Owo dzieło często określa się jako jeden z pierwszych podręczników historii filozofii. Ciężko jednak pozytywnie ocenić warstwę merytoryczną, gdyż wiele informacji tu zawartych sam autor traktuje z przymrużeniem oka, inne pomieszane są z plotkami, jeszcze inne są błędne, w rozeznaniu czego pomagają użyteczne przypisy.

Największą wadą jednak jest to, że oprócz wyjątków, przy większości postaci dostajemy tylko imię, przybliżoną datę urodzin i śmierci, rodziców, zawód, wskazanie nauczycieli, garść luźnych, charakterystycznych powiedzonek, spis tytułów dzieł, fragmenty listów i testamentów. Ogólna charakterystyka filozoficznych nurtów to zdawkowy opis, który niewiele mówi.

Zatem jeśli ktoś szuka wiadomości z historii filozofii to się srogo zawiedzie. Jedyne co ta książka ma do zaoferowania, to luźne maksymy i śmieszne ciekawostki, które raczej wyglądają jak dowcip oponentów, mający zdyskredytować nielubianego filozofa (albo dowcip zwolenników, mający wychwalić lubianego).

---------------------------------------------------

„Ale zaufanie do jego [Diogenesa L.] krytycyzmu historycznego maleje wobec takich faktów, jak poważne traktowane zmyślonej plotki o dwóch żonach Sokratesa”.

[Solon z Salaminy] „Mówił, że mowa jest zwierciadłem czynów; że królem jest ten, kto jest najsilniejszy i najzdolniejszy; że prawa są podobne do pajęczyny: jeżeli bowiem dostanie się do niej stworzenie małe i słabe, nie może się wydostać, ale stworzenie większe rozerwie ją i spokojnie poleci dalej”.

„Ręcz za kogoś, a nieszczęście pewne”. Chilon.

"Nic godnego wiary nie powie język tego, kto ma w duszy myśli wahające się i niepewne" Pittakos z Mityleny

„[Bias] Zapytany przez bezbożnego człowieka, co to jest pobożność, milczał, a kiedy tamten zapytał go o przyczynę milczenia, odpowiedział: Milczę, bo pytasz o rzeczy, które ciebie wcale nie obchodzą”.

„Myzon mawiał, że nie ze słów trzeba wnioskować o rzeczach, ale z rzeczy należy dochodzić słów: nie dla słów bowiem są rzeczy, ale słowa dla rzeczy”.

„Zmianom podlegają tylko części, całość zaś jest niezmienna”. Anaksymander

„Tak np., kiedy Aleksinos zapytał go: „Czy przestałeś bić swojego ojca?”, Menedemos odpowiedział: „Ani go nie biłem, ani nie przestałem”. Kiedy zaś Aleksinos zauważył, że na pytanie trzeba odpowiedzieć jednoznacznym „tak” lub „nie”, Menedemos powiedział: „Byłbym głupi, gdybym stosował się do waszych praw, kiedy już na progu mogę się im przeciwstawić”.

„Rzecz znamienna – poeci, biorąc się do prozy, osiągają dobre wyniki, gdy natomiast prozaicy chcą wystąpić w roli poetów, ponoszą klęskę; najlepszy dowód, że proza jest dziełem natury, poezja – sztuki”.

„Arkesilaos unikał z reguły dyskusji przy winie; a gdy Aridelos poprosił go, aby zabrał głos na temat poruszonego przezeń zagadnienia, odpowiedział: „Szczególną zaletą filozofii jest właśnie to, że potrafi wybrać odpowiednią porę dla każdej rzeczy”.
„Opowiadano o nim inną jeszcze zabawną anegdotę: gdy ktoś go zapytał, dlaczego uczniowie z innych szkół przychodzą do Epikura, a nigdy na odwrót, opowiedział: „Bo mężczyzna może się stać eunuchem, ale eunuch nie może stać się mężczyzną”.

[Antystenes z Aten]
„Utrzymywał, że państwa giną wtedy, kiedy nie umieją odróżnić ludzi złych od dobrych”.
„Doradzał Ateńczykom, aby uchwalili przez głosowanie, że osły mają być końmi; a kiedy mu odpowiedziano, że to niedorzeczne, odparł: „A przecie i wasi generałowie, w rzeczywistości zupełnie niekompetentni, są dowódcami tylko na mocy głosowania”.

[Diogenes z Synopy]
„Gdy go zapytano, co mu dała filozofia, odpowiedział: „Jeżeli nawet nic innego, to w każdym razie to, że jestem przygotowany na wszelkiego rodzaju los”.
„...mawiał, że jest właściwością bogów nie potrzebować niczego, a właściwością ludzi, którzy chcą być im podobni, potrzebować niewiele”.

[Stoicy]
„Miłość rodziców ku dzieciom uważają za uczucie naturalne, którego nie znają jednak ludzie źli”.

[Teano, żona Pitagorasa] „Zapytana podobno raz „W ile dni po stosunku z mężczyzną kobieta powinna być uważana za czystą” – odpowiedziała: „Po stosunku ze swoim mężem od razu, po stosunku z obcym nigdy”.

„… a jeśli mówi, że był kimś, kiedy nie był, to jest nikim kiedy jest”.

[Empedokles]
„Mieszkańcy Akragas żyją tak, jakby mieli jutro umrzeć, domy zaś budują tak, jakby mieli żyć wiecznie”.

[Ksenofanes z Kolofonu] „Gdy Empedokles powiedział mu, że trudno jest znaleźć mędrca, odparł: „Bo kto chce rozpoznać mędrca, sam musi być mądry”.

Owo dzieło często określa się jako jeden z pierwszych podręczników historii filozofii. Ciężko jednak pozytywnie ocenić warstwę merytoryczną, gdyż wiele informacji tu zawartych sam autor traktuje z przymrużeniem oka, inne pomieszane są z plotkami, jeszcze inne są błędne, w rozeznaniu czego pomagają użyteczne przypisy.

Największą wadą jednak jest to, że oprócz wyjątków, przy...