Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść wydaje się być aktualna przede wszystkim z psychologicznego punktu widzenia. Postać Juliana jest autentyczna, droga jaką przechodzi od bycia szykanowanym przez ojca do zawrócenia w głowie Matyldzie i zaistnienia na "salonach", choć żyjemy w zupełnie innym świecie, z powodzeniem da się odnieść do drogi ambitnego, inteligentnego, przystojnego chłopca z prowincji pragnącego odnieść sukces w wielkim mieście XXI wieku.
Psychologia postaci, szczególnie relacji Juliana z kobietami jest nakreślona z wielkim wyczuciem. Stendhal wspaniale odczytuje myśli kobiety kochającej. Romanse są naprawdę burzliwe i wiarygodne. Kochankowie mierzą swoje siły, nieustannie mocują się by zachować godność, a przez pęta kanonów zachowań przedziera się nieujarzmione uczucie.
Czegoś mi jednak w tej książce brakowało, by uznać ją za wybitną. Jestem pod wrażeniem kunsztu pisarskiego Stendhala, nie mogę jednak ustawić powieści na najwyższej półce. Być może była nieco zbyt przewidywalna, zabrakło mocniejszych akcentów, albo ich nie odczułem.
P.S. Jakkolwiek daleko mi do bycia uszczypliwym w stosunku do innych czytelników, dziwi mnie gdy traktują autora jak osobę, która ma im dać emocje, napięcie, rozrywkę, jednocześnie niewiele wymagając od siebie. To, że się nudzimy czytając powieść może być naszą winą, nie pisarza. Nie mam tutaj na myśli żadnego konkretnego użytkownika, chcę jedynie zwrócić uwagę na problem.

Powieść wydaje się być aktualna przede wszystkim z psychologicznego punktu widzenia. Postać Juliana jest autentyczna, droga jaką przechodzi od bycia szykanowanym przez ojca do zawrócenia w głowie Matyldzie i zaistnienia na "salonach", choć żyjemy w zupełnie innym świecie, z powodzeniem da się odnieść do drogi ambitnego, inteligentnego, przystojnego chłopca z prowincji...