Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wzruszająca, budująca i nowatorska. Nie spodziewałam się, że tak może wyglądać (bo wygląda pięknie! i te kolaże) książka także o
Holokauście. Także, bo jednak to książka bardziej o życiu i wierze w jego siłę. Choć raz płakałam to jednak uskrzydla! Ciekawa struktura opowieści i lekko się czyta. Bardzo wartościowe. Takie książki powinno się wydawać.

Wzruszająca, budująca i nowatorska. Nie spodziewałam się, że tak może wyglądać (bo wygląda pięknie! i te kolaże) książka także o
Holokauście. Także, bo jednak to książka bardziej o życiu i wierze w jego siłę. Choć raz płakałam to jednak uskrzydla! Ciekawa struktura opowieści i lekko się czyta. Bardzo wartościowe. Takie książki powinno się wydawać.

Mam wrażenie, że Autorce zabrakło tej całkowitej odwagi by powiedzieć wszystko: czyli też dotknąć siebie samej, emocji, kosztem zmniejszenia pancernej obudowy z cytatów. Ale i tak chylę czoła. Za książkę, podzielenie się problem i zajęcie tak marginalizowanym w przekazie tematem. Takich pozycji powinno być znaczniej więcej.

Mam wrażenie, że Autorce zabrakło tej całkowitej odwagi by powiedzieć wszystko: czyli też dotknąć siebie samej, emocji, kosztem zmniejszenia pancernej obudowy z cytatów. Ale i tak chylę czoła. Za książkę, podzielenie się problem i zajęcie tak marginalizowanym w przekazie tematem. Takich pozycji powinno być znaczniej więcej.

Jedyny żyjący arcydzielny pisarz polski. Prawdziwy Mistrz.

Jedyny żyjący arcydzielny pisarz polski. Prawdziwy Mistrz.

Nadrabiam zaległości w dziale „reportaż”. Wniosek: tak wiele rzeczy wychodzi niepotrzebnie. A tu? Zaskoszenia! WARTO JAK CHOLERA!

Nadrabiam zaległości w dziale „reportaż”. Wniosek: tak wiele rzeczy wychodzi niepotrzebnie. A tu? Zaskoszenia! WARTO JAK CHOLERA!

say what? nominacja do Nike?
brak słów. wszystkie ukradł spoglądający na maluczkich autor, ktory na pewno nienawidzi nie tylko Polski, ale też ludzi. Jako psycholożka z wykształcenia, a czytelniczka z pasji wiem, że za tym kryje się złość i niechęć do samego siebie. Ale nie będę tu darmo terapeutyzować,, bo już niepotrzebnie wydałam pieniądze na dwa tytuły tegoż autora, nadrabiając w czasie wakacji zaległości. I po obu mnie mdliło od złej energii jakie roztaczają.

say what? nominacja do Nike?
brak słów. wszystkie ukradł spoglądający na maluczkich autor, ktory na pewno nienawidzi nie tylko Polski, ale też ludzi. Jako psycholożka z wykształcenia, a czytelniczka z pasji wiem, że za tym kryje się złość i niechęć do samego siebie. Ale nie będę tu darmo terapeutyzować,, bo już niepotrzebnie wydałam pieniądze na dwa tytuły tegoż autora,...

Świetna rzecz! Naprawdę! Nie znałam tej kolonialnej twarzy Polaków. Niektóre rzeczy wywołują salwy śmiechu, co ludzie mieli w głowach jeszcze 90 lat temu! „Rządzić kijem nam Murzynami”! I śmieszno i straszno, Dobrze napisana z ciekawymi przykładami i cytatami. Super! To „Bzik” powinien być w lekturach szkolnych, a nie żenująca ramota „W pustyni i w puszczy”…

Świetna rzecz! Naprawdę! Nie znałam tej kolonialnej twarzy Polaków. Niektóre rzeczy wywołują salwy śmiechu, co ludzie mieli w głowach jeszcze 90 lat temu! „Rządzić kijem nam Murzynami”! I śmieszno i straszno, Dobrze napisana z ciekawymi przykładami i cytatami. Super! To „Bzik” powinien być w lekturach szkolnych, a nie żenująca ramota „W pustyni i w puszczy”…

Jedyne co zgodne z opisem książki to „gorzka”. Autor nie prezentuje tu jednak „przenikliwego” obrazu Polaków, a własnej frustracji i żalu na wszystko. Dziękujemy. Proponujemy psychoterapię, to lepsze narzędzie niż bardzo średnie pisanie.

Jedyne co zgodne z opisem książki to „gorzka”. Autor nie prezentuje tu jednak „przenikliwego” obrazu Polaków, a własnej frustracji i żalu na wszystko. Dziękujemy. Proponujemy psychoterapię, to lepsze narzędzie niż bardzo średnie pisanie.

Dobre jak bloczek czekoladowy w PRL-u. Ani wykwintne, ani wyjątkowe. Ot miłe i słodkie. Dobrze napisane kolorowe obrazki, ale czy zostają? Nie. Czy dają do myślenia? Nie.
Autorka straciła pazur i przenikliwość od czasu „Atlasu Kieszonkowego…”, tam był nerw, rebelia, novum, ważne doświadczenie kobiet.
A tu - po prostu sympatyczny kalejdoskop.

Dobre jak bloczek czekoladowy w PRL-u. Ani wykwintne, ani wyjątkowe. Ot miłe i słodkie. Dobrze napisane kolorowe obrazki, ale czy zostają? Nie. Czy dają do myślenia? Nie.
Autorka straciła pazur i przenikliwość od czasu „Atlasu Kieszonkowego…”, tam był nerw, rebelia, novum, ważne doświadczenie kobiet.
A tu - po prostu sympatyczny kalejdoskop.

Nie rozumiem tych słabych ocen. Chociaż wróć, rozumiem. Do czytalnia też są potrzebne kompetencje, o czym dziś nikt nie przypomina. Łatwo oceniać wszystko - od sushi w barze, przez lakier do paznokci, a na końcu książkę. Niestety lub stety właśnie, literatura piękna to nie serial z Netflixa.
„Do czego to zmierza? O czym to bylo? O nic nie chodziło. Nuda.” - czytam tu w recenzjach.

Chodziło o konstrukcje i przemyślaną książkę, kompletną i dobrze napisaną, według mnie równie dobrą, co inne rzeczy tej autorki. To jest intelektualistka, świadoma warsztatu i kontekstu, obserwująca i badająca człowieka, nie produkuje frytek do Maca, żeby było dla każdego smacznie.

Nie rozumiem tych słabych ocen. Chociaż wróć, rozumiem. Do czytalnia też są potrzebne kompetencje, o czym dziś nikt nie przypomina. Łatwo oceniać wszystko - od sushi w barze, przez lakier do paznokci, a na końcu książkę. Niestety lub stety właśnie, literatura piękna to nie serial z Netflixa.
„Do czego to zmierza? O czym to bylo? O nic nie chodziło. Nuda.” - czytam tu w...

Nie oceniam poszczególnych wierszy, bo jak można ocenić antologię? Oceniam to, że jest to Produkt. I to brzydko promowany wszędzie fociami osoby, która to redagowała i płacze w gazetach nad wykorzystaniem jej urody. POEZJA jako sformatowany produkt. TEMU ZJAWISKU MÓWIĘ NIE.

Nie oceniam poszczególnych wierszy, bo jak można ocenić antologię? Oceniam to, że jest to Produkt. I to brzydko promowany wszędzie fociami osoby, która to redagowała i płacze w gazetach nad wykorzystaniem jej urody. POEZJA jako sformatowany produkt. TEMU ZJAWISKU MÓWIĘ NIE.

Bardzo lubię i cenię jej poezję, zadzior i dziewczyńskość. Ale w prozie kompletnie nic się nie klei. Zaćmienie dosłowne. Poeci, zostańcie przy wierszach!

Bardzo lubię i cenię jej poezję, zadzior i dziewczyńskość. Ale w prozie kompletnie nic się nie klei. Zaćmienie dosłowne. Poeci, zostańcie przy wierszach!

Trudno uważać się za recenzenta, nie znając klasyki i odniesień, bazując na nowościach. Trudno być miłośnikiem literatury nie kochając Kwartetu Aleksandryjskiego. Całego! ROZKOSZ

Trudno uważać się za recenzenta, nie znając klasyki i odniesień, bazując na nowościach. Trudno być miłośnikiem literatury nie kochając Kwartetu Aleksandryjskiego. Całego! ROZKOSZ

Gdy nie mam już siły na to, co trafia do mnie przez nieuważność i wiarę w prasowe recenzje (zazwyczaj płatne lub kumoterskie) wówczas wracam do klasyki. I zdrowieje. Nanę mogę bez przerwy.

Gdy nie mam już siły na to, co trafia do mnie przez nieuważność i wiarę w prasowe recenzje (zazwyczaj płatne lub kumoterskie) wówczas wracam do klasyki. I zdrowieje. Nanę mogę bez przerwy.

To mogło być pięć świetnych wierszy zamiast tylu słów, rozwodnienia, sentymentalizmu. Wolę jej wiersze niż prozę. Kolejny zresztą raz dochodzę do tego wniosku. Poeci mogli by być bardziej skondensowani i przenikliwi, nawet w prozie.
Pod Słońcem, ale bez olśnień. Czekam na tomik!

To mogło być pięć świetnych wierszy zamiast tylu słów, rozwodnienia, sentymentalizmu. Wolę jej wiersze niż prozę. Kolejny zresztą raz dochodzę do tego wniosku. Poeci mogli by być bardziej skondensowani i przenikliwi, nawet w prozie.
Pod Słońcem, ale bez olśnień. Czekam na tomik!

Aby docenić, trzeba się wczytać, a nie tylko przekartkować, co robimy dziś najczęściej z przewodnikami kulinarnymi i książkami ilustrownymi. Ogrom wiedzy i researchu. Piękne zdjęcia. Nie miałam pojęcie o wielu zjawiskach - jak np. żydowska bułka białys.
Zauroczyły mnie niektóre historie i kupiło ekologiczne podejście do ryb i jedzenia.
Daję aż 10 za wiersze! Wiersze w książce kulinarnej! To jest ten kierunek. Dziękuję, wierzę w przyszłość pisarstwa! :))

Aby docenić, trzeba się wczytać, a nie tylko przekartkować, co robimy dziś najczęściej z przewodnikami kulinarnymi i książkami ilustrownymi. Ogrom wiedzy i researchu. Piękne zdjęcia. Nie miałam pojęcie o wielu zjawiskach - jak np. żydowska bułka białys.
Zauroczyły mnie niektóre historie i kupiło ekologiczne podejście do ryb i jedzenia.
Daję aż 10 za wiersze! Wiersze w...

Wybitna. Nie jest to lektura dla szyderczych mamusiek "nie mam czasu na poetyzmy, bo mam z prozę życia". Tu nie chodzi o poetyzm lecz wrażliwość, przenikliwość, erudycję i naszą otwartość na nowatorstwo tak w języku jak i myśli - niestety nie dla czytelniczek gazetek Rossmana. i fanek tekstów reklam pieluch.

Wybitna. Nie jest to lektura dla szyderczych mamusiek "nie mam czasu na poetyzmy, bo mam z prozę życia". Tu nie chodzi o poetyzm lecz wrażliwość, przenikliwość, erudycję i naszą otwartość na nowatorstwo tak w języku jak i myśli - niestety nie dla czytelniczek gazetek Rossmana. i fanek tekstów reklam pieluch.

Dałabym zero gwiazdek, ale nikt nie zauważy, że czytane.
Poezja znajduje odpowiednie słowa dla zjawisk i rzeczy. I ja znajdę: CO ZA GOWNO! I to z kwiatów.
Produkt w czasach produktów. To nie ma nic wspólnego z poezja. Ma wszystko z kiczem. Szkodliwym.

Dałabym zero gwiazdek, ale nikt nie zauważy, że czytane.
Poezja znajduje odpowiednie słowa dla zjawisk i rzeczy. I ja znajdę: CO ZA GOWNO! I to z kwiatów.
Produkt w czasach produktów. To nie ma nic wspólnego z poezja. Ma wszystko z kiczem. Szkodliwym.

Książka, która kocham. Bezkrytycznie.

Książka, która kocham. Bezkrytycznie.

Fajne. I zaskakujące. Nie miałam pojęcie o takiej zażyłości poetów. To dla mnie szok! ;)

Fajne. I zaskakujące. Nie miałam pojęcie o takiej zażyłości poetów. To dla mnie szok! ;)

Moja ulubiona książka autorki. Naprawdę dobra. Żadna kolejna tej nie dorównała.

Moja ulubiona książka autorki. Naprawdę dobra. Żadna kolejna tej nie dorównała.