Mam troszkę problem z tą książką. Z jednej strony jest to przyjemna bajka nawiązująca do klasyków oraz korzystająca z utartych motywów, jednak urozmaiconych przez bogatą wyobraźnię Sandersona.

Z drugiej jednak czytając czułem się... bezpiecznie (?). W trakcie lektury nie czułem za bardzo jakiegoś ryzyka tudzież wagi decyzji podejmowanych przez bohaterów oraz ich konsekwencji. Niby mamy plot twist, jednak domyśliłem się jego istnienia na jakieś 100-150 stron przed jego "ujawnieniem". No i nie oszukuję się, że miałem wobec książki duże oczekiwania, w końcu jest to książka Sandersona, którego uwielbiam. Niestety, "Warkocz (...)" jak na razie w mojej opinii jest na ten moment najgorszym tytułem tego autora.

Podkreślić jednak należy, że nie stawiam tutaj znaku równości pomiędzy "najgorszą książką Sandersona" a "najgorszą książką ever". Bo do tego tytułu jej daleko. Lektura była przyjemna, są smaczki nawiązujące do innych książek z uniwersum Cosmere, pomysł na zarodniki jest interesujący.

Książka nie jest w mojej ocenie słaba, jednak nie jest też wybitna. Potraktowałem ją jako umilacz pomiędzy kolejnymi rozdziałami "Ilionu" Dana Simmons'a, i z tego zadania się wywiązała tak, jak oczekiwałem. Czy polecam? Fanom Cosmere tak, fanom Sandersona... zależy, czy chcecie przeczytać cały jego dorobek, jeżeli nie, tytuł można moim zdaniem pominąć, wszystkim innym czytelnikom - nie zaszkodzi, ale też nie będzie to lektura, przy której gorączkowo będziecie czytali stronę za stroną.

Mam troszkę problem z tą książką. Z jednej strony jest to przyjemna bajka nawiązująca do klasyków oraz korzystająca z utartych motywów, jednak urozmaiconych przez bogatą wyobraźnię Sandersona.

Z drugiej jednak czytając czułem się... bezpiecznie (?). W trakcie lektury nie czułem za bardzo jakiegoś ryzyka tudzież wagi decyzji podejmowanych przez bohaterów oraz ich...