek mnie nie zachwycił, jednak po przeczytaniu całości mogę stwierdzić, że książka daje mocno do myślenia. Przez pół książki zastanawiałam się jak Larissa mogła posunąć się do tak radykalnego działania. Jeszcze mogłabym zrozumieć porzucenie męża, ale w głowie mi się nie mieści jak można było zostawić swoje dzieci. Ta myśl tłukła mi się w głowie przez resztę książki i nie mogłam sobie wyobrazić jak można być tak bardzo egoistycznym i bezdusznym. Końcówka udowodniła, że jednak karma wraca więc Larissa dostała to na co zasłużyła.

Początek mnie nie zachwycił, jednak po przeczytaniu całości mogę stwierdzić, że książka daje mocno do myślenia. Przez pół książki zastanawiałam się jak Larissa mogła posunąć się do tak radykalnego działania. Jeszcze mogłabym zrozumieć porzucenie męża, ale w głowie mi się nie mieści jak można było zostawić swoje dzieci. Ta myśl tłukła mi się w głowie przez resztę książki i...

Co za szmira. Nic się tu nie klei. Porównania z czapy, postaci kompletnie niewiarygodne, historia ciągnie się bez ładu i składu przez tyle stron i zupelnie niepotrzebny pseudointelektualizm.

Co za szmira. Nic się tu nie klei. Porównania z czapy, postaci kompletnie niewiarygodne, historia ciągnie się bez ładu i składu przez tyle stron i zupelnie niepotrzebny pseudointelektualizm.

Ta pozycja jest absolutnie fenomenalna. Dawno nie czytałam książki, która w tak niesamowity i dogłębny sposób opisywałaby uczucia bohaterów, zwłaszcza w tak kontrowersyjnym temacie. Długie opisy są wyłącznie zaletą tej książki a niechęć niektórych odbiorów wynika chyba tylko z ich własnych ograniczeń. Bardzo polecam bo książka pozwala na wejście w głowę Larissy i poczucie wewnętrznej walki, jaką prowadzi. I pomimo, że ocena jej postępowania jest raczej jednoznacznie negatywna, to gdzieś jednak wczucie się w tę sytuację łagodzi surowość tej oceny. Jednym słowem "Pieśń o poranku" wywarła na mnie ogromne wrażenie, dała mi dużo do myślenia i mimo, że pierwszy raz przeczytałam ją z 5 lat temu to nadal do niej czasem wracam.

Ta pozycja jest absolutnie fenomenalna. Dawno nie czytałam książki, która w tak niesamowity i dogłębny sposób opisywałaby uczucia bohaterów, zwłaszcza w tak kontrowersyjnym temacie. Długie opisy są wyłącznie zaletą tej książki a niechęć niektórych odbiorów wynika chyba tylko z ich własnych ograniczeń. Bardzo polecam bo książka pozwala na wejście w głowę Larissy i poczucie...

NIe polecam

NIe polecam

"Zdrada jest tylko wtedy, gdy twój kochanek odwraca się od ciebie. Kiedy ty odchodzisz od rodziny, jest to wyraz samookreślenia się, niezależności, osobowości. To wolność. Miłość. Wszystko, co wpisuje się w kategorię pozytywnych cech. Prawie jak cnota. Przyszło jej do głowy, że po raz pierwszy tak określa swój postępek. Nazywała go na różne sposoby, uzasadniała. Nigdy nie nazywała go zdradą. Bo zdrada jest tym, co ktoś robi tobie."

Larissa wybrała. Porzuciła ciepło rodzinnego domu, wygodne życie, które mogłoby się wydawać wręcz idealne. Zgodne małżeństwo, trójka cudownych dzieci, praca połączona z pasją i oddani przyjaciele. Porzuciła ich, oddając się szalonej, porywczej miłości, z perspektywą jeszcze bardziej idealnej przyszłości, gdzieś na drugim końcu świata. To, jak brutalna i krzywdząca okazała się dla niej prawda, przerosło jej najśmielsze wyobrażenia. Bo o takim zakończeniu wielkiej miłości, oddanej z takim poświęceniem, nawet przez chwilę nie pomyślała.

I ja, jako bierny obserwator jej poczynań, także. Nie sądziłam, że doczekam takiego zakończenia tej historii. Co, według mnie, uczyniło tę powieść jeszcze bardziej interesującą. Urzekła mnie lekkość pióra Paulliny Simons, którą znam z poprzednich powieści, i muszę przyznać, że plasuje się u mnie jako druga najlepsza książka tejże autorki, zaraz po "Jeźdźcu Miedzianym".

"Zdrada jest tylko wtedy, gdy twój kochanek odwraca się od ciebie. Kiedy ty odchodzisz od rodziny, jest to wyraz samookreślenia się, niezależności, osobowości. To wolność. Miłość. Wszystko, co wpisuje się w kategorię pozytywnych cech. Prawie jak cnota. Przyszło jej do głowy, że po raz pierwszy tak określa swój postępek. Nazywała go na różne sposoby, uzasadniała. Nigdy nie...

Początek tej książki nudził mnie tak, że ze trzy razy miałam ochotę ją odłożyć i oddać do biblioteki. Książka ta opowiada o pięknej 40-letniej Larissie, żyjącej w spokoju i dostatku ze swoim zakochanym w niej mężu i z trójką dzieci w New Jersey. Bajkowe życie, nic do szczęścia nie potrzeba.
No, ale pojawił się młodziutki Kai i Larissa wpadła w szal miłości.
Dalej miałam ochotę zrezygnować tej książki, bo nie trafiał do mnie ten romans 40 latki z 20 latkiem.
No, ale Larissa zdecydowała się na bardzo radykalny krok. A w książce zaczęły się ciekawe rozważania psychologiczne. Potem już nie mogłam się oderwać od czytania, bo bardzo byłam ciekawa jak się skończy t historia.

Początek tej książki nudził mnie tak, że ze trzy razy miałam ochotę ją odłożyć i oddać do biblioteki. Książka ta opowiada o pięknej 40-letniej Larissie, żyjącej w spokoju i dostatku ze swoim zakochanym w niej mężu i z trójką dzieci w New Jersey. Bajkowe życie, nic do szczęścia nie potrzeba.
No, ale pojawił się młodziutki Kai i Larissa wpadła w szal miłości.
Dalej miałam...