W treści książki możemy znaleźć błędy. Jednak jest to debiut młodych dziewczyn i widać, że włożyły w nią sporo pracy. Nadmienię, że nie trzeba mieć tytułu doktora, aby być uznawanym za naukowca. Poza tym istnieją również badacze-teoretycy. To tak odnośnie niektórych opinii.
Książka może przysłużyć się czytelnikom jako wsparcie. Oczywiście do każdego przypadku należy podchodzić indywidualnie i nie da się opracować jednej, idealnej metody na wprowadzanie nowego członka rodziny. Warto mieć to na uwadze.
Co zaś tyczy się opiekuna merytorycznego. Nie zostało nadmienione na czym polegała jego praca przy tworzeniu treści. Dobrze by wyglądało, gdyby "opiekun" zawarł komentarz na początku książki. Chociaż może lepiej dla dziewczyn się stało, że owego komentarza nie zamieścił. Niestety wiem jak "pracuje" pan Mieszko. Według niego wystarczy podać w bibliografii jakąkolwiek książkę o kotach i pisać "z głowy". Nie ukończył on żadnych studiów, oczywiście nie jest to przytykiem do osób bez mgr przed nazwiskiem. Jednak, tak jak nadmieniłam, wiem jak ten pan "pracuje". Nie ma on pojęcia na temat pracy ze źródłami. Tutaj stawia się jakoby wyżej od autorki, która ukończyła studia behawioralne. To jest i zabawne i przykre zarazem.
Dziewczyny, życzę Wam dalszej owocnej pracy i mam nadzieję ujrzeć Waszą kolejną książkę, tym razem już bez zbędnego balastu w postaci p. Mieszka.

W treści książki możemy znaleźć błędy. Jednak jest to debiut młodych dziewczyn i widać, że włożyły w nią sporo pracy. Nadmienię, że nie trzeba mieć tytułu doktora, aby być uznawanym za naukowca. Poza tym istnieją również badacze-teoretycy. To tak odnośnie niektórych opinii.
Książka może przysłużyć się czytelnikom jako wsparcie. Oczywiście do każdego przypadku należy...