Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka pochłonięta w parę godzin, bardzo lekka i przyjemna.
Ostateczny obrót spraw mnie zezłościł, miałam ochotę rzucić książką (ale nie zrobiłam tego, bo jednak żal by mi było biednej książki).

Książka pochłonięta w parę godzin, bardzo lekka i przyjemna.
Ostateczny obrót spraw mnie zezłościł, miałam ochotę rzucić książką (ale nie zrobiłam tego, bo jednak żal by mi było biednej książki).

"Żyć jak kot" to poradnik na temat tego "jak nauczyć się odpuszczać, skupić się na tym, co najważniejsze, i zadbać o swoje szczęście".
Książka leżała u mnie grubo ponad pół roku na 'stosie hańby' cierpliwie czekając na swoją kolej i w końcu dzięki Wyzwaniu LC 2019 się doczekała.
Pozycja sama w sobie nie jest niczym odkrywczym, niczym nowym - ot taka sobie lekka lektura na leniwy niedzielny poranek. Autor przekazuje nam wiele rad jak żyć wolniej, lepiej i się nie martwić, ale szczerze mówiąc powtarza to co zostało już wiele razy powiedziane i napisane. Ciekawy jest motyw porównywania sposobu życia do życia kotów, niestety jako nieposiadaczka kota nieszczególnie mogłam się utożsamić z przytaczanymi sytuacjami, ale dla właścicieli i miłośników kotów ta pozycja powinna być bardziej odpowiednia.
Jako, że to prezent to przeczytałam i nie żałuję, jednakże szkoda by mi było wydać te dwadzieścia pare złotych na tę książkę.

"Żyć jak kot" to poradnik na temat tego "jak nauczyć się odpuszczać, skupić się na tym, co najważniejsze, i zadbać o swoje szczęście".
Książka leżała u mnie grubo ponad pół roku na 'stosie hańby' cierpliwie czekając na swoją kolej i w końcu dzięki Wyzwaniu LC 2019 się doczekała.
Pozycja sama w sobie nie jest niczym odkrywczym, niczym nowym - ot taka sobie lekka lektura na...

Niesamowita książka, jak i cały cykl <3
Pokochałam historię Nory i Patcha, i mimo radości z poznania całej historii czuję smutek, że to już koniec...
Coś czuję, że szykuje się potężny kac książkowy <3

Niesamowita książka, jak i cały cykl <3
Pokochałam historię Nory i Patcha, i mimo radości z poznania całej historii czuję smutek, że to już koniec...
Coś czuję, że szykuje się potężny kac książkowy <3

Rok 2019 zaczęłam niezbyt pozytywnie, gdyż z opowidaniami Borowskiego. "Pożegnanie z Marią" jest czwartym, którym czytam i mimo świadomości okrucieństwa jakie się w tych opowidaniac dzieje, wstrząsa wciąż tak samo jak to pierwsze.
Jako maturzystka byłam co prawda "zmuszona" do tej lektury, ale uważam, że każdy Polak powinien poznać opowiadania Borowskiego i poznać z bliska naszą okrutną historię.

Rok 2019 zaczęłam niezbyt pozytywnie, gdyż z opowidaniami Borowskiego. "Pożegnanie z Marią" jest czwartym, którym czytam i mimo świadomości okrucieństwa jakie się w tych opowidaniac dzieje, wstrząsa wciąż tak samo jak to pierwsze.
Jako maturzystka byłam co prawda "zmuszona" do tej lektury, ale uważam, że każdy Polak powinien poznać opowiadania Borowskiego i poznać z bliska...

Myślę, że każdy szanujący się Polak powinien znać opowiadania Borowskiego, literaturę wojny i okupacji - naprawdę wstrząsa i otwiera oczy.

Myślę, że każdy szanujący się Polak powinien znać opowiadania Borowskiego, literaturę wojny i okupacji - naprawdę wstrząsa i otwiera oczy.

Bardzo mocne opowiadanie, które tym bardziej wstrząsa człowiekiem, gdyż jest na faktach...

Bardzo mocne opowiadanie, które tym bardziej wstrząsa człowiekiem, gdyż jest na faktach...

Wstrząsająca opowieść, daje do myślenia...

Wstrząsająca opowieść, daje do myślenia...

Przeczytana w jeden dzień z zapartym tchem. Już się nie mogę doczekać, kiedy dobiorę do kolejnych części <3

Przeczytana w jeden dzień z zapartym tchem. Już się nie mogę doczekać, kiedy dobiorę do kolejnych części <3

Książka zawierająca wiedzę przydatną każdemu i w każdym wieku. Polecam

Książka zawierająca wiedzę przydatną każdemu i w każdym wieku. Polecam

Nie wiem co sądzić o tej książce. Z jednej strony, historia rodzin Cooper i Grant mnie niesamowicie wciągnęła i tylko czekałam jak to się dalej potoczy. Jednakże z drugiej strony, połowa książki była dla mnie ogromnym wyzwaniem, gdyż podchodziła mi pod patologię - utrata dziewictwa w wieku 15 lat, regularny seks z o kilkanaście lat starszymi mężczyznami - nie do przełknięcia. Sama jestem jeszcze nastolatką, ale to nie na moją głowę.

Nie wiem co sądzić o tej książce. Z jednej strony, historia rodzin Cooper i Grant mnie niesamowicie wciągnęła i tylko czekałam jak to się dalej potoczy. Jednakże z drugiej strony, połowa książki była dla mnie ogromnym wyzwaniem, gdyż podchodziła mi pod patologię - utrata dziewictwa w wieku 15 lat, regularny seks z o kilkanaście lat starszymi mężczyznami - nie do...

Nie wyobrażam sobie czytania "Wesela" bez wcześniejszego przeczytania tego eseju. Barwne opisy i fakt, że ów wesele naprawdę miało miejsce niezwykle pobudziło moją wyobraźnię i sprawiło, że "Wesele" Wyspiańskiego czyta się nad wyraz przyjemnie.

Nie wyobrażam sobie czytania "Wesela" bez wcześniejszego przeczytania tego eseju. Barwne opisy i fakt, że ów wesele naprawdę miało miejsce niezwykle pobudziło moją wyobraźnię i sprawiło, że "Wesele" Wyspiańskiego czyta się nad wyraz przyjemnie.

Uwielbiam wszystko co wychodzi spod ręki Colleen, ale ta książka zostawiła po sobie jakiś niesmak.
Powieść jest przesycona przekleństwami, narkotykami, brutalnością
i przymuszonym seksem, co nie całkiem mi odpowiada.
Przyznaję, że książka jest ciekawa i dobrze napisana, ale przez fabułę, przez tą wulgarność i przedmiotowe traktowanie kobiet czytałam ją na raty, bo nie byłam w stanie znieść tego na dłuższą metę.
Książkę dokończyłam z ciekawości jak się zakończy i z zasady, że nie zostawiam nieprzeczytanych książek, lecz kolejny raz nie byłabym w stanie przejść przez tą treść.

Co do treści zastanawia mnie tylko jeden szczegół: co się stało z tym pierścionkiem? Odkleiła go w końcu?

Pewnie nie będę jedyną osobą, która powie, że z jednej strony życzyła Asie śmierci, a z drugiej mu współczuła.

Uwielbiam wszystko co wychodzi spod ręki Colleen, ale ta książka zostawiła po sobie jakiś niesmak.
Powieść jest przesycona przekleństwami, narkotykami, brutalnością
i przymuszonym seksem, co nie całkiem mi odpowiada.
Przyznaję, że książka jest ciekawa i dobrze napisana, ale przez fabułę, przez tą wulgarność i przedmiotowe traktowanie kobiet czytałam ją na raty, bo nie...

Niesamowita, chwyta za serce i nie puszcza. W jednym momencie wywołuje śmiech, po chwili gwarantuje szybsze bicie serca oraz kosmate myśli, by po kilkudziesięciu stronach zmusić do płaczu.
Jeśli jedna książka potrafi wywołać tyle skrajnych emocji, to to musi być świetna książka.

Niesamowita, chwyta za serce i nie puszcza. W jednym momencie wywołuje śmiech, po chwili gwarantuje szybsze bicie serca oraz kosmate myśli, by po kilkudziesięciu stronach zmusić do płaczu.
Jeśli jedna książka potrafi wywołać tyle skrajnych emocji, to to musi być świetna książka.