"Strach rodziców wywoływał we mnie taki lęk! Przekazali mi ten swój strach i ziemia się zatrzęsła (...) I właśnie strach zawrócił mi w głowie. Kiedy rodzice sparaliżowani są strachem, nie chronią."
***
Fascynują nas psychopatyczni mordercy, motywy ich działania i nie rzadko obrzydzenie i potępienie miesza się z ciekawością.
Hélène Jégado, uważana za największą seryjną morderczynię XIX-wiecznej Francji, zwana przez miejscowych Piorunicą, w wieku 12 lat po raz pierwszy otruła bez konkretnego powodu własną matkę. Czy aby bez powodu?
Przez ponad 40 lat czytelnik kroczy za Hélène jak cień, by zajrzeć w jej morderczy, chory umysł, przyjrzeć się misternie przygotowanym zbrodniom.

Wychowana w świecie pełnym legend, mrocznych opowieści i zabobonów. Niemal każdego wieczoru słuchała snutych przy ogniu historii, od których ciarki przechodzą po grzbiecie. "Religia druidów, źródło baśni i wymysłów, pozostawia widmo w umyśle Piorunicy...". Pozbawiona troski i rodzicielskiej uwagi, już jako dziecko chciała być kimś ważnym, zauważony, kimś takim jak Ankou - pomocnik śmierci, o którym rozprawiano każdego wieczoru, którego się bano i szanowano. Stała się nim. Stała się pomocnikiem śmierci, żeby pokonać lęki.
To nietypowa powieść. Nie jest ani biografią, ani rzetelnym źródłem historycznym. To przekrój wszystkich udokumentowanych morderstw, których dopuściła się Hélène, aż do chwili jej osądzenia i wyroku śmierci przez ścięcie. To nie thriller, ani powieść grozy. To smutna historia o czasach zabobonów i wierzeń druidów, które wywarły wpływ na postępowanie tej nieszczęsnej kobiety. Żyła w czasach, gdy nauka jeszcze bardzo niezdarnie niosła swój kaganek oświecenia, a kościół miał niewielki wpływ na zacofaną ludność Bretanii, karmioną od wieków przesądami. Być może była psychicznie chora, być może była psychopatką, a może zaszczutym dzieckiem w ciele pięknej kobiety, wiecznie przerażonym, że nikt nie zauważy jej istnienia. Trudna w odbiorze narracja przypominająca trochę spis poszczególnych ofiar trucicielki, może wydać się nudna, nie ma napięcia i zwrotów akcji. Jednak pozostaje w pamięci, bo historię napisało samo życie.

"Strach rodziców wywoływał we mnie taki lęk! Przekazali mi ten swój strach i ziemia się zatrzęsła (...) I właśnie strach zawrócił mi w głowie. Kiedy rodzice sparaliżowani są strachem, nie chronią."
***
Fascynują nas psychopatyczni mordercy, motywy ich działania i nie rzadko obrzydzenie i potępienie miesza się z ciekawością.
Hélène Jégado, uważana za największą seryjną...