Chwila czasu, to i wreszcie udało się skończyć dość ciekawą pozycję, jaką niewątpliwie jest praca Barbary Szymczak. Żeby nie pisać niewiadomo jak długiego wywodu. Tematyka moim zdaniem dość zaniedbana, a szkoda, bo otrzymujemy pyszną porcję zmagań dyplomatycznych pomiędzy elektorem brandenburskim, dążącym do usamodzielnienia się a szeroko pojętą dyplomacją polską (lub jej braku) przed rozpoczęciem potopu szwedzkiego. Ramy czasowe zamykają traktaty welawsko-bydgoskie wraz z krótkim epilogiem. Ogólnie masa ciekawych informacji, uzmysławiająca jak źle potraktowano kwestię pruską. Jednocześnie ukazano specyfikę Prus Królewskich oraz Książęcych oraz rolę jaką spełniały. Ciekawe jest również podejście tytułowej szlachty koronnej do kwestii lenna, osoby elektora i postrzegania Branenburgii jako państwa. W czasie lektury znalazłem kilka nieznanych mi smaczków. Jeśli chcecie uzupełnić swoją wiedzę na temat potopu czy chwilę przed nim i zrozumieć postawę elektora, to myślę, że lektura tej książki będzie jak najbardziej na miejscu. Ostrzegam, jest sporo wstawek z języka niemieckiego czy łaciny co sprawia, że czytanie może się trochę przedłużyć.

Chwila czasu, to i wreszcie udało się skończyć dość ciekawą pozycję, jaką niewątpliwie jest praca Barbary Szymczak. Żeby nie pisać niewiadomo jak długiego wywodu. Tematyka moim zdaniem dość zaniedbana, a szkoda, bo otrzymujemy pyszną porcję zmagań dyplomatycznych pomiędzy elektorem brandenburskim, dążącym do usamodzielnienia się a szeroko pojętą dyplomacją polską (lub jej...