Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie.

Ale zwycięzcą nie jest się na zawsze.(...)Bywa się nim, jeśli człowiek nieustannie się rozwija. Rozwój zaś zapewniają wyłącznie porażki. Naucz się przyjmować je z honorem. Czerp z nich bezcenną wiedzę, jak podwyższać poprzeczkę. Inaczej, mimo swoich walorów, przestaniesz wygrywać. Wtedy ambicja zacznie cię zjadać.(...) Porażka pokazuje ci niedociągnięcia, demaskuje twoje słabe strony. To, nad czym musisz pracować. Pozwala przegrupować siły, by skutecznie iść naprzód. Jeśli nie posiądziesz tej wiedzy, nigdy nie osiągniesz celu. Sukces jest chwilowy. Klęska to lekcja do odrobienia. Wyciągaj wnioski, niweluj wady. Bój się, jeśli trzeba. Nieuzasadniona brawura przynosi więcej szkód niż zwłoka, kóra jest niczym więcej, jak przemyślanym działaniem w kilku krokach. Działaj rozważnie. Nie poświęcaj wszystkiego dla zaspokojenia rozbuchanej ambicji. Bo inaczej to ona, twój największy atut, cię zniszczy".

Ale zwycięzcą nie jest się na zawsze.(...)Bywa się nim, jeśli człowiek nieustannie się rozwija. Rozwój zaś zapewniają wyłącznie porażki. Naucz się przyjmować je z honorem. Czerp z nich bezcenną wiedzę, jak podwyższać poprzeczkę. Inaczej, mimo swoich walorów, przestaniesz wygrywać. Wtedy ambicja zacznie cię zjadać.(...) Porażka pokazuje ci niedociągnięcia, demaskuje twoje słabe ...

- Musisz znaleźć sposób, żeby ludzie patrzyli na świat twomi oczami. I nie pozwól nigdy, żeby świat zmienił to, co widzisz. Kochamy ludzi niezależnie od tego, do jakiej należą warstwy społecznej, niezależnie od ich statusu, wyznania i koloru skóry. I kochamy ich bez lęku. Bo gdyby odrzeć ich z tego wszystkiego, okaże się, że serce osoby, która trzyma tacę, jest takie samo jak serce osoby, która z niej je. Nie pozwól, by ktokolwiek mówił Ci, ile jesteś warta. Sama musisz to odkryć.

- Musisz znaleźć sposób, żeby ludzie patrzyli na świat twomi oczami. I nie pozwól nigdy, żeby świat zmienił to, co widzisz. Kochamy ludzi niezależnie od tego, do jakiej należą warstwy społecznej, niezależnie od ich statusu, wyznania i koloru skóry. I kochamy ich bez lęku. Bo gdyby odrzeć ich z tego wszystkiego, okaże się, że serce osoby, która trzyma tacę, jest takie samo jak s...

Teraz żyję z dnia na dzień. Wybieganie myślami w przyszłość nie ma większego sensu. Życie i tak pisze scenariusze, które rzadko można przewidzieć.

Teraz żyję z dnia na dzień. Wybieganie myślami w przyszłość nie ma większego sensu. Życie i tak pisze scenariusze, które rzadko można przewidzieć.

Każdy sam tworzy muzykę - powiedział. - Bo nie ma dwóch osób, które słyszą ją tak samo.

Każdy sam tworzy muzykę - powiedział. - Bo nie ma dwóch osób, które słyszą ją tak samo.

Zazwyczaj otwierasz książkę w przypadkowym miejscu i oceniasz ją po fragmencie, na który trafiłeś? - Nie.- Wiec nie oceniaj mojego życia po momencie, w którym się w nim znalazłeś.

Zazwyczaj otwierasz książkę w przypadkowym miejscu i oceniasz ją po fragmencie, na który trafiłeś? - Nie.- Wiec nie oceniaj mojego życia po momencie, w którym się w nim znalazłeś.

Żadna melodia nie rozlega się po to, by się skończyć. A jednak każda ma ostatni dźwięk - i dopiero kiedy ten wybrzmi, staje się ona całością. Jestem przekonany, że w tym wypadku właśnie odegraliśmy wspólnie ostatnią partię tej konkretnej melodii.

Żadna melodia nie rozlega się po to, by się skończyć. A jednak każda ma ostatni dźwięk - i dopiero kiedy ten wybrzmi, staje się ona całością. Jestem przekonany, że w tym wypadku właśnie odegraliśmy wspólnie ostatnią partię tej konkretnej melodii.

Miłość jest kombincją, która cały czas się zmienia i sprawia, że zamek nie rdzewieje. Szacunek jest kluczem który go otwiera.

Miłość jest kombincją, która cały czas się zmienia i sprawia, że zamek nie rdzewieje. Szacunek jest kluczem który go otwiera.

Kiedy człowiek już wie, czego chce, a czego nie, jest dobrze. Potem wystarczy tylko iść drogą. Zbędny bagaż porzucić w pobliskim rowie i o nim zapomnieć. W drodze nie wszystko jest potrzebne. Wszystko, co nieodzowne, pojawi się samo, bo na szlaku cuda są czymś powszednim, a napotkani ludzie to ci właściwi. Życie to oddech. Mamy ograniczoną pulę uderzeń serca. Niepotrzebnie marnujemy je na wahanie, strach czy złość.

Kiedy człowiek już wie, czego chce, a czego nie, jest dobrze. Potem wystarczy tylko iść drogą. Zbędny bagaż porzucić w pobliskim rowie i o nim zapomnieć. W drodze nie wszystko jest potrzebne. Wszystko, co nieodzowne, pojawi się samo, bo na szlaku cuda są czymś powszednim, a napotkani ludzie to ci właściwi. Życie to oddech. Mamy ograniczoną pulę uderzeń serca. Niepotrzebnie marn...