Tytanka Leto, w której zakochał się Zeus i spłodził z nią bliźnięta Artemidę i Apollina to tylko niewielki okruch z bogatej mitologii starożytnych Greków. Okruch ten podejmuje badaczka mitów Marina Werner by uczynić go punktem wyjścia dla swej powieści. Jednakże mit ten zostaje tu głęboko przetworzony i niemal magicznie rozpostarty na stulecia od późnej starożytności, przez średniowiecze i XIX wiek aż do czasów współczesnych, gdzie znajduje on niebywałe spełnienie.
Bohaterka powraca w kolejnych niby to wcieleniach pod różnymi imionami: Leto, Letycja, Ella, Nellie. Olśniewająca literacka wizja, jaką ukazuje czytelnikowi brytyjska pisarka opiera się w dużej mierze na tej oryginalnie skomponowanej fabule. Jest to także powieść o osobistych poszukiwaniach i skomplikowanych związkach łączących trójkę współczesnych bohaterów: małomiasteczkowego nauczyciela Kima McQuya, muzealną kustoszkę Hortense Fernly i gwiazdę rocka Grammercy Poule. A zakończenie jest tak przepięknie smutne, że nie sposób mu się oprzeć i choćby przez chwilę nie pogrążyć się w łągodnej melancholii. Opinie poprzednich czytelników sugerują, że lektura nie została uznana za łatwą, zapewne słusznie, ale jak to bywa z niełatwymi książkami wymagają więcej wysiłku. Dlatego do zjawiskowej powieści Mariny Warner warto wracać, co z pewnością będę czynił.

Tytanka Leto, w której zakochał się Zeus i spłodził z nią bliźnięta Artemidę i Apollina to tylko niewielki okruch z bogatej mitologii starożytnych Greków. Okruch ten podejmuje badaczka mitów Marina Werner by uczynić go punktem wyjścia dla swej powieści. Jednakże mit ten zostaje tu głęboko przetworzony i niemal magicznie rozpostarty na stulecia od późnej starożytności,...