Anatolij Fiedosiejew na zaledwie 140 stronach trafia w samo sedno patologii systemu Związku Sowieckiego w jakim przyszło mu żyć.
Książka w dużej mierze skupia się na wyciąganiu logicznych wniosków opartych na obserwacjach jakie Fiedosiejew poczynił podczas swojego życia w ZSRS, jednak autor prowadzi swój wywód w sposób naukowy, korzystając ze statystyk oraz wiedzy z takich dziedzin jak chociażby ekonomia. Nie jest to więc jedynie opis sytuacji jakie zdarzyły się twórcy niniejszej książki, lecz faktyczna próba zrozumienia problemów z jakimi borykało się państwo sowieckie i odpowiedzenie na pytanie dlaczego właśnie tak się działo.
Dlaczego centralne planowanie jest tak trudne i przegrywa z systemem rynkowym? Czemu kołchozy były niewydajne? Jaki był powód fałszowania oficjalnych statystyk oraz ich mijania się z prawdą? Co powodowało, że służba zdrowia była tak ułomna? Dlaczego socjalizm powodował konserwatyzm i zacofanie? Czemu jedynie armia i przemysł wojenny były faktycznie rozwinięte? Po co władzy był tak duży aparat terroru? Co jest tak pociągającego w ideologii socjalizmu, że ludzie ulegają jego urokowi? Na te i inne pytania odpowiada Fiedosiejew.

Anatolij Fiedosiejew na zaledwie 140 stronach trafia w samo sedno patologii systemu Związku Sowieckiego w jakim przyszło mu żyć.
Książka w dużej mierze skupia się na wyciąganiu logicznych wniosków opartych na obserwacjach jakie Fiedosiejew poczynił podczas swojego życia w ZSRS, jednak autor prowadzi swój wywód w sposób naukowy, korzystając ze statystyk oraz wiedzy z takich...