Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fredrik Backman jak nikt inny potrafi pokazywać, że nic nie jest czarno- białe, pokazuje wszystkie możliwe odcienie przemocy, przyjaźni, pasji.

Podobnie jak w pierwszej części, akcja książki rozwija się bardzo powoli. Ale, w książkach Fredrika Backmana nic nie jest przypadkowe, bez tego wprowadzenia nie zrozumieliśmy, kim tak naprawdę są członkowie "Grupy" - chuliganami, najwierniejszymi kibicami drużyny a może trochę jednym i drugim?

Fredrik Backman jak nikt inny potrafi pokazywać, że nic nie jest czarno- białe, pokazuje wszystkie możliwe odcienie przemocy, przyjaźni, pasji.

Podobnie jak w pierwszej części, akcja książki rozwija się bardzo powoli. Ale, w książkach Fredrika Backmana nic nie jest przypadkowe, bez tego wprowadzenia nie zrozumieliśmy, kim tak naprawdę są członkowie "Grupy" - chuliganami,...

Akcja książki rozwija się stosunkowo powoli, przez ponad połowę książki stopniowo poznajemy bohaterów, wtapiamy się w atmosferę miasteczka. Początkowo, pojedyńcze sceny wydawały mi się stosunkowo nużące, ale gdy dobrnęłam do punktu kulminacyjnego, każdą stronę czytałam z zapartym tchem, a wprowadzenie nadało sens i głębię każdej późniejszej sceny.

Już nie mogę się doczekać przeczytania kolejnej części tej historii.

Akcja książki rozwija się stosunkowo powoli, przez ponad połowę książki stopniowo poznajemy bohaterów, wtapiamy się w atmosferę miasteczka. Początkowo, pojedyńcze sceny wydawały mi się stosunkowo nużące, ale gdy dobrnęłam do punktu kulminacyjnego, każdą stronę czytałam z zapartym tchem, a wprowadzenie nadało sens i głębię każdej późniejszej sceny.

Już nie mogę się...

Zbieramy fragmenty opowieści tak skomplikowanej jak tytułowy Apeirogon - obraz widziany oczami zwykłego człowieka a nie z czołgu czy zza biurka polityka. Obserwujemy ptaki na palestyńskim niebie by za chwile przenieść się do pustych domów w którym już nie ma Abir i Smadar, widzimy oczami wyobraźni cukierki Abir kupione chwilę przed śmiercią i słyszymy muzykę z walkmana Smadar, której słuchała przed zamachem, uczestniczymy w wykładach Ramiego i Bassama i obserwujemy ich walkę z chęcią obustronnej zemsty ich rodaków.

Wszystko to daje nam jedyną w swoim rodzaju opowieść o konflikcie izralelsko-palestyńskim którego rozwiązanie tylko z pozoru wydaje się oczywiste.

Zbieramy fragmenty opowieści tak skomplikowanej jak tytułowy Apeirogon - obraz widziany oczami zwykłego człowieka a nie z czołgu czy zza biurka polityka. Obserwujemy ptaki na palestyńskim niebie by za chwile przenieść się do pustych domów w którym już nie ma Abir i Smadar, widzimy oczami wyobraźni cukierki Abir kupione chwilę przed śmiercią i słyszymy muzykę z walkmana...

Książka mimo tego, że ma już niemal 100 lat nie zestarzała się ani trochę. W fascynujący sposób opisuje nie tylko historię Scarlet, tego jak przeistoczyła się z dziewczynki w kobietę, ale przede wszystkim przedstawia sposób myślenia mieszkanców Południa Stanów Zjednoczonych, pozwala poznać ich ideały, nastawienie do osób czarnoskórych, czy kobiet.

Sposób pisania autorki pozwala się zanurzyć bez miary w opisywane wydarzenia, usłyszeć jak szeleszczą suknie kobiet tamtych czasów, poczuć wiatr z pól bawełny i nostalgię południowców ,,za tym co minione".

Książka mimo tego, że ma już niemal 100 lat nie zestarzała się ani trochę. W fascynujący sposób opisuje nie tylko historię Scarlet, tego jak przeistoczyła się z dziewczynki w kobietę, ale przede wszystkim przedstawia sposób myślenia mieszkanców Południa Stanów Zjednoczonych, pozwala poznać ich ideały, nastawienie do osób czarnoskórych, czy kobiet.

Sposób pisania autorki...

Niezwykle oryginalny sposób opowieści o holokauście. Dzięki graficznemu przedstawieniu bohaterów w postaci zwierząt czytelnik ma wrażenie, że wydarzenia toczą się w bliskim ale jakby równoległym nam świecie co do którego tylko wydaje nam się, że nie przynależymy, ale tak naprawdę historia dzieje się tuż obok i może dotknąć nas każdego dnia.

Niezwykle oryginalny sposób opowieści o holokauście. Dzięki graficznemu przedstawieniu bohaterów w postaci zwierząt czytelnik ma wrażenie, że wydarzenia toczą się w bliskim ale jakby równoległym nam świecie co do którego tylko wydaje nam się, że nie przynależymy, ale tak naprawdę historia dzieje się tuż obok i może dotknąć nas każdego dnia.

Historia opowiedziana w książce jest z pewnością bardzo poruszająca, możemy wyciągnąć z niej wiele lekcji na temat toksycznych relacji między rodzicami a dziećmi czy między kobietą a mężczyzną. Ale czy to czyni książkę bardzo dobrą? Czasem mam wrażenie, że jej sukces leży w bardzo chwytliwym i kontrowersyjnym tytule a jednocześnie język tak samo jak i forma książki wydają mi się stosunkowo banalne a poszczególne epizody z życia głównej bohaterki są opowiedziane zbyt powierzchownie.

Historia opowiedziana w książce jest z pewnością bardzo poruszająca, możemy wyciągnąć z niej wiele lekcji na temat toksycznych relacji między rodzicami a dziećmi czy między kobietą a mężczyzną. Ale czy to czyni książkę bardzo dobrą? Czasem mam wrażenie, że jej sukces leży w bardzo chwytliwym i kontrowersyjnym tytule a jednocześnie język tak samo jak i forma książki wydają...

Z coraz większym zaciekawieniem sięgam po pozycje opisujące przełomowe chwile w historii współczesnej z perspektywy autorów nie będących częścią szeroko rozumianego ,,Świata północy" / "Świata białego człowieka". Dają mi one niemal nowe oczy z którymi przyglądam sie dziejom historii i coraz mniej wierzę, że żyjemy w jedynym właściwym porządku.

Dzieło Achebe daje nam piękny ale i niebaśniowy opis kultury jednego z rdzennych afrykańskich plemion. Czytamy o ludziach z własną kulturą i wierzeniami, które zostały niemal zadeptane przez białego człowieka, siłą wkraczającego w ich świat. Książka pokazuje inny od znanego nam obraz misjonarzy. Dowiadujemy się, że religia po raz kolejny została wykorzystana jedynie jako narzędzie do eliminacji innych kultur a praca misjonarza miała służyć przede wszystkim celom politycznym a nie duchowym.

Książka nie daje nam gotowych odpowiedzi na to czy wkroczenie kultury europejskiej było jednoznacznie złe czy dobre i pozwala nam na refleksję czy mamy prawo ingerować w inne społeczeństwa nawet jeśli poza naszymi korzyściami mogłoby to choćby częściowo poprawić poziom życia jego członków.

Z coraz większym zaciekawieniem sięgam po pozycje opisujące przełomowe chwile w historii współczesnej z perspektywy autorów nie będących częścią szeroko rozumianego ,,Świata północy" / "Świata białego człowieka". Dają mi one niemal nowe oczy z którymi przyglądam sie dziejom historii i coraz mniej wierzę, że żyjemy w jedynym właściwym porządku.

Dzieło Achebe daje nam...

Niezwykła historia rewolucji islamskiej z perspektywy dziecka. Na dodatek specyficzna narracja w formie komiksu pozwala zbliżyć się do bohaterów i w pełni zaangażować się w ich historię.

Polecam każdemu szukującemu nowego spojrzenia nie tylko na wojnę i religię ale także literaturę.

Niezwykła historia rewolucji islamskiej z perspektywy dziecka. Na dodatek specyficzna narracja w formie komiksu pozwala zbliżyć się do bohaterów i w pełni zaangażować się w ich historię.

Polecam każdemu szukującemu nowego spojrzenia nie tylko na wojnę i religię ale także literaturę.

Przeczytałam większość książek Kapuścińskiego i z tej perspektywy pozycja ta jest dla mnie ciekawym przykładem rozwoju pisarstwa tego pisarza. Ale dla osoby z zewnątrz jest to zbiór bardzo przeciętnych reportaży. Może czasem po prostu warto uszanować decyzje autora o nie publikowaniu w formie książkowej danych pozycji bo może nie były one wystarczająco dobre?

Przeczytałam większość książek Kapuścińskiego i z tej perspektywy pozycja ta jest dla mnie ciekawym przykładem rozwoju pisarstwa tego pisarza. Ale dla osoby z zewnątrz jest to zbiór bardzo przeciętnych reportaży. Może czasem po prostu warto uszanować decyzje autora o nie publikowaniu w formie książkowej danych pozycji bo może nie były one wystarczająco dobre?

Interesująca historia, poszczególne sceny łatwe do zrozumienia nawet dla osób niegrajacych w szachy. W mojej opinii postać jest ukazana bardziej wiarygodnie niż w serialu.

Interesująca historia, poszczególne sceny łatwe do zrozumienia nawet dla osób niegrajacych w szachy. W mojej opinii postać jest ukazana bardziej wiarygodnie niż w serialu.

Fascynująca historia rodzinna z której w przyjemny sposób możemy poznać sytuację geopolityczną z punktu widzenia Japonii i Korei.

Fascynująca historia rodzinna z której w przyjemny sposób możemy poznać sytuację geopolityczną z punktu widzenia Japonii i Korei.

Po tę pozycję zdecydowałam się sięgnąć z uwagi na wieloletnie zainteresowanie reportażami, fascynacją dziełami Ryszarda Kapuścińskiego a także uznaniem dla poprzednich książek Mariusza Szczygła. Jednakże książka ta bardzo mnie zawiodła. Czytając ją miałam wrażenie, że mam do czynienia nie z dziełem znanego pisarza, ale z napisaną na szybko pracą magisterską będącą zlepkiem różnych cytatów, nieprzemyślaną strukturą i zbyt prostym językiem.

Ponadto autor traktuje czytelnika z góry, niemalże jako żółtodzioba świata literatury (podczas gdy zakładam, że grupą docelową tej pozycji są fascynaci gatunku lub przyszli reportażyści). Jakby tego było mało autor sam siebie uważa za mistrza reportażu, na co najlepszym przykładem są rady ,,jak pisać reportaże", na przykadzie własnych tekstów.

Po tę pozycję zdecydowałam się sięgnąć z uwagi na wieloletnie zainteresowanie reportażami, fascynacją dziełami Ryszarda Kapuścińskiego a także uznaniem dla poprzednich książek Mariusza Szczygła. Jednakże książka ta bardzo mnie zawiodła. Czytając ją miałam wrażenie, że mam do czynienia nie z dziełem znanego pisarza, ale z napisaną na szybko pracą magisterską będącą zlepkiem...

Opis wojny w Wietnamie z perspektywy środka, pozornie chaotyczny zestaw wspomnień z pojedyńczych akcji dających podstawę do końcowej części w której autor skupia się już na opisie sytuacji i emocjach towrzyszących korespondentom wojennym. Zanim sięgniesz po tę książkę polecam najpierw pozycje opisujące tę wojnę z lotu ptaka, dadzą Ci one bazę do lepszego zrozumienia dzieła Herra.

Opis wojny w Wietnamie z perspektywy środka, pozornie chaotyczny zestaw wspomnień z pojedyńczych akcji dających podstawę do końcowej części w której autor skupia się już na opisie sytuacji i emocjach towrzyszących korespondentom wojennym. Zanim sięgniesz po tę książkę polecam najpierw pozycje opisujące tę wojnę z lotu ptaka, dadzą Ci one bazę do lepszego zrozumienia dzieła...

Tiziano Terzani odkrywa przed nami, że nawet jeśli większość świata jest pochłonięta konsumpcją i pogonią za pieniądzem to wciąż jest w nim miejsce na odrobinę magii. Na świat astrologii i wierzeń Azji Terzani patrzy z szacunkiem nie tracąc przy tym dystansu, co pozwala nam lepiej spojrzeć na świat jego oczami.

Tiziano Terzani odkrywa przed nami, że nawet jeśli większość świata jest pochłonięta konsumpcją i pogonią za pieniądzem to wciąż jest w nim miejsce na odrobinę magii. Na świat astrologii i wierzeń Azji Terzani patrzy z szacunkiem nie tracąc przy tym dystansu, co pozwala nam lepiej spojrzeć na świat jego oczami.

Wiele osób w Polsce łącznie ze mną sięga po te pozycje motywowani chęcią zrozumienia fenomenu zwycięstwa Pisu na przykładzie Trumpa w USA. Jednakże trzeba pamiętać, że to co postrzegane jest za prawicę w naszym kraju nie równa się definicji prawicy w USA. Autorka skupia się w dużej mierze na niechęci zwolenników republikanów do ekologii i przywiązanie do religii co istotnie pokrywa się z poglądami tzw. pisowców ale duża cześć książki stanowi także sprzeciw republikanów wobec pakietów socjalnych które przecież są jedna z podstaw zwycięstwa prawicowego rzadu w PL.

Podsumowując ciekawa pozycja ale można ja odnosić wyłącznie do tradycji republikańskich w USA.

Wiele osób w Polsce łącznie ze mną sięga po te pozycje motywowani chęcią zrozumienia fenomenu zwycięstwa Pisu na przykładzie Trumpa w USA. Jednakże trzeba pamiętać, że to co postrzegane jest za prawicę w naszym kraju nie równa się definicji prawicy w USA. Autorka skupia się w dużej mierze na niechęci zwolenników republikanów do ekologii i przywiązanie do religii co istotnie...

Jak wiele innych osób poszukiwałam wyjaśnienia tego co doprowadziło do dramatu rozgrywającego się w Afganistanie w sierpniu 2021 roku. Chciałam lepiej poznać historię Afgańczyków i zrozumieć rolę zachodu w historii ich kraju. A przede wszystkim , chciałam zrozumieć dlaczego talibowie wygrali po raz kolejny.

Z tego też powodu sięgnęłam po książkę Jagielskiego. Jednakże, swój cel osiągnęłam jedynie częściowo. Dzięki książce mam poczucie, że teraz wiem więcej, potrafię rozróżnić mudżahedinów od talibów, poznałam postać Masuda. Jednak, czegoś mi zabrakło, w natłoku faktów i nazwisk nie potrafiłam odnaleźć esencji książki, zrozumieć czym naprawdę jest Afganistan.

Jak wiele innych osób poszukiwałam wyjaśnienia tego co doprowadziło do dramatu rozgrywającego się w Afganistanie w sierpniu 2021 roku. Chciałam lepiej poznać historię Afgańczyków i zrozumieć rolę zachodu w historii ich kraju. A przede wszystkim , chciałam zrozumieć dlaczego talibowie wygrali po raz kolejny.

Z tego też powodu sięgnęłam po książkę Jagielskiego. Jednakże, ...

Ciekawa, dogłębna analiza o skutkach złego gospodarowania przestrzenia na życie każdego z nas.

Ciekawa, dogłębna analiza o skutkach złego gospodarowania przestrzenia na życie każdego z nas.