Na początku jest słowo. Uchodźca czy imigrant, zalew czy fala, prześladowany czy kat, szansa czy zagrożenie? Każde najdrobniejsze z nich, użyte często bezrefleksyjnie, od razu osadza naszą dyskusję w określonym miejscu. Europa mierzy się z kwestią podejścia do kwestii pomocy tym, którzy będą niebawem masowo uciekać z obszarów zagrożonych w efekcie katastrofy klimatycznej.

W zasadzie powinienem zacząć zupełnie inaczej – to nie jest książka dla każdego, nie jest to wstrząsający reportaż, nie ma tu krwi, umierających, słabych, nie ma konfliktów i emocji. Nie ma wielkiej polityki, nie ma nawoływania do działania, nie ma dobrych rad i praktycznych rozwiązań. Zatem czym jest ta książka? Dla mnie to właśnie chwila refleksji.
(...)
Wielkie kwantyfikatory nigdy nie zastępują bowiem człowieka. Trudno o tym jednak pamiętać, chowając się w swoim domu, w bezpiecznym świecie, we własnym ja. Dzięki tej lekturze uświadomiłem sobie, że ja jestem dla nich tak samo anonimowy i byłbym anonimowy dla wszystkich tych, którzy z zewnątrz czy za pośrednictwem ekranów oglądaliby moją tragedię. Moja tragedia, być może śmierć, być może kalectwo, byłyby dla nich produktem do skonsumowania, po czym można byłoby zmienić kanał. Anonimowe cierpienie nie boli.

więcej na http://goodbuk.pl/2020/09/11/tratwa-odysa-esej-o-uchodzcach-d-kot/

Na początku jest słowo. Uchodźca czy imigrant, zalew czy fala, prześladowany czy kat, szansa czy zagrożenie? Każde najdrobniejsze z nich, użyte często bezrefleksyjnie, od razu osadza naszą dyskusję w określonym miejscu. Europa mierzy się z kwestią podejścia do kwestii pomocy tym, którzy będą niebawem masowo uciekać z obszarów zagrożonych w efekcie katastrofy...