rozwińzwiń

Historia filozofii starożytnej. Tom I: Od początków do Sokratesa

Okładka książki Historia filozofii starożytnej. Tom I: Od początków do Sokratesa Giovanni Reale
Okładka książki Historia filozofii starożytnej. Tom I: Od początków do Sokratesa
Giovanni Reale Wydawnictwo: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Cykl: Historia filozofii starożytnej G. Reale (tom 1) filozofia, etyka
498 str. 8 godz. 18 min.
Kategoria:
filozofia, etyka
Cykl:
Historia filozofii starożytnej G. Reale (tom 1)
Tytuł oryginału:
Dalle origini a socrate
Wydawnictwo:
Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Data wydania:
1993-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1993-01-01
Liczba stron:
498
Czas czytania
8 godz. 18 min.
Język:
polski
ISBN:
8322803397
Tłumacz:
Edward Iwo Zieliński, Marcin Podbielski
Tagi:
Filozofia historia filozofii filozofia przedsokratejska
Średnia ocen

7,6 7,6 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki Dialog o wartości człowieka Giovanni Reale, Angelo Scola
Ocena 6,5
Dialog o warto... Giovanni Reale, Ang...
Okładka książki Czy dusza istnieje? Między nauką a wiarą Vittorino Andreoli, Gianfranco Ravasi, Giovanni Reale
Ocena 6,0
Czy dusza istn... Vittorino Andreoli,...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,6 / 10
79 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
627
559

Na półkach: ,

Niezwykle przystępna, spójna i ciekawie przedstawiona historia filozofii starożytnej.
Czym różni się od innych tego typu książek? Reale przenosi ciężar z przedstawiania «co» dany filozof myślał na «dlaczego» tak myślał. Dzięki temu wykład zamienia się w duchową podróż!

Fantastyczne wprowadzenie dla ucznia szkoły średniej (a nawet i szkoły podstawowej jeśli ma takie ambicje),studenta, laika, ale też i patentowanego „filozofa”, który zapomniał czym filozofia jest i skąd się wzięła.

Podoba mi się również podkreślenie różnicy między filozofią i współczesną nauką, oraz rozprawienie się z bzdurnym forsowaniem zabobonu, że filozofia narodziła się na Wschodzie, a Zachód ją ukradł.

Dobra charakterystyka pitagoreizmu. Wyważona i obiektywna typologia sofistów (trzy nurty: 1. sławni mistrzowie pierwszego pokolenia, jeszcze godni szacunku, 2. Eryści amoraliści, 3. Politycy-sofiści antymoralni degeneraci). Genialna charakterystyka myśli Sokratesa i oddzielenie jej od platonizmu.

Jeśli „Historia filozofii” Tatarkiewicza była dla kogoś zbyt trudna i surowa, to powinien sięgnąć po Realego.

Jeśli ktoś nie jest przekonany do „narracji” Realego i chciałby posądzić go o własne projekcje i pisanie pod tezę*, to może sięgnąć po Pierra Hadota „Czym jest filozofia starożytna?”. A jeśli nadal będzie miał problem z faktami, to powinien uświadomić sobie, że problem tkwi w nim samym.

* Prawda prosta jak drut: Cała mądrość należy do Boga. Człowiek nie może być mądry, więc pozostaje mu jedynie kochać mądrość Boga, której On nam tylko użycza. Konsekwencją tego jest konkluzja, że ateizm jest głupotą, a głupota powiązana jest z pychą – co między innymi jest przyczyną niemożności zrozumienia przez ateistę że błądzi, oraz przyczyną tego, iż we własnych oczach jest mądry, wykształcony i „otwarty na prawdę”, „wolny od indoktrynacji” XD (dojaśniam: można być bardzo inteligentnym, posiadać specjalistyczną wiedzę, oczytanie, a jednak być przy tym głupim).

Oczywiście nie jest tak, że Reale jest całkowicie obiektywny, bo to definicyjnie nie jest możliwe (podmiot nie może przestać być podmiotem) i z pewnymi szczegółami można dyskutować – ale ta seria nie jest specjalistycznym wykładem i monografią każdego poszczególnego filozofa, a tylko (aż!) ogólnym wprowadzeniem do filozofii, której rdzeń i istota niezmiennie prowadzi od presokratyków (zwłaszcza Pitagorasa, Empedoklesa i Solona),przez Sokratesa, Platona i Arystotelesa, dalej przez stoików i Plotyna, aż do chrześcijaństwa! Nikt tu niczego nie wymyśla i nie zagarnia – wszystko spaja Jeden Bóg i Jego Święty Duch. Każdy, kto uprzednio przeczytał Pismo Święte, jest uderzony wspólną intuicją, która prowadziła starożytnych filozofów, zanim Jezus Chrystus pojawił się w historii świata – zupełnie tak, jakby przygotowywali oni ludzkość na jego przyjście.

-------------------------------------

„Filozofia pozostaje sobą jedynie wtedy, gdy i jak długo próbuje zmierzyć się z całością i usiłuje zarysować ten sens całości. Nauki szczegółowe natomiast powstały jako racjonalne rozważanie ograniczone do części lub wycinków rzeczywistości oraz wypracowały metody i techniki badawcze, które – ukształtowane stosownie do struktur owych części – mają wartość jedynie w odniesieniu do tych części, a w żaden sposób nie mogą być przydatne dla całości”.

„Uściślenie metod naukowych z konieczności zakłada ograniczenie pola zakresu badań i strukturalne uproszczenia. W konsekwencji zastosowanie albo roszczenie, by stosować metody nauk szczegółowych w filozofii (tzn. w badaniach dotyczących całości, jako że filozofią jest zawsze i jedynie – jak to powiedzieliśmy – rozważanie całości) prowadzi do powstania owego monstrum, które nazwaliśmy scjentyzmem”.

„Usiłowaliśmy możliwie najbardziej pokazać nie to, co filozofowie twierdzili, ale dlaczego tak uważali. Zbyt często rozmaite historie filozofii ograniczają się do pokazania, że taki a taki filozof tak a tak myślał, a nie mówią, dlaczego tak uważał, jak myśl ta wiąże się z tym wszystkim, co ją poprzedzało, w jaki sposób wpływa na myśl, która po niej się pojawiła. Kiedy się tego nie robi, pojęcia zostają oderwane od problemów, które je zrodziły, a oderwane pojęcia prowadzą niemal nieuchronnie do filozofowania sprowadzającego do wyjaśniania pojęć, pod adresem którego obecnie z tak wielu stron wysuwa się słuszne zarzuty”.

„Wracając jednak do wyżej poruszonego ogólnego zagadnienia teoretycznego, aby zamknąć wywód, z szacunku do Czytelnika dodajmy, że my sami przyjmujemy teoretyczne stanowisko neoklasyczne. Nie tyle dlatego, że uznajemy za swoje doktryny głoszone przez tego czy tamtego myśliciela klasycznego, ale dlatego, że wydaje się nam, iż metafizyczny wymiar filozofii głoszonej przez klasyków – jak o tym wyżej mówiliśmy – pozostaje jedynym wymiarem, który nadaje sens uprawianiu filozofii. Ktoś, recenzując nasze wcześniejsze prace, błędnie uznał, że stoimy na stanowisku arystotelesowsko-tomistycznym. Tymczasem nasza sympatia kieruje się raczej ku Platonowi, Plotynowi i Augustynowi, a w każdym razie ku sposobowi, w jaki ci filozofowie stawiają i rozwiązują problemy, a nie ku ich szczegółowym rozwiązaniom”.

„Ta Historia filozofii starożytnej nie będzie więc wyjałowioną rekonstrukcją, traktującą antycznych myślicieli jak muzealne eksponaty, które – przysypane pyłem wieków – nie mają już nic do powiedzenia. Tym zaś, którzy uważają (a takich obecnie jest naprawdę wielu),że filozofia starożytna jest tylko muzeum, zaś antyczni filozofowie eksponatami w tym muzeum, chcielibyśmy po prostu przypomnieć znakomitą dewizę napisaną przez Paula Valery’ego, którą można przeczytać nad wejściem do Muzeum antropologicznego w Paryżu; ona bowiem w kilku słowach dosięga sedna problemu i problem ten rozwiązuje:

To zależy od tego, kto przychodzi,
czy okażę się grobem czy skarbcem,
czy przemówię, czy też zamilknę
zależy tylko od ciebie
przyjacielu nie wchodź bez pragnienia".

„Uczeni wielokrotnie podkreślali, że religia jest strukturalnie powiązana z filozofią (Hegel powie wręcz, że religia w sposób wyobrażeniowy wyraża tę samą prawdę, którą filozofia wyraża w sposób pojęciowy). Jest to prawdą zarówno wtedy, gdy filozofia przejmuje z religii określone treści, jak i wówczas, kiedy filozofia próbuje kwestionować religię. W tym ostatnim wypadku kontestacja ciągle karmi się, a zatem jest uwarunkowana kwestionowanym przedmiotem”.

„Kultura jest właśnie u Greków całkowicie i w sposób wyjątkowo mocno rzucający się w oczy tym, czym zawsze będzie w każdym zdrowym życiu narodu, to znaczy jednocześnie owocem i warunkiem wolności”.

„Szkoły hellenistyczno-rzymskie będą bowiem zasadniczo dążyły do tego, by stworzyć ideał mędrca, to znaczy ideał takiego życia, które by zagwarantowało spokój ducha, szczęście, a problemy fizyki i logiki rozwiązywać będą jedynie dla potrzeb problematyki moralnej”.

„I ten, kto kocha mit, jest jakoś filozofem”. Arystoteles

„Sokrates zaś pierwszy sprowadził filozofię z nieba na ziemię, do miast, a nawet do domów i zmusił, ażeby badała życie i obyczaje oraz to, co dobre i złe”. Cyceron

„Tutaj musi nas uderzyć – pisze Jaeger – iż Sokrates u Platona, zarówno jak i u innych sokratyków, wypowiada stale słowo «dusza» ze szczególnym naciskiem, natarczywie, namiętnie, ba, jak zaklęcie. Nigdy przed nim żadne usta greckie nie wymawiały tego słowa w ten sposób. Czujemy to bardzo wyraźnie, że oto po raz pierwszy w dziejach kultury zachodniej stykamy się z czymś, co jeszcze i dziś w pewnych okolicznościach określamy za pomocą tego samego wyrazu […]. Znaczenie słowa «dusza» ma dla nas, skutkiem wielowiekowych powiązań kulturalnych, zawsze akcent etyczny lub religijny. Brzmi ono po chrześcijańsku, równie jak określenia «służba boża» albo «duszpasterstwo». Alle owego specyficznego znaczenia nabrało to słowo po raz pierwszy w protreptycznych naukach Sokratesa”.

„Jednym słowem «filozofia» Sokratesa jest i pozostaje ewangelią z tego świata”.

Niezwykle przystępna, spójna i ciekawie przedstawiona historia filozofii starożytnej.
Czym różni się od innych tego typu książek? Reale przenosi ciężar z przedstawiania «co» dany filozof myślał na «dlaczego» tak myślał. Dzięki temu wykład zamienia się w duchową podróż!

Fantastyczne wprowadzenie dla ucznia szkoły średniej (a nawet i szkoły podstawowej jeśli ma takie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
89
5

Na półkach:

Reale kilkukrotnie odpływa w

Reale kilkukrotnie odpływa w

Pokaż mimo to

avatar
466
312

Na półkach:

Chyba najlepsza pozycja z tego gatunku. Obszerne fragmenty z dzieł poszczególnych filozofów i ten klej, którym autor łączy poszczególne stanowiska. Naprawdę świetny utrwalacz myśli starożytnej.

Chyba najlepsza pozycja z tego gatunku. Obszerne fragmenty z dzieł poszczególnych filozofów i ten klej, którym autor łączy poszczególne stanowiska. Naprawdę świetny utrwalacz myśli starożytnej.

Pokaż mimo to

avatar
337
69

Na półkach: ,

Bardzo dobra i przystępna pozycja.

Bardzo dobra i przystępna pozycja.

Pokaż mimo to

avatar
128
128

Na półkach: ,

Historii filozofii najlepiej uczyć się chronologicznie, jak to z każdą historią bywa, toteż swoją przygodę należy w tym przypadku rozpocząć od dobrego podręcznika do starożytności. Polski czytelnik nie ma szczególnie wielkiego wyboru, jeśli chodzi o kompleksowy przewodnik po zachodniej filozofii starożytnej. Niektóre podręczniki traktują tylko o filozofii przedsokratejskiej (Kirk & Raven) ewentualnie przedplatońskiej (Gajda-Krynicka),obejmują zatem jedynie część starożytności. Jeśli zaś chodzi o ujęcie tematu w całości, najczęściej sugerowanym źródłem jest oczywiście Tatarkiewicz i jego pierwszy tom "Historii filozofii", traktujący właśnie o antyku, ale ten z kolei, mimo niezaprzeczalnej erudycji i wielopokoleniowych wpływów, ma swoje drobne mankamenty, na przykład względną skrótowość w serwowaniu informacji.

I z tego powodu 4-tomowa saga Realego o starożytności pozostaje nadal (stan na 2021 r.) niezwykle cenną, niemal niezastąpioną, pozycją na polskim rynku książkowym. Jest to kompleksowe omówienie całej zachodniej filozofii starożytnej począwszy od pierwszego filozofa, Talesa, przez okres klasyczny Platona i Arystotelesa aż po dzieje neoplatonizmu w pierwszych wiekach naszej ery. Każdy tom liczy sobie mniej więcej 500 - 600 stron, podzielony jest na części, a te z kolei na poszczególne sekcje, dzięki czemu można regularnie dawkować sobie tę wiedzę. Przy omawianiu danego filozofa Reale zaczyna od noty biograficznej, którą umieszcza w przypisach, tak aby dać czytelnikowi zarys życiorysu, wzmiankując też o pozostawionych dziełach lub źródłach na jego temat, później zaś tematycznie dzieli jego poglądy na ontologiczne, epistemologiczne, etyczne i tak dalej, i każdym z osobna się przygląda, jednocześnie wskazując między nimi powiązania, gdy takowe istnieją.

Cechą wykładów Realego jest Akuratność. Rozłożenie zakresu czasowego na 4 tomy (wszystkich jest ściśle rzecz biorąc 5, ale ostatni - piąty - tom zawiera jedynie przypisy i bibliografię) pozwoliło autorowi snuć opowieść w sposób - z jednej strony - wystarczająco obszerny, aby omówić wszystko, co najważniejsze, dotknąć wszystkich niezbędnych wątków przy omawianiu, choć w niektórych przypadkach może bardziej rekonstruowaniu, poglądów filozoficznych każdej konkretnej postaci, zaś z drugiej strony objętość ta również ma swoje ograniczenia i w ten sposób chroni całość kompozycji przed staniem się zbyt rozwlekłą, pozbawia autora chęci do wtrącania przesadnie szczegółowych dygresji i każe mu się miarkować, aby pozostawał jedynie przy istotnych dla czytelnika uwagach.

I w tym właśnie tkwi pryncypium Akuratności: Reale omawia dzieje myśli starożytnej szczegółowo, zwracając uwagę na detale i rozmaite przesłanki, drobnostki charakterystyczne dla każdej postaci, a jednocześnie dopełniające i wzbogające ich poglądy, pomijane często przez innych autorów, natomiast dokłada też wszelkich starań, aby nie robić tego przesadnie szczegółowo czy nad wyraz rozwlekle. Wśród polskich autorów najbliżej do takiej syntetycznej analizy pozbawionej skrótowości a zarazem przesady zbliżył się chyba jedynie Adam Krokiewicz.

Autor czyni również rzecz nad wyraz urzekającą: zwraca uwagę na tych mniejszych filozofów - tych, którzy nie zapisali się w historii filozofii wielkimi literami. Tych, którzy być może nie wnieśli do niej niczego przełomowego, ale na swój sposób też byli istotni, chociażby propagując idee szkoły filozoficznej, do której należeli lub wprowadzając jakąś drobną modyfikację do domyślnej wykładni. Niekiedy tylko wymienia ich z imienia, jako że nie pozostało po nich niemal żadnych informacji, ale i tak ratuje ich w ten sposób od całkowitego zapomnienia, jako że autorzy innych podręczników z reguły skupiają się na omawianiu tych wielkich postaci.

Polecam ten cykl każdemu, kto chce na poważnie zacząć swoją przygodę z historią filozofii. To już nie jest bowiem samo wprowadzenie do tematu, lecz pełnoprawna kronika dziejów myśli filozoficznej. Jej język jest jednak przystępny dla każdego - zarówno dla studenta filozofii, jak i dla każdej osoby, która chce poznać myśl starożytną w jej pełnej okazałości. Duża w tym zasługa nieżyjącego już polskiego tłumacza, Edwarda Iwo Zielińskiego, który podjął się tego tytanicznego przedsięwzięcia raczej dla zasługi niż dla korzyści zarobkowych, nie dostał bowiem z tego tytułu należytego wynagrodzenia.

Historii filozofii najlepiej uczyć się chronologicznie, jak to z każdą historią bywa, toteż swoją przygodę należy w tym przypadku rozpocząć od dobrego podręcznika do starożytności. Polski czytelnik nie ma szczególnie wielkiego wyboru, jeśli chodzi o kompleksowy przewodnik po zachodniej filozofii starożytnej. Niektóre podręczniki traktują tylko o filozofii przedsokratejskiej...

więcej Pokaż mimo to

avatar
116
116

Na półkach:

Od zawsze i na zawsze nieśmiertelnym podręcznikiem do filozofii będą książki W. Tatarkiewicza. Nie oznacza to, że "Historia filozofii starożytnej" nie jest warta uwagi. Wręcz przeciwnie. Książka napisana w przystępny sposób, którą czyta się przyjemnie. Pod względem stylu bije na głowę toporną "Historię filozofii" W. Tatarkiewicza. Polecam.

Od zawsze i na zawsze nieśmiertelnym podręcznikiem do filozofii będą książki W. Tatarkiewicza. Nie oznacza to, że "Historia filozofii starożytnej" nie jest warta uwagi. Wręcz przeciwnie. Książka napisana w przystępny sposób, którą czyta się przyjemnie. Pod względem stylu bije na głowę toporną "Historię filozofii" W. Tatarkiewicza. Polecam.

Pokaż mimo to

avatar
345
120

Na półkach:

Pasjonująca opowieść o filozofii, filozofach i filozofowaniu, unaoczniająca trwałość problematyki filozoficznej, jej aktualność, korespondowanie starożytności ze współczesnością (zresztą, dotyczy to nie tylko filozofii). Położenie punktu ciężkości właśnie na aktualności starożytnej refleksji o świecie (bycie) i człowieku (vide: paideia),przesądza o wartości publikacji, która nie jest tylko suchym streszczeniem poglądów starożytnych na świat i człowieka, ale żywą refleksją, oddającą głos starożytnym filozofom, konfrontującą ich wypowiedzi z naszą codziennością. Tu starożytność ożywa, pozwalając lepiej zrozumieć współczesność, przy okazji ujawniając długie (wieczne) trwanie pewnych poglądów na filozofię (np. niechęć do działań teoretycznych, prymat aktywności nad myśleniem, refleksją).

Pasjonująca opowieść o filozofii, filozofach i filozofowaniu, unaoczniająca trwałość problematyki filozoficznej, jej aktualność, korespondowanie starożytności ze współczesnością (zresztą, dotyczy to nie tylko filozofii). Położenie punktu ciężkości właśnie na aktualności starożytnej refleksji o świecie (bycie) i człowieku (vide: paideia),przesądza o wartości publikacji,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
279
202

Na półkach:

Wspaniale opracowanie w IV tomach z suplementem. (Jest też jednotomowy wybór). Niezbędny w pracy naukowej i dla bibliofilów. Polecam! PS Pokazuje też, jak bardzo ogranicza brak znajomości łaciny i greki klasycznej. (O języku staro-cerkiewno-słowiańskim napiszę przy innej okazji.

Wspaniale opracowanie w IV tomach z suplementem. (Jest też jednotomowy wybór). Niezbędny w pracy naukowej i dla bibliofilów. Polecam! PS Pokazuje też, jak bardzo ogranicza brak znajomości łaciny i greki klasycznej. (O języku staro-cerkiewno-słowiańskim napiszę przy innej okazji.

Pokaż mimo to

avatar
132
83

Na półkach: ,

Pierwszy tom skupia się na filozofach przyrody, sofistach i Sokratesie. Na koniec jest jeszcze krótka wzmianka o sokratykach mniejszych, ale sprawia ona bardziej wrażenie wstępu do tomu trzeciego, niż pełnoprawnego wykładu dorównującego szczegółowością wcześniejszym rozważaniom. Nowsze wydanie z 2012 roku oprócz odnowionej szaty graficznej zawiera dwa bonusy – rozwinięcie wykładu o orfiźmie i charakterystykę filozofowania starożytnych Greków – po części podsumowanie zawierające niesformułowane wcześniej wnioski, a po części powtarzanie tego samego, co wcześniej. Na samym końcu zawarto mapkę miast, w których urodzili się filozofowie omawiani w podręczniku, a także tych, w których funkcjonowały szkoły filozoficzne. Fajny dodatek, ale jeżeli już mowa o takich bajerach, to jeszcze fajniejszy byłby wykres pozwalający nawigować, kto, kiedy, gdzie i po co filozofował, tak w skrócie oczywiście. Tak jak Władcę Pierścieni czyta się wycierając sobie palce od przejeżdżania po mapie Śródziemia, tak tutaj wycieranoby sobie paluchy o Talesa, Milet i takie tam.

Ciężko mi stwierdzić, jak publikacja Giovanniego Reale wypada na tle pozostałych podręczników do filozofii, bo nie miałem z nimi styczności, ale ogólnie jestem bardzo zadowolony. Wykłady nie są wyliczaniem dat, miejsc i koncepcji filozoficznych, bardziej wskazują na powiązania między wydarzeniami, dla przykładu: jak wcześniejsza koncepcja kształtowała kolejne, albo jak sytuacja polityczna kształtowała poglądy czyjeś tam. No fajne takie, Reale tak trochę tutaj historiozoficznie o filozofii.

Polecam bardzo.

Pierwszy tom skupia się na filozofach przyrody, sofistach i Sokratesie. Na koniec jest jeszcze krótka wzmianka o sokratykach mniejszych, ale sprawia ona bardziej wrażenie wstępu do tomu trzeciego, niż pełnoprawnego wykładu dorównującego szczegółowością wcześniejszym rozważaniom. Nowsze wydanie z 2012 roku oprócz odnowionej szaty graficznej zawiera dwa bonusy – rozwinięcie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
359
140

Na półkach: ,

Monumentalna praca traktująca o początkach tej wspaniałej opowieści, jaką jest filozofia. Interpretacje Realego są przekonujące, poparte bogato tekstami źródłowymi. Oczywiście, w wielu momentach można wyczuć chrześcijański punkt widzenia autora, niemniej nie rzutuje to w żaden sposób na rzetelność opisu (niektóre treści mogą być zaakcentowane z inna mocą niż uczyniłby to interpretator o odmiennej orientacji, jednak zgodzić się należy że autor ma do tego prawo).

Tym co pokochałem w tym opracowaniu jest spójność przekazu. Odsłaniając myśli kolejnych filozofów autor pokazuje, że filozofia nie wisi w próżni, ale polega na coraz to nowych próbach ujęcia słowami świata, w miejscach gdzie wymykał się on dotychczas opisowi, bądź opis ten był z jakichś powodów niewystarczający. Polecam każdemu zainteresowanemu początkami tego niezwykłego, trwającego po dziś dzień, przedsięwzięcia.

Monumentalna praca traktująca o początkach tej wspaniałej opowieści, jaką jest filozofia. Interpretacje Realego są przekonujące, poparte bogato tekstami źródłowymi. Oczywiście, w wielu momentach można wyczuć chrześcijański punkt widzenia autora, niemniej nie rzutuje to w żaden sposób na rzetelność opisu (niektóre treści mogą być zaakcentowane z inna mocą niż uczyniłby to...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    209
  • Chcę przeczytać
    153
  • Posiadam
    62
  • Filozofia
    24
  • Teraz czytam
    10
  • Ulubione
    3
  • Historia filozofii
    3
  • Historia
    3
  • 2013
    2
  • 2000-2008
    2

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Historia filozofii starożytnej. Tom I: Od początków do Sokratesa


Podobne książki

Przeczytaj także