Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeciętny kryminał, z bardzo interesującym pomysłem na fabułę (przypominającym ,,I nie było już nikogo"), ale pozbawiony nutki tajemnicy i grozy. Cała sceneria - dom odcięty od świata pośrodku zimowego śnieżnego krajobrazu, miała potencjał, ale fabuła była na tyle powolna, a postacie płytkie oraz irytujące, że nie zaniepokoiłam się ani razu, a przecież o to w dobrym dreszczowcu chodzi. Ponadto odnoszę wrażenie, że więcej w tej książce było opisu bohaterów niż samej zagadki, której wyjaśnienie również wydało mi się nieco absurdalne (chodzi o wątek osoby jednego z przyjaciół) i naciągane, a wręcz zupełnie nierealne.

Przeciętny kryminał, z bardzo interesującym pomysłem na fabułę (przypominającym ,,I nie było już nikogo"), ale pozbawiony nutki tajemnicy i grozy. Cała sceneria - dom odcięty od świata pośrodku zimowego śnieżnego krajobrazu, miała potencjał, ale fabuła była na tyle powolna, a postacie płytkie oraz irytujące, że nie zaniepokoiłam się ani razu, a przecież o to w dobrym...

Mexican gothic" to bardzo... dziwna i momentami absurdalna pozycja. Początkowo akcja rozwijała się bardzo wolno, zdążyłam się już znudzić, zanim coś w ogóle zaczęło się dziać. Ponadto niektóre opisy są bardzo dosłowne, czasami wręcz obrzydliwe. Rozczarowała mnie również strona, w którą poszła fabuła - spodziewałam się kryminalnej, tajemniczej zagadki, a dostałam dziwne paranormalne coś, co wprawiło mnie tylko w konsternację i niezadowolenie, a momentami wywołało wręcz śmiech niedowierzania. Dla fanów gatunku - być może.

Mexican gothic" to bardzo... dziwna i momentami absurdalna pozycja. Początkowo akcja rozwijała się bardzo wolno, zdążyłam się już znudzić, zanim coś w ogóle zaczęło się dziać. Ponadto niektóre opisy są bardzo dosłowne, czasami wręcz obrzydliwe. Rozczarowała mnie również strona, w którą poszła fabuła - spodziewałam się kryminalnej, tajemniczej zagadki, a dostałam dziwne...

Ruth Ware chyba po prostu nie jest dla mnie. Tutaj, podobnie jak w ,,Pod kluczem", irytowała mnie główna bohaterka, której działania i przemyślenia mnie zwyczajnie mało interesowały, a to one zajmowały zdecydowaną część książki. Sama zagadka zaczęła rozwijać się dopiero za 300 stroną. Ponadto jej rozwiązanie, teoretycznie zaskakujące, wyjawione w atmosferze tajemniczego, strasznego domostwa, nie poruszyło mnie ani trochę. Podobnie było w ,,Pod kluczem" - zakończenie w teorii niestandardowe, w praktyce przeprowadzone były w taki sposób, że w ogóle nie wywołało u mnie emocji, szoku. Pozostało jedynie poczucie, że czegoś zabrakło.

Ruth Ware chyba po prostu nie jest dla mnie. Tutaj, podobnie jak w ,,Pod kluczem", irytowała mnie główna bohaterka, której działania i przemyślenia mnie zwyczajnie mało interesowały, a to one zajmowały zdecydowaną część książki. Sama zagadka zaczęła rozwijać się dopiero za 300 stroną. Ponadto jej rozwiązanie, teoretycznie zaskakujące, wyjawione w atmosferze tajemniczego,...