Rozczarowanie i porażka.
Topornie mi szło czytanie tej książki. Nuda, nuda i jeszcze raz nuda! Nie przekonała mnie historia opowiedziana przez duńską autorkę. Może i miało być tajemniczo, niebezpiecznie w związku ze znalezieniem martwego noworodka w rzece. Jednak wg mojej oceny to zdarzenie jest tylko tłem, a tak naprawdę autorka skupia się na życiu trzech głównych bohaterek i ich perypetiach .
Jest to ogólnie smutna, przytłaczająca, depresyjna książka, w której ciagle coś złego się dzieje. Albo znaleziony w rzece noworodek, albo porwania, albo choroba, albo zdrada.
Bohaterowie szarzy, nostalgiczni, obładowani 100-kilogramowym bagażem doświadczeń. Cały czas się zastanawiałam czy choć raz się szczerze uśmiechną , spojrzą optymistycznie na świat. No tylko się położyć na ulicy i czekać na śmierć.
Mało akcji, więcej wewnętrznych przemyśleń i wspomnień bohaterów.
Jest tyle zła w normalnym świecie, przykrości, zwątpienia, utraty, że książka powinna wyzwalać w nas różne emocje, a „ Ukryte wady” tylko dołują, i to na maksa.
Nawet końcówka - wyjaśnienie całej tej sytuacji z noworodkiem znalezionym w rzece - nie jest ciekawa.
Tak naprawdę nie wiem dlaczego ta książka jest w kategorii sensacja/thriller/horror- to jest jakaś pomyłka . Powinna być w kategorii tragedia/eciepecie ciamciaramcia.
Po takiej lekturze trzeba wziąć coś lekkiego, żeby jak najszybciej się psychicznie podbudować i zapomnieć o smutnych mieszkańcach miasta Arhus w Danii.
Gdyby nie marcowe wyzwanie LC2019, to pewnie bym tej książki nie zauważyła.
Ogólnie nie polecam .
Ocena 2/10.

Rozczarowanie i porażka.
Topornie mi szło czytanie tej książki. Nuda, nuda i jeszcze raz nuda! Nie przekonała mnie historia opowiedziana przez duńską autorkę. Może i miało być tajemniczo, niebezpiecznie w związku ze znalezieniem martwego noworodka w rzece. Jednak wg mojej oceny to zdarzenie jest tylko tłem, a tak naprawdę autorka skupia się na życiu trzech głównych...