Walczą we mnie sprzeczne uczucia. Z jednej strony wszystko krzyczy "Tak! Kłamca powrócił! Wiedziałem, że Króla Kłamstw nie sposób okłamać!" Z drugiej niestety z każdą kolejną kartką uderza we mnie myśl, która towarzyszyła mi przy sporej części dopisanych tomów "już-niby-zamkniętych" serii, mówiąca że raz zamkniętych drzwi nie powinno się już otwierać, chyba, że hucznie i z pomysłem. Tutaj niestety jedynie je uchylono. Nie zrozumcie mnie źle, bo to naprawdę udane opowiadania, tyle że, no właśnie - osobne opowiadania, które jedynie połączono krótkimi przerywnikami w stylu drugiego tomu "Stróży". Jak na kontynuacje apokaliptycznej powieści, to ciut słabo... Może i wielu narzekało na zakończenie serii, ale i oni muszą przyznać, że wywołało naprawdę silne uczucia. Tutaj mamy wszystko nijakie. Opowiadania są dobrze i nie ustępują poziomem poprzednikom, ale nawiązanie do cofniętego końca świata jest bardzo naciągane i w sumie powierzchowne. Spodziewałem się faktycznie dalszego ciągu, bo mimo wszystko Loki miał jakiegoś asa w rękawie (tzn. kopertę). Mieliśmy też opętanego anioła, który mógł być zalążkiem naprawdę dobrej intrygi. Zamiast tego przeczytaliśmy tylko, że Loki coś tak robił, nadziałał i tyle. Niestety bardzo rozczarowujące i nie kupuję tłumaczenia autora o alternatywnych światach i możliwości wybrania sobie, w które zakończenie się wierzy. No po prostu nie. Jedyny plus, to koniec z udawaniem, że "Stróże" są osobną serią i teraz oficjalnie zostają włączeni do "Kłamcy".

Walczą we mnie sprzeczne uczucia. Z jednej strony wszystko krzyczy "Tak! Kłamca powrócił! Wiedziałem, że Króla Kłamstw nie sposób okłamać!" Z drugiej niestety z każdą kolejną kartką uderza we mnie myśl, która towarzyszyła mi przy sporej części dopisanych tomów "już-niby-zamkniętych" serii, mówiąca że raz zamkniętych drzwi nie powinno się już otwierać, chyba, że hucznie i z...