rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Sięgając po tę książkę spodziewałam się czegoś innego, ale nie rozczarowałam się. Książka jest bardzo dobrze napisana czasem śmieszna czasem smutna. Autorka zabiera nas w podróż do przeszłości poprzez historię swojej rodziny. Bardzo zgrabnie wplata wątki Szkockie i Angielskie w opowieść o życiu swojej rodziny w Afryce. Szczerze mówiąc to pierwszy raz trafiłam na książkę opowiadającą o życiu białych osadników w Afryce i to w tak trudnym czasie, kiedy to większość afrykańskich państw walczyła o odzyskanie niepodległości. Może, dlatego ta pozycja tak mi się spodobała, bo pokazuje życie w Kenii czy Zimbabwe z zupełnie innej perspektywy. Większość książek opowiada o tych krajach z perspektywy podróżnika, reportera dokumentalisty. A „Rozmowy po drzewem zapomnienia ‘’ to czasem sentymentalna, ale prawdziwa opowieść o „białych osadnikach’’, którzy zakochali się w „czarnej Afryce”.

Sięgając po tę książkę spodziewałam się czegoś innego, ale nie rozczarowałam się. Książka jest bardzo dobrze napisana czasem śmieszna czasem smutna. Autorka zabiera nas w podróż do przeszłości poprzez historię swojej rodziny. Bardzo zgrabnie wplata wątki Szkockie i Angielskie w opowieść o życiu swojej rodziny w Afryce. Szczerze mówiąc to pierwszy raz trafiłam na książkę...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Polecam! Książka ciekawa i w przystępny sposób przedstawiająca historię Kuby przez pryzmat Hawany. Co warto podkreślić autor w obiektywny sposób przedstawia dzieje wyspy bez politycznych uprzedzeń i aluzji. Czyta się dobrze a dla pasjonatów Kuby znajda się nawet przepisy na lokalne potrawy i kultowe drinki.

Polecam! Książka ciekawa i w przystępny sposób przedstawiająca historię Kuby przez pryzmat Hawany. Co warto podkreślić autor w obiektywny sposób przedstawia dzieje wyspy bez politycznych uprzedzeń i aluzji. Czyta się dobrze a dla pasjonatów Kuby znajda się nawet przepisy na lokalne potrawy i kultowe drinki.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Książkę świetnie się czyta

Książkę świetnie się czyta

Pokaż mimo to


Na półkach:

Na początku książka wydała mi się chaotyczna autor opisuje klika luźnych fragmentów ze swojej podróży jakieś przemyślenia, chce być błyskotliwy i dowcipny, ale np.” przemyślenia sedesowe „na wstępie o mało nie sprawiły, że książka wylądowałaby na dożywotnim zesłaniu w głębi mojej biblioteczki. Jednak postanowiłam jeszcze trochę powalczyć i naprawdę warto. Dalej autor skupia się już na tym, co mnie interesuje, czyli na wspaniałych miejscach, które odwiedził a przede wszystkim na ludziach, których spotyka a raczej spotykają, bo autor podróżuje z żona. I tutaj już zupełnie nie przeszkadza brak chronologii czy jak to możemy przeczytać w poprzednich opiniach chaos. Dla mnie ta książka to zbiór opowiadań, historii i przygód ubarwionych informacjami historycznymi. Całość podana w bardzo przystępny sposób bez zadęcia podróżniczego, i waśnie forma niezależnych opowiadań sprawia, że czyta sia tą książkę bardzo dobrze. Bo nie ma szans, aby znudzić się przydługim opisem a autor opisuje nam to, co wydawało mu się najciekawsze i najbardziej interesujące w jego podróży.

Na początku książka wydała mi się chaotyczna autor opisuje klika luźnych fragmentów ze swojej podróży jakieś przemyślenia, chce być błyskotliwy i dowcipny, ale np.” przemyślenia sedesowe „na wstępie o mało nie sprawiły, że książka wylądowałaby na dożywotnim zesłaniu w głębi mojej biblioteczki. Jednak postanowiłam jeszcze trochę powalczyć i naprawdę warto. Dalej autor skupia...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka bardzo mi się spodobała,autor w sposób łatwy do przyswojenia i zapamiętania opowiada nam o pierwszych wiekach historii polski.Wydarzenia przedstawione są przez pryzmat kobiet które żyły w tamtych czasach.
Można spierać się czy rola kobiet została wyolbrzymiona czy nie, na pewno większość informacji dotyczących panowania Mieszka I i Bolesława Chrobrego to domniemania, analizy i zlepki informacji z wielu nie zawsze wiarygodnych źródeł, ale dotyczy to nie tylko Kamila Janickiego ale wszystkich autorów publikacji na temat wczesnych dziejów Polski. Kamil Janicki przedstawia nam informacje historyczne które podane w sposób obdarty z delikatnej fabuły mogły by być trudną do przełknięcia dawką historycznych dat, imion postaci i miejsc których zapamiętanie dla laika mającego pierwszy kontakt z tak odległa historią mogło by zakończyć się po paru stronach. Dlatego uważam że wątek przewodni,kobiet o których często zupełnie zapominały karty historii to świetny pomysł a dla mnie osoby która nigdy wcześniej specjalnie nie interesowała się tą tematyką ta książka to początek publikacji na temat historii Polski.

Książka bardzo mi się spodobała,autor w sposób łatwy do przyswojenia i zapamiętania opowiada nam o pierwszych wiekach historii polski.Wydarzenia przedstawione są przez pryzmat kobiet które żyły w tamtych czasach.
Można spierać się czy rola kobiet została wyolbrzymiona czy nie, na pewno większość informacji dotyczących panowania Mieszka I i Bolesława Chrobrego to...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Naprawdę dobra lektura dla wszystkich którzy są ciekawi świata.Przeczytałam tę książkę przed wyjazdem do Neapolu,nie miałam czasu na przekopywanie się przez suche dane z przewodników turystycznych,szukałam czegoś co w szybki i przyjemny sposób przybliży mi to miasto choć na tyle żeby złapać jakiś punkt zaczepienia,żeby po przylocie nie poczuć się zagubionym z pytaniem od czego zacząć.I wiecie co...po przylocie poczułam się jak bym wróciła do Neapolu po paru latach. Opisy w książce tworzą obraz miasta w sposób który szybko zapada w pamięć,spacerując uliczkami miasta miała wrażenie że gdzieś za mną Dorota Ceran podpowiada mi gdzie iść i co warto zobaczyć.Spotykając w pociągach grających cyganów pierwsza myśl...no tak,to oczywiste tam ma być.Dorota Ceran pisze w swojej książce nie tylko o ciekawych miejscach które warto zobaczyć ale przede wszystkim o ludziach którzy tworzą to miasto i nadają mu indywidualny i niepowtarzalny charakter.A Ci czytelnicy którzy nie wybierają się do Neapolu dzięki tej książce na pewno poczują się jakby te parę godzin spędzonych na czytaniu " Smutku nie cenią w Neapolu" spędzili spacerując po tym wspaniałym mieście.

Naprawdę dobra lektura dla wszystkich którzy są ciekawi świata.Przeczytałam tę książkę przed wyjazdem do Neapolu,nie miałam czasu na przekopywanie się przez suche dane z przewodników turystycznych,szukałam czegoś co w szybki i przyjemny sposób przybliży mi to miasto choć na tyle żeby złapać jakiś punkt zaczepienia,żeby po przylocie nie poczuć się zagubionym z pytaniem od...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Wspaniała książka,opowiadająca o Chinach jakich nie znaliśmy z pięknych zdjęć,reportaży ,migawek w programach publicystyczno-informacyjnych.Gorąco polecam.

Wspaniała książka,opowiadająca o Chinach jakich nie znaliśmy z pięknych zdjęć,reportaży ,migawek w programach publicystyczno-informacyjnych.Gorąco polecam.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Pierwszy raz sięgnęłam po książkę Pan Beaty i niestety ogromne rozczarowanie, przede wszystkim jak na książkę o podróżach bardzo mało faktów, opisu miejsc,zwyczajów,rzetelnych informacji które mogą przybliżyć nam Indie.Autorka skupia się w 90 % na sobie , swoich przemyśleniach i tym jak ona odbiera dane miejsce. Również często powtarzające się Aaaaaaaaaaaaa jest delikatnie mówiąc irytujące. Jako pisarka i felietonistka Pani Beata na pewno potrafi nakreślić piórem w bardziej błyskotliwy sposób swój strach,szok czy tez inne odczucia. Mimo to szanuje jej sposób myślenia ,otwartość i szacunek do innych które często są podkreślane w tej książce i mogły by stanowić wspaniałe uzupełnienie tej opowieści a nie prawie 100 % wypełnienie.

Pierwszy raz sięgnęłam po książkę Pan Beaty i niestety ogromne rozczarowanie, przede wszystkim jak na książkę o podróżach bardzo mało faktów, opisu miejsc,zwyczajów,rzetelnych informacji które mogą przybliżyć nam Indie.Autorka skupia się w 90 % na sobie , swoich przemyśleniach i tym jak ona odbiera dane miejsce. Również często powtarzające się Aaaaaaaaaaaaa jest delikatnie...

więcej Pokaż mimo to