Już jakiś czas temu skończyłem czytać "Życie. Powieść graficzna" autorstwa Yoshihiro Tatsumi. Była to bodajże druga w całości przeczytania przeze mnie manga w życiu, ale nie mogłem trafić lepiej.

Ta wydana chyba w 2010 roku, a w Polsce pod koniec 2014 powieść graficzna liczy ok. 840 stron i jest kompletną zamkniętą historią. W 2010 roku zdobyła dwie nagrody Eisnera, czyli najbardziej prestiżowe nagrody komiksowe na świecie. Układ stron i kadrów został odwrócony na europejską modłę, więc czyta się to jak normalny komiks - od lewej do prawej i z góry na dół. Rysunki są czarno białe.

"Życie" jest autobiograficzną historią Tatsumiego, a konkretnie - dokładnym opisem jego początków na scenie mangowej. Książka zaczna się, gdy bohater ma naście lat i jako gimnazjalista zaczyna wysyłać swe krótkie historyjki obrazkowe do lokalnych magazynów, a kończy w momencie, gdy dwudziestokilkuletni Yoshihiro - już poważny twórca - odkrywa sposób w jaki chce tworzyć swe komiksy, co da początek jego właściwej twórczości.

Czytelnika, a zwłaszcza twórców, czy rozmaitych artystów od pierwszej strony wciągną przygody małego Hiroshiego i jego brata. Pięknie ukazane tutaj zostały narodziny właściwej powojennej mangi, wraz z magazynami tematycznymi, wypożyczalniami książek, oraz gęstą siecią wydawnictw, a wszystko z punktu widzenia zwykłego młodego geeka, później cenionego manganaki. Mały przedział czasowy komiksu pozwolił twórcy na wielką dokładność. Główny bohater przedstawiony został bardzo rzetelnie i satysfakcjonująco. Jest to jednak historia, której głównym wątkiem niezmiennie jest manga. Problemy rodzinne zepchnięte zostały na dalszy plan przez chociażby kłopoty finansowe wydawnictwa, czy historię wydawania zbiorów krótkich form kryminalnych w regionie Osaka. Mnie to w niczym nie przeszkadzało.

Nie za bardzo znam się na japońskiej twórczości, ale kreska i rysunki w tej powieści bardzo mi się podobały, chociaż ich dwukolorowość po paru setkach stron zaczęła trochę nużyć. Pięknie za to narysowane zostały plakaty filmowe, okładki, oraz fragmenty mang z ówczesnej epoki. Liczba tytułów i nazwisk twórców komiksowych zawartych w książce poraża. Właściwie co stronę opisywana jest kolejna manga lub film. Tatsumi bardzo sumiennie przedstawił czytelnikom swoje inspiracje i wzorce.

"Życie. Powieść graficzna" to prawdopodobnie najwspanialszy komiks jaki w życiu przeczytałem. Jego prawdziwość i uniwersalność wzrusza, a historia i bohaterowie inspirują i motywują do samodzielnej pracy twórczej. Nade wszystko jest to jednak niezwykle dokładne ukazanie Japonii w późnych latach czterdziestych i całych latach pięćdziesiątych, z jej osiągnięciami, przełomami i bohaterami.

Już jakiś czas temu skończyłem czytać "Życie. Powieść graficzna" autorstwa Yoshihiro Tatsumi. Była to bodajże druga w całości przeczytania przeze mnie manga w życiu, ale nie mogłem trafić lepiej.

Ta wydana chyba w 2010 roku, a w Polsce pod koniec 2014 powieść graficzna liczy ok. 840 stron i jest kompletną zamkniętą historią. W 2010 roku zdobyła dwie nagrody Eisnera, czyli...