To ciekawe wreszcie sięgnąć po Freuda i odkryć na nowo jego psychoanalizę po skończeniu filologii polskiej. Co mogę rzec? W oczy rzuciło mi się kilka dyskusyjnych fragmentów, od których współczesna metoda psychoanalityczna chyba już się odcięła. Niemniej nie wiem tego. I to chyba największy minus tej pozycji. Tego wydania. Brakuje tu przypisów. Wstępu i dygresji kogoś, kto się zna; kto byłby w stanie wyjaśnić dywagacje Freuda bądź rzucić nieco światła na sprawy, które z perspektywy czasu mogą być już niejasne.

Poza tym jednak podoba mi się pióro autora. Podoba mi się sposób, w jaki prowadzi wywód i przytacza przykłady ze swojego doświadczenia. Podoba mi się także to, jak często przyznaje się do błędów i niepewności. Ta szczerość jest ważna. Niestety czasami nie udaje mu się zahamować popędu, by brnąć daleko w teorie i wyciągać daleko idące wnioski.

Czy polecam? Polecam! Można coś nieco dowiedzieć się nie tylko o psychoanalizie, ale i o samym sobie. Dlaczego śni mi się to, co mi się śni? Co mówi o mnie fakt, że zapominam imion i nazw? Jakie rzeczy w sobie tłumię? Książka stanowi podnietę do tego, by zadać sobie te i inne pytania.

To ciekawe wreszcie sięgnąć po Freuda i odkryć na nowo jego psychoanalizę po skończeniu filologii polskiej. Co mogę rzec? W oczy rzuciło mi się kilka dyskusyjnych fragmentów, od których współczesna metoda psychoanalityczna chyba już się odcięła. Niemniej nie wiem tego. I to chyba największy minus tej pozycji. Tego wydania. Brakuje tu przypisów. Wstępu i dygresji kogoś, kto...