Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak każda pierwsza książka opisująca dany temat tak i ta ma jedna zaletę. Jest pierwsza. I to by było wszystko co można o niej powiedzieć pozytywnego. Z reguły termin przydatności takich pozycji liczy się w miesiącach.

Jak każda pierwsza książka opisująca dany temat tak i ta ma jedna zaletę. Jest pierwsza. I to by było wszystko co można o niej powiedzieć pozytywnego. Z reguły termin przydatności takich pozycji liczy się w miesiącach.

Nie jest to w żadnym wypadku książka historyczna tylko "publicystyka" i to z tych topornych. Teza której podporządkowany jest cały wywód brzmi: "Bombardowania to czyste zło, wszyscy którzy się za nie brali to zbrodniarze ze szczególnym uwzględnieniem Brytyjczyków i Amerykanów". I tak nie mylicie się, Japończycy i Niemcy nie zostali tutaj ujęci. Autor dobiera cytaty historyczne wyjątkowo jednostronnie, a do tego uzupełnia argumentację posiłkując się literaturą popularną, traktując zresztą oba te źródła z równą powagą. Dodatkowo zabawią się jeszcze na koniec w futurologa, a że książka powstała 24 lata temu to możemy łatwo skonfrontować jego przepowiednie z rzeczywistością. Wychodzi słabo. Generalnie strata czasu.

Nie jest to w żadnym wypadku książka historyczna tylko "publicystyka" i to z tych topornych. Teza której podporządkowany jest cały wywód brzmi: "Bombardowania to czyste zło, wszyscy którzy się za nie brali to zbrodniarze ze szczególnym uwzględnieniem Brytyjczyków i Amerykanów". I tak nie mylicie się, Japończycy i Niemcy nie zostali tutaj ujęci. Autor dobiera cytaty...

Jak na rekomendację Pulitzera książka ewidentnie mnie rozczarowała. Niby ma wszystko co trzeba, ale całość jest schematyczna, przewidywalna i momentami nudnawa.

Jak na rekomendację Pulitzera książka ewidentnie mnie rozczarowała. Niby ma wszystko co trzeba, ale całość jest schematyczna, przewidywalna i momentami nudnawa.