Szkoda, że autor nie dopisał żadnego podtytułu w rodzaju: kontynuacja losów bohaterki powieści "Porwana". Wówczas może nie oczekiwałabym zbyt wiele po tej opowieści. Bo jeśli w recenzji czytam, że ma to być opowieść o "niezwykle dramatycznych" losach młodej Kaszubki, wywiezionej w głąb Związku Radzieckiego, o "traumatycznych przeżyciach", które były tam jej udziałem, zanim wreszcie po kilkudziesięciu latach udało się ściągnąć ją z powrotem do Polski - to takich właśnie dramatycznych i traumatycznych historii oczekuję. W książce Szczesiaka jednak nie ma takich historii zbyt wiele.

Udało mu się nawiązać bezpośrednią znajomość z panią Gertrudą, główną bohaterką tej opowieści. Zebrał też wspomnienia jej rodziny i znajomych, a także - dodatkowe informacje z dostępnych dokumentów. Ale jednak opis wydarzeń, które stały się udziałem dramatycznego losu bohaterki, jest bardzo skąpy. Okoliczności samego wywiezienia jej do ZSRR zostały opisane bardzo lakonicznie (autor zasłania się tym, że pani Gertruda o wielu rzeczach nie chce opowiadać, ani nawet pamiętać). Podobnie z jej kilkudziesięcioletnim pobytem na północnych rubieżach ZSRR - trzeba się raczej domyślać tego, co mogło się tam dziać, bo o wydarzeniach tamtych opowiada zaledwie kilkanaście zdań, mocno zresztą od siebie oderwanych, nie tworzących żadnego spójnego obrazu tamtych przeżyć. W porównaniu do dokładnych opisów, obok kogo siedziała pani Gertruda podczas uroczystości w Polsce, jest to dosyć irytujące...

Żeby było jasne: nie odmawiam absolutnie, że to, co przeżyła bohaterka tej opowieści, było piekłem. Znam historię na tyle dobrze, znam wojenne i powojenne losy mieszkańców Pomorza, podejście radzieckich "wyzwolicieli" do tych terenów, żeby poddawać w wątpliwość tragedię, jaką przeżyła ta kobieta. I radość, gdy wreszcie mogła znaleźć się z powrotem w swoim ojczystym kraju. Ale sposób, w jaki zostało to przedstawione w "Wyrwanej z piekła", jest wyjątkowo niedostateczny. A szkoda, bo to historia naprawdę ciekawa, pełna wzruszeń. Mogłoby to być wyjątkowe świadectwo losu, który z panią Gertrudą podzieliło tak wielu innych Sybiraków. Ale w formie, którą otrzymał czytelnik, jest to tylko wspomnieniowa opowieść, która raczej na długo nie pozostanie w pamięci... Szkoda :(

Szkoda, że autor nie dopisał żadnego podtytułu w rodzaju: kontynuacja losów bohaterki powieści "Porwana". Wówczas może nie oczekiwałabym zbyt wiele po tej opowieści. Bo jeśli w recenzji czytam, że ma to być opowieść o "niezwykle dramatycznych" losach młodej Kaszubki, wywiezionej w głąb Związku Radzieckiego, o "traumatycznych przeżyciach", które były tam jej udziałem, zanim...