Kolejna opuszczona książka leżąca zapomniana gdzieś na półce zakurzonej. Więc może chociaż ja dodam kilka słów na jej temat. Zapewne mało kto kojarzy osobę Jurija Brězana. Wbrew pozorom nie pochodził z Bałkanów, lecz był pisarzem mieszkającym na terytorium ówczesnego NRD, a piszącym w języku górnołużyckim. W Polsce wydano chyba tylko jedną Jego książkę (niewielki nakład, ledwie 10.000 egz.), być może ze względu na polski tytuł.
Intrygujący to pomysł, w którym niemieckojęzyczny Autor wypowiada się w imieniu głównego bohatera, będącego Polakiem. W tle przedwojenna przyjaźń Polaka i Niemca, zniszczona okrutnościami II wojny światowej, a na pierwszym planie dość przypadkowy powrót do Polski razem z córką dawnego/byłego przyjaciela, już w zupełnie innych okolicznościach politycznych i społecznych.
Zadziwiające, ale czytając miałem wrażenie, że oglądam czarno-biały polski film z lat 60-tych XX wieku. Bo jest filmowo: główni bohaterowie pojawiający się na ulicach Wrocławia i oczywiście w hotelu „Monopol”. Zwiedzanie Katedry Wawelskiej, wizyta pod Tatrami. Ognik papierosa, krople deszczu na szybie francuskiego samochodu, dziewczyna o niebanalnej urodzie, niedopowiedziany romans… Tak, to mógłby być z film z Aktorem w Czarnych Okularach….
Nie wiem, czy każdemu przypadnie do gustu ta niewielka książeczka. Ale dla mnie solidne 6/10.

Kolejna opuszczona książka leżąca zapomniana gdzieś na półce zakurzonej. Więc może chociaż ja dodam kilka słów na jej temat. Zapewne mało kto kojarzy osobę Jurija Brězana. Wbrew pozorom nie pochodził z Bałkanów, lecz był pisarzem mieszkającym na terytorium ówczesnego NRD, a piszącym w języku górnołużyckim. W Polsce wydano chyba tylko jedną Jego książkę (niewielki nakład,...