Od dawna chciałem sięgnąć po książkę bo o profesorze Stanisławie Stommie historycy zajmujący się współczesnością chyba zapomnieli. Nawet powyższy tytuł mojej opinii, zmienić tego nie może. Biografie należą do szczególnego gatunku literatury który jest mi bliski. W tym przypadku opowieść do łatwych zadań dla czytelnika nie należy ponieważ prof. Stomma należał do niezwykle rzadkiego gatunku w polityce. Chrześcijanin wierzący w to co robi, neopozytywista w PRL-u. Dla wielu czytelników ten wątek neopozytywizmu w takim czasie może być po prostu niepojęty. Gdy w latach 60 ub. wieku zajął się pojednaniem Polsko Niemieckim... czy było coś wtedy trudniejszego ? Zarazem to ktoś, kto nie wierzył że Zw. zawodowy "Solidarność" się odrodzi po Stanie Wojennym a potem zasiadał przy Okrągłym Stole w 89 roku. Ilu czytelników ( niewielu jak widzę) wie o głosowaniu w sejmie, samotnym wstrzymaniu się od głosu, na najważniejszym konstytucyjnym głosowaniu po 1945 r. w którym nie popiera proponowanych przez komunistów zmian. Jeśli dodamy do tego trudne relacje z Prymasem Wyszyńskim a także z przyjaciółmi z Tygodnika Powszechnego to wychodzi niezwykła postać, jak nie z naszego kraju. Realizm w polityce nie jest naszą specjalnością. Z historii naszej wiemy że realiści byli uznawani za zdrajców. I to jest argument dlaczego postać Stommy zasługuje na taką uwagę. Bardzo utkwiło mi to co powiedziała Józefa Hennelowa o Stanisławie Stommie, umiał milczeć wyraziście. Tak było drodzy Państwo. Był taki czas, kiedy zbyt wiele nie potrzeba było mówić. Byli ludzie którzy publikowali tylko do szuflady. Teraz, dzisiaj żyjemy w kompletnie zmienionym, innym świecie gdzie demokracja oznacza coś zupełnie innego. Gdzie nie dotrzymuje się słowa. W którym Polityka oznacza przemoc... w każdym wymiarze. Po raz kolejny pytam już tylko siebie, czy ktoś dzisiaj jest w stanie pojąć ba, zrozumieć tamten czas. Gdzie słowo, słowo znaczyło. Żyli tacy ludzie. O jednym z nich jest ta opowieść.

Od dawna chciałem sięgnąć po książkę bo o profesorze Stanisławie Stommie historycy zajmujący się współczesnością chyba zapomnieli. Nawet powyższy tytuł mojej opinii, zmienić tego nie może. Biografie należą do szczególnego gatunku literatury który jest mi bliski. W tym przypadku opowieść do łatwych zadań dla czytelnika nie należy ponieważ prof. Stomma należał do niezwykle...