Z założenia książeczka była chyba propagandową satyrą i jako „dzieło literackie” plasuje się raczej na niskim pułapie. Najzabawniejsze są chyba satyryczne rysunki. Można jednak książeczkę odczytywać w zupełnie inny sposób. Bo przecież poza tym, że jest pewnym dokumentem, znakiem swojego czasu, to można ją postrzegać zupełnie na opak. Może bohater wcale nie służy w Bundeswehrze a w sąsiedniej ludowej armii NRD a inwalidą staje się nie za przyczyną amerykańskiego, lecz rodzimego lub sowieckiego czołgu? Czyż armie ludowe tzw. demoludów w jakikolwiek sposób różniły się od tej, opisywanej przez autora? Czyż „nasi dzielni chłopcy” specjalnie wyróżniali się inteligencją na tle innych armii. Nie chciałbym generalizować, ale nie oszukujmy się, skądś wzięło się pogardliwe pojęcie „trep”. Nie tylko stosowane do wojskowych wyższej rangi o niewielkim rozumku. Wielu naszych mało rozgarniętych chłopaków nierzadko pozostawało w armii po odbyciu zasadniczej służby, bo przecież armia żywi i ubiera. Wystarczyło słuchać rozkazów.

Z założenia książeczka była chyba propagandową satyrą i jako „dzieło literackie” plasuje się raczej na niskim pułapie. Najzabawniejsze są chyba satyryczne rysunki. Można jednak książeczkę odczytywać w zupełnie inny sposób. Bo przecież poza tym, że jest pewnym dokumentem, znakiem swojego czasu, to można ją postrzegać zupełnie na opak. Może bohater wcale nie służy w...