Klasycznie zaczynająca się historia, dwoje ludzi, od lat samotnych, spotykają się przypadkiem i tak zaczyna się znajomość.

Janka, główna bohaterka, początkowo przypadła mi do gustu. Ale potem, gdy zaczęła własne szczęście przedkładać nad zasady swojej wiary, zwątpiłam. Dodatkowo nie zachowuje się jak 37letnia kobieta, jeszcze młoda i zdrowa. Mam siostrę w tym wieku i nie zachowuje się, jak bohaterka książki. Autorka przedstawiła ją jak osobę, która w momencie rozwodu z mężem, postawiła tylko na dzieci, pomijając siebie i długo odpychała dobro, które mogło ją spotkać. I to asekuracyjne zachowanie. W porę zdała sobie sprawę z tego, że dłużej uciekać nie może i poddała się uczuciu.

Andrzej, sprawca zamieszania w życiu Janki, to człowiek bardzo pewny siebie, przy kasie, wykształcony, z kilkoma szemranymi interesami na koncie. Na początku znajomości z Janką brał pod uwagę tylko krótkotrwałą znajomość, ale z biegiem czasu i tym jak poznawał bohaterkę, dostrzegł w niej coś więcej. Gdyby nie jego upór i starania, to nic by z tego nie wyszło. Ale cel uświęca środki ;)

Sama książka jest bardzo przyjemna, ale nie porywająca. Autorka kierowała historią dość zgrabnie i nie męcząco. Mam nadzieję dopaść drugą część i poznać dalsze losy tej dwójki.

Klasycznie zaczynająca się historia, dwoje ludzi, od lat samotnych, spotykają się przypadkiem i tak zaczyna się znajomość.

Janka, główna bohaterka, początkowo przypadła mi do gustu. Ale potem, gdy zaczęła własne szczęście przedkładać nad zasady swojej wiary, zwątpiłam. Dodatkowo nie zachowuje się jak 37letnia kobieta, jeszcze młoda i zdrowa. Mam siostrę w tym wieku i nie...