Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przemysł filmowy w naszym kraju kuleje, nikogo nie trzeba o tym przekonywać. Ale czy tak samo jest z autorami rodzimych książek? Do tej pory tak myślałam. Co polskie to słabe i nie warto do tego zaglądać, ach jakże się myliłam! Ta lektura jest dla mnie zachętą i nadzieją na ojczyste utwory. "Pierwszą na liście" nie przeczytałam a pochłonęłam, a w zasadzie to ona pochłonęła mnie. ;)
Karolina "Ina" wiedzie samotne życie. Uważa, że z wyboru, ale tak naprawdę to los rzucił jej takie kości, a ona po prostu je wzięła. Kobieta nie chce zobowiązań, nie chce rodziny, nie chce prawdziwego domu. Limit cierpień, które jest wstanie znieść został wyczerpany. I własnie wtedy do jej drzwi puka Karola - nieznajoma nastolatka, aby oznajmić Inie, iż jest pierwsza na liście. Kobieta pojęcia nie ma o co może chodzić, ale dziennikarski instynkt każe dziewczynę wpuścić.
Tak rozpoczyna się podróż do przeszłości, do trudnych wspomnień Karoliny. Nastolatka, która siedzi na kanapie okazuje się córką Patrycji i Piotra - przyjaciółki z przed dwudziestu lat i niedoszłego męża kobiety. Cienie młodzieńczych wspomnień czasami bolą i jak się można domyślić Inę szczególnie. Zdrada tak bliskich osób może zniszczyć człowieka. Kiedyś przeczytałam, że ten sam podmuch wiatru jeden płomień gasi a drugi wzmacnia. Którym płomieniem okazała się Karolina? I po co właściwie 17 letnia Karola ją odnalazła?
Ta książka to opowieść o silnych i dobrych kobietach. O okrutnym losie, który nieskończenie wystawia nas na próby i udowadnia, że zawsze może być gorzej. Ale nawet po najgorszej burzy zawsze przychodzi słońce, choćby miało minąć nawet dwadzieścia lat. Dużo? Może i dużo, ale podobno życie zaczyna się po czterdziestce! ;)
Lekturę czytamy z punktu widzenia czterech kobiet: Iny, Karoli, Grażyny i Róży. Poznajemy je i podziwiamy. Od każdej zabieramy coś dla siebie, coś co daje nam nadzieję na lepsze jutro.
"Pierwsza na liście" to książka wyjątkowa, warta przeczytania po raz drugi, trzeci i czwarty. Warta kupna i postawienia na honorowym miejscu półki.
http://stowarzyszeniepapierowychksiazek.blogspot.com/

Przemysł filmowy w naszym kraju kuleje, nikogo nie trzeba o tym przekonywać. Ale czy tak samo jest z autorami rodzimych książek? Do tej pory tak myślałam. Co polskie to słabe i nie warto do tego zaglądać, ach jakże się myliłam! Ta lektura jest dla mnie zachętą i nadzieją na ojczyste utwory. "Pierwszą na liście" nie przeczytałam a pochłonęłam, a w zasadzie to ona pochłonęła...

Ta książka otwiera oczy na okropności tego świata. Refleksyjna i wyjątkowa. Zdecydowanie polecam.

Ta książka otwiera oczy na okropności tego świata. Refleksyjna i wyjątkowa. Zdecydowanie polecam.

Podróże kształcą nawet jeśli nie są odbyte przez nas samych. Beata Pawlikowska edukuje czytelnika a przy tym zachęca do sięgnięcia po kolejną pozycję dzięki temu nienagannemu stylowi. Książka krótka i łatwa w odbiorze. Bez wątpienia polecam.

Podróże kształcą nawet jeśli nie są odbyte przez nas samych. Beata Pawlikowska edukuje czytelnika a przy tym zachęca do sięgnięcia po kolejną pozycję dzięki temu nienagannemu stylowi. Książka krótka i łatwa w odbiorze. Bez wątpienia polecam.