Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od dawna tak dobrze mi się nie czytało książki. To była czysta przyjemność. Świetnie wydana. Polecam z całego serca i wierzę,że niedługo na rynku czytelniczym pojawi się druga część.

Od dawna tak dobrze mi się nie czytało książki. To była czysta przyjemność. Świetnie wydana. Polecam z całego serca i wierzę,że niedługo na rynku czytelniczym pojawi się druga część.

To nie mogło się tak skończyć, a jednak się skończyło. Chyba za bardzo przywykłam do happy-endów.
No cóż jeszcze przy żadnej książce tak bardzo nie płakałam jak przy tej. Dobra robota autorko! Moje biedne czytelnicze serduszko. Trochę czasu zajmie aż się zregeneruje. Nie przypuszczałam że ta książka może być tak dobra. No i ten humor. Ach nie prędko znajdę choć podobną do tej książkę. Z całego mojego serduszka "w kawałkach" polecam!

To nie mogło się tak skończyć, a jednak się skończyło. Chyba za bardzo przywykłam do happy-endów.
No cóż jeszcze przy żadnej książce tak bardzo nie płakałam jak przy tej. Dobra robota autorko! Moje biedne czytelnicze serduszko. Trochę czasu zajmie aż się zregeneruje. Nie przypuszczałam że ta książka może być tak dobra. No i ten humor. Ach nie prędko znajdę choć podobną do...

Książka przedstawia losy dziesięcioletniego chłopca. Oskar bo tak mu na imię, ma białaczkę. Chłopczyk poznaję panią Różę, którą nazywa ciocią Różą. Codziennie za jej przekonaniem pisze listy do Boga. Oskar ma spędzić ostatnie dwanaście dni swojego życia, jak gdyby to było dziesięć lat. Bohater książki to po prostu chore dziecko, które wie że umiera. W ciągu tych kilku dni chłopiec „dorasta” , zakochuję się i robi wszystkie rzeczy jakie powinien zrobić przez całe swoje życie. Pani Róża opowiada chłopcu historyjki z jej zmyślonej kariery zapaśniczej. Dzięki niej czuje się lepiej. Oskar jest zły na rodziców z powodu tego że boją się powiedzieć mu że umiera.

Moim zdaniem książka ukazuję nam jak trudno pogodzić się ze śmiercią i to zwłaszcza dziecka. Autor przedstawia nam emocje i nietuzinkowość prozy. Czasami wydaję mi się, czytając ją Oskar jest starszy niż się wydaje. W książce użyty został język, który przemawia do czytelnika. Warto przeczytać tą książkę. Poświęcić te dwie, trzy godziny żeby zmierzyć się z losem Oskara. Polecam i daję 8/10.

Książka przedstawia losy dziesięcioletniego chłopca. Oskar bo tak mu na imię, ma białaczkę. Chłopczyk poznaję panią Różę, którą nazywa ciocią Różą. Codziennie za jej przekonaniem pisze listy do Boga. Oskar ma spędzić ostatnie dwanaście dni swojego życia, jak gdyby to było dziesięć lat. Bohater książki to po prostu chore dziecko, które wie że umiera. W ciągu tych kilku dni...