Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Ja nie wiem.. No sama nie wiem. Książka wydała mi sie nudna. Mało zaskakująca.. banalna.. nie wiem. Chyba nie bawią mnie takie historie o super fajnych kobietach i złych facetach. Zakończyła czytanie takich książek w okresie buntu. No i argument śmierci Katie kompletnie do mnie nie przemawia. Nie widzę tego. Nawet nie potrafię się wyslowic po tej książce. Osobiście nie polecam. Chyba nie znam takiej grupy osob, której mogłabym ja polecić.. nie wiem..

Ja nie wiem.. No sama nie wiem. Książka wydała mi sie nudna. Mało zaskakująca.. banalna.. nie wiem. Chyba nie bawią mnie takie historie o super fajnych kobietach i złych facetach. Zakończyła czytanie takich książek w okresie buntu. No i argument śmierci Katie kompletnie do mnie nie przemawia. Nie widzę tego. Nawet nie potrafię się wyslowic po tej książce. Osobiście nie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Super książka! Długa, przyjemna i złota. Ta książka jak i "kobiety z czerwonych bagien" są dowodem na to, że "Magnolia" powinna zamknąć się w trzech częściach. Nie dlatego że jest słaba ale właśnie dlatego że jest dobra i kolejne części mogą to zniszczyć a Złoty sen udowodnił mi że nie mogę płakać za uroczym miejscem w Bieszczadach kiedy kochana autorka jeszcze tyle pięknych miejsc może mi przedstawić.

Super książka! Długa, przyjemna i złota. Ta książka jak i "kobiety z czerwonych bagien" są dowodem na to, że "Magnolia" powinna zamknąć się w trzech częściach. Nie dlatego że jest słaba ale właśnie dlatego że jest dobra i kolejne części mogą to zniszczyć a Złoty sen udowodnił mi że nie mogę płakać za uroczym miejscem w Bieszczadach kiedy kochana autorka jeszcze tyle...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Dla mnie trudna i brutalna. Nie było ani jednego momentu zapomnienia w tej książce. Wszystko było bardzo rzeczywiste. Główne bohaterki bez "wyrazu" czyli pozbawione pasji, czy jakiegoś wewnętrznego czaru. Pozbawione czgokolwiek. Zimne, smutne, prawdziwe kobiety. DLatego nie jest moją ulubioną książką Pani Grażyny. Bardzo ciężko mi się ją czytało.Zrozumiałam "co poeta miał na myśli" więc uważam ją za dobrą książkę, jednak po prostu się w niej nie odnalazłam.

Dla mnie trudna i brutalna. Nie było ani jednego momentu zapomnienia w tej książce. Wszystko było bardzo rzeczywiste. Główne bohaterki bez "wyrazu" czyli pozbawione pasji, czy jakiegoś wewnętrznego czaru. Pozbawione czgokolwiek. Zimne, smutne, prawdziwe kobiety. DLatego nie jest moją ulubioną książką Pani Grażyny. Bardzo ciężko mi się ją czytało.Zrozumiałam "co poeta...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Niesamowite doznanie! Bardzo kobieca, przejmująca, z refleksją książka. Pokochałam ją bardziej niż Magnolie. Gorąco polecam !!!

Niesamowite doznanie! Bardzo kobieca, przejmująca, z refleksją książka. Pokochałam ją bardziej niż Magnolie. Gorąco polecam !!!

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Oczywiście polecam, jednak czegoś mi zabrakło. Żeby jakieś dzieło było najlepsze inne musi być troche gorsze.

Oczywiście polecam, jednak czegoś mi zabrakło. Żeby jakieś dzieło było najlepsze inne musi być troche gorsze.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Porwała mnie. Pierwszy raz od bardzo dawna mogłam zmienić planetę. Książka nie oklepana, bez niepotrzebnych historii miłosnych. Gorąco polecam!

Porwała mnie. Pierwszy raz od bardzo dawna mogłam zmienić planetę. Książka nie oklepana, bez niepotrzebnych historii miłosnych. Gorąco polecam!

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Bardzo sympatyczna kontynuacja. Zaskakująca, w innym klimacie. Moim zdaniem pokazuje nieuchronne przemijanie. Każdy miód się kiedyś kończy i każdy zapiecek kiedyś wygasa. Książka pokazuje dawną Magnolie jako wspomnienie. Jako piękne czasy, które już nie wrócą nigdy. Choć tęsknimy za dawnymi bohaterkami, zderzamy się z rzeczywistością i musimy zroumieć że już nie wrócą. Musimy zadowolić się muskaniem wspomnień. Pięknym wiatrem, którego czujemy zapach, którego nie możemy zobaczyć.

Bardzo sympatyczna kontynuacja. Zaskakująca, w innym klimacie. Moim zdaniem pokazuje nieuchronne przemijanie. Każdy miód się kiedyś kończy i każdy zapiecek kiedyś wygasa. Książka pokazuje dawną Magnolie jako wspomnienie. Jako piękne czasy, które już nie wrócą nigdy. Choć tęsknimy za dawnymi bohaterkami, zderzamy się z rzeczywistością i musimy zroumieć że już nie wrócą....

więcej Pokaż mimo to