Przeczytawszy negatywne opinie o tej książce, raczej nie nastawiałam się na coś specjalnego, ale jako pasjonatka języków obcych i Ameryki Łacińskiej, chciałam zajrzeć do pozycji napisanej przez człowieka uznanego za wszechstronnego i popularnego twórcę brazylijskiego. Głównie znany jako muzyk, jest też dramaturgiem i pisarzem.

O zjawisku ghostwritingu też już wiele słyszałam i w sieci można spotkać się z ofertami napisania książki za kogoś innego, ciekawi mnie, co powoduje ludźmi, by oddawali swoją twórczość komuś innemu. Z tej pozycji można poznać nieco takie osoby.

Jeśli chodzi o fabułę - trochę namieszana, czasami gubiłam się, czy jestem w teraźniejszości czy w przeszłości, a może w przyszłości? Chwilami trzeba się wysilić, by zrozumieć, co się dzieje. Jednak dzięki tej rozsypance jakoś całość się składa w jedną historię i po przeczytaniu ostatnich stron mamy wrażenie, że wiemy wszystko. A właściwie... czy na pewno? Ostatnie strony wygenerowały u mnie pewnego rodzaju efekt "WOW", więc nie poddajcie się w połowie - pozycja cieniutka, godna dokończenia :)

Chciałabym dać tak 6,5/10.

Przeczytawszy negatywne opinie o tej książce, raczej nie nastawiałam się na coś specjalnego, ale jako pasjonatka języków obcych i Ameryki Łacińskiej, chciałam zajrzeć do pozycji napisanej przez człowieka uznanego za wszechstronnego i popularnego twórcę brazylijskiego. Głównie znany jako muzyk, jest też dramaturgiem i pisarzem.

O zjawisku ghostwritingu też już wiele...

Oj, słabiutka książka. Pomysł był całkiem niezły, bo powieść o Brazylijczyku, który całkiem przypadkowo znajduje się w Budapeszcie, a w efekcie tego zakochuje się w brzmieniu języka węgierskiego zapowiada się ciekawie. Poza tym książka o ghostwriterze to też nieczęsta rzecz, więc opis na okładce mnie zaintrygował.

Niestety, im dalej tym gorzej. Historia głównego bohatera wyszła miałka i nijaka, a on sam nieźle popaprany psychicznie i emocjonalnie - przypuszczam, że miał być tajemniczy, choć nieco impulsywny, w sumie nawet romantyczny, a wyszedł autorowi (lub ghostwriterowi, który za niego toto napisał) całkiem odpychający: manipulant, kłamca, nieudacznik i pasożyt wykorzystujący kochające go kobiety.

Fabuła jak dla mnie kompletnie niezrozumiała. Daję dwie gwiazdki, bo momentami było ciekawie.

Oj, słabiutka książka. Pomysł był całkiem niezły, bo powieść o Brazylijczyku, który całkiem przypadkowo znajduje się w Budapeszcie, a w efekcie tego zakochuje się w brzmieniu języka węgierskiego zapowiada się ciekawie. Poza tym książka o ghostwriterze to też nieczęsta rzecz, więc opis na okładce mnie zaintrygował.

Niestety, im dalej tym gorzej. Historia głównego bohatera...

Szczęśliwie nie znalazłem entuzjastycznych recenzji tej chały w języku polskim, natomiast anglojęzyczni recenzenci rozpływają się w zachwytach nad nią; tylko, że ja do gustu amerykańsko-kanadyjskiego już /po 25 latach w Kanadzie/ się przyzwyczaiłem, i z reguły co ich śmieszy to mnie przysępia i vice versa. Pozorna śmieszność jakiegoś języka świadczy o infantylizmie śmiaczy, a nie moją winą jest, że anglosasi mają organiczną wadę wymowy i nie są zdolni do wyartykułowani polskich czy węgierskich słów. Pamiętam, jak kiedyś Krzysztof Kieślowski odmówił udzielenia wywiadu amerykańskiemu dziennikarzowi do czasu prawidłowego wymówienia przez niego nazwiska reżysera.
Bohaterem jest nieudacznik, oszust, którego recenzenci nazywają delikatnie ghostwriterem. Przewidywalnie, zleceniodawcy, czyli współuczestnicy oszustwa, boją się ujawnienia go i szantażu związanego z nim. I dobrze, przecież skoro była zbrodnia, winna być kara. Swój proceder przenosi oszust z Brazylii na Węgry. Do tego dwie kobiety tolerujące pętaka i niewykorzystanie skądinąd niezłego pomysłu z ekscentrycznością węgierskiego języka i folkloru.
SZKODA GADAĆ !!! CHAŁA !!

Szczęśliwie nie znalazłem entuzjastycznych recenzji tej chały w języku polskim, natomiast anglojęzyczni recenzenci rozpływają się w zachwytach nad nią; tylko, że ja do gustu amerykańsko-kanadyjskiego już /po 25 latach w Kanadzie/ się przyzwyczaiłem, i z reguły co ich śmieszy to mnie przysępia i vice versa. Pozorna śmieszność ...

Czyta się szybko i przyjemnie - może nawet za szybko - bo powieść wciąga. Główny bohater zafascynowany jest językiem węgierskim, jak wiadomo, trudnym do nauczenia, i stopniowo wsiąka w rzeczywistość obcego kraju. Trochę traci, a trochę zyskuje, a przewrotne zakończenie wydaje się mówić, że nikt nie może uciec przed swoim przeznaczeniem.

Czyta się szybko i przyjemnie - może nawet za szybko - bo powieść wciąga. Główny bohater zafascynowany jest językiem węgierskim, jak wiadomo, trudnym do nauczenia, i stopniowo wsiąka w rzeczywistość obcego kraju. Trochę traci, a trochę zyskuje, a przewrotne zakończenie wydaje się mówić, że nikt nie może uciec przed swoim przeznaczeniem.

Krotka ale bardzo wciagajaca nowela. Szczegolnie polecam tym co spedzili troche czasu w Budapeszcie i mieli okazje poznac Wegrow blizej. Ksiazka ta daje swiadectwo temu, ze jezyka wegierskiego mozna uczyc sie latami a i tak dla dumnych ze swojego trudnego jezyka Wegrow nigdy nie bedziemy wystarcajaco dobrzy. Polecam !

Krotka ale bardzo wciagajaca nowela. Szczegolnie polecam tym co spedzili troche czasu w Budapeszcie i mieli okazje poznac Wegrow blizej. Ksiazka ta daje swiadectwo temu, ze jezyka wegierskiego mozna uczyc sie latami a i tak dla dumnych ze swojego trudnego jezyka Wegrow nigdy nie bedziemy wystarcajaco dobrzy. Polecam !

To chyba pierwsza przeczytana przeze mnie książka autorstwa Brazylijczyka. I wydaje mi się, że ma prawdziwie brazylijski charakter. Jest mocno nostalgiczna, trochę roztrzepana i nieco tajemnicza. Chociaż - mało w niej o emocjach, emocje są jakby za zasłoną, trzeba je odkrywać. Bohater jest zawieszony między dwoma krajami znajdującymi się na dwóch kontynentach, a w nich - dwie całkiem różne kobiety, obie jednak mocno niezależne. Za to Costa jest od nich bardzo zależny. Fascynacja językiem węgierskim człowieka żyjącego ze słowa staje się w książce motywem przewodnim i to dość oryginalny temat. To mi się podoba, bo przecież język wiele mówi o temperamencie narodu, społeczeństwa. Ale główny bohater jest jakiś nijaki - wydaje się, że nie wie, czego chce, że chciałby czegoś więcej, ale wcale o to nie zabiega. W końcu jest ghostwriterem, a mógłby być uznanym pisarzem, bo jego dzieła opatrzone obcymi nazwiskami zyskują uznanie. Na czym w zasadzie mu zależy? Pełno tu niedomówień. Czytasz dalej, bo chcesz wiedzieć, o co chodzi, ale w zasadzie nie do końca autor o tym informuje. Wszystko zależy od Twojej interpretacji. I może dlatego to dość ciekawa książka.

To chyba pierwsza przeczytana przeze mnie książka autorstwa Brazylijczyka. I wydaje mi się, że ma prawdziwie brazylijski charakter. Jest mocno nostalgiczna, trochę roztrzepana i nieco tajemnicza. Chociaż - mało w niej o emocjach, emocje są jakby za zasłoną, trzeba je odkrywać. Bohater jest zawieszony między dwoma krajami znajdującymi się na dwóch kontynentach, a w nich -...

To pełna perwersyjnego wdzięku opowieść o wsiąknięciu w przypadkową teraźniejszość. Anonimowość jako stan, w którym można wejść w prawdziwy KONTAKT. Gdzieś w nieważnym do tej pory miejscu przeżyć coś ważnego z osobą bez wcześniejszego znaczenia.
Jestem pod urokiem (perwersyjnym i niewinnym).

To pełna perwersyjnego wdzięku opowieść o wsiąknięciu w przypadkową teraźniejszość. Anonimowość jako stan, w którym można wejść w prawdziwy KONTAKT. Gdzieś w nieważnym do tej pory miejscu przeżyć coś ważnego z osobą bez wcześniejszego znaczenia.
Jestem pod urokiem (perwersyjnym i niewinnym).